Πεσίτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η παλαιότερη μετάφραση της Καινής Διαθήκης στη συριακή γλώσσα ήταν προφανώς το έργο ''[[Διατεσσάρων]]'' (σημαίνει 'ένα διαμέσου τεσσάρων') του [[Τατιανός Ασσύριος|Τατιανού]]. Το έργο αυτό πιθανόν γράφτηκε αρχικά στην ελληνική γλώσσα στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] το [[165]] Κ.Χ. και αργότερα μεταφράστηκε στη συριακή γλώσσα από τον Τατιανό. Αποτελούσε μια συνεχή αφήγηση των εναρμονισμένων αφηγήσεων των [[Ευαγγέλια|Ευαγγελίων]]. Αντί για τα τέσσερα ξεχωριστά Ευαγγέλια, αυτό έγινε το επίσημο συριακό Ευαγγέλιο για κάποια περίοδο και σε αυτό προστέθηκε ένα σχολιολόγιο σε ποιητικό ύφος του [[Εφραίμ ο Σύρος|Εφραίμ του Σύρου]]<ref>Ο Εφραίμ ο Σύρος δεν γνώριζε καν την Πεσίτα, σε αντίθεση με την άποψη που επικρατούσε παλιότερα, αλλά χρησιμοποιούσε το ''Διατεσσάρων'' όταν παρέθετε από τα Ευαγγέλια. (Alexander Souter, ''The Text and Canon of the New Testament'' Second ed., 1953, σελ. 85)</ref>. Η συριόφωνη εκκλησία όμως αναγκάστηκε να ακολουθήσει την πρακτική των άλλων εκκλησιών και να χρησιμοποιήσει τα τέσσερα ξεχωριστά Ευαγγέλια. Ο [[Θεοδώρητος ο Κύρου|Θεοδώρητος]], επίσκοπος της Κύρου στον [[Ευφράτης ποταμός|Ευφράτη]] στην άνω Συρία, το έτος [[423]] ερεύνησε και εντόπισε περισσότερα από 200 αντίτυπα του Διατεσσάρων, τα οποία 'τα συγκέντρωσε και τα κατέστρεψε, ενώ στη θέση τους εισήγαγε τα Ευαγγέλια των τεσσάρων ευαγγελιστών'<ref>Ο [[Θεοδώρητος ο Κύρου]] αναφέρει στο έργο του ''Αιρετικής Κακομυθίας Επιτομή'' (''Haereticarum Fabularum Compendium'') (1.20): «{{πολυτονικό|<span lang="grc" dir="ltr">Οὗτος <nowiki>[ὁ Τατιανὸς ὁ Σύρος]</nowiki> καὶ τὸ διὰ τεσσάρων καλούμενον συντέθεικεν Εὐαγγέλιον͵ τάς τε γενεαλογίας περικόψας͵ καὶ τὰ ἄλλα ὅσα ἐκ σπέρματος Δαβὶδ κατὰ σάρκα γεγεννημένον τὸν Κύριον δείκνυσιν. Ἐχρήσαντο δὲ τούτῳ͵ οὐ μόνοι οἱ τῆς ἐκείνου συμμορίας͵ ἀλλὰ καὶ οἱ τοῖς ἀποστολικοῖς ἑπόμενοι δόγμασι͵ τὴν τῆς συνθήκης κακουργίαν οὐ ἐγνωκότες͵ ἀλλ΄ ἁπλούστερον ὡς συντόμῳ τῷ βιβλίῳ χρησάμενοι. Εὗρον δὲ κἀγὼ πλείους ἢ διακοσίας βίβλους τοιαύτας ἐν ταῖς παρ΄ ἡμῖν ἐκκλησίαις τετιμημένας͵ καὶ πάσας συναγαγὼν ἀπεθέμην͵ καὶ τὰ τῶν τεττάρων εὐαγγελιστῶν ἀντεισήγαγον Εὐαγγέλια}}</span>».</ref>. Το [[508]] ο [[Φιλόξενος ο Ιεραπόλεως|Φιλόξενος]], επίσκοπος της Ιεράπολης, ανέθεσε σε έναν επίσκοπο ονόματι [[Πολύκαρπος ?|Πολύκαρπος]] να ετοιμάσει μια αναθεώρηση της Καινής Διαθήκης της Πεσίτα, οπότε και προστέθηκαν και κάποια από τα βιβλία που έλειπαν από προηγούμενες εκδόσεις.