|
Ιστορική αναδρομή
Όλες οι Γερμανικές γλώσσες θεωρούνται συνεχιστές της Πρωτο-γερμανικής ή Τευτονικής γλώσσας, μιας γλώσσας που ομιλούταν γύρω στο 500 π.Χ. Οι γεωγραφικές της καταβολές θα πρέπει να αναζητηθούν στη Νότια Σουηδία, την Δανία και την περιοχή του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Οι ιστορικές της όμως καταβολές θα πρέπει να αναζητηθούν στα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ., όταν οι Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες άρχισαν να καταφθάνουν και στη Βόρεια Ευρώπη, οπότε και στην περιοχή της Σκανδιναβίας, κοιτίδα των Σκανδιναβικών γλωσσών. Ρουνικές επιγραφές του 2ου μ.Χ. αιώνα μαρτυρούν ότι εκείνη την εποχή, η Πρωτο-γερμανική γλώσσα άρχισε να υποδιαιρείται σε Δυτική, Ανατολική και Βόρεια. Η τελευταία σήμερα αναφέρεται συχνά ως πρωτο-Νορβηγική, η οποία θεωρείται πρόγονος όλων των Βόρειων γερμανικών γλωσσών. Η ομιλία της πρωτο-Νορβηγικής γλώσσας στη Βόρεια Ευρώπη είχε διάρκεια έξι αιώνων(2ος-8ος αιώνας μ.Χ.). Με την έλευση των Βίκινγκς τον 8ο μ.Χ. αιώνα, η πρωτο-Νορβηγική γλώσσα μετεξελίχθηκε στα ροπ <nowiki>''</nowiki>αρχαία Νορβηγικά<nowiki>''</nowiki>. Την εποχή των επιδρομών των Βίκινγκς, τα αρχαία Νορβηγικά διασπάστηκαν σε τρεις αμοιβαίως νοητές διαλέκτους: τα αρχαία ανατολικά Νορβηγικά, των οποίων ο γλωσσικός κορμός ήταν η Σουηδία, η Δανία και ένα κομμάτι της Αγγλίας, τα αρχαία δυτικά Νορβηγικά, που ήταν διαδεδομένα στη Νορβηγία, τα Νησιά Φερόε, σε μεγάλο μέρος της Ισλανδίας και σε ένα αντίστοιχο μικρό της Σκωτίας και τα αρχαία Γκουτνικά, με απήχηση κυρίως στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Τα τρία αυτά είδη των αρχαίων Νορβηγικών στάθηκαν ο πρόδρομος των σύγχρονων Βόρειων γερμανικών γλωσσών, των οποίων χρονολογική γενέτειρα(αφετηρία) θεωρείται ο 14ος μ.Χ. αιώνας. Η Δανο-Νορβηγική 'Ενωση(1536-1814) συνέβαλλε στην εξομοίωση, ως ένα βαθμό, των Δανικών με τα Νορβηγικά, παρά το γεγονός ότι τα Νορβηγικά ανήκαν στη σφαίρα επιρροής των αρχαίων ανατολικών Νορβηγικών, ενώ τα Δανικά στην αντίστοιχη των αρχαίων δυτικών Νορβηγικών, μαζί με τα Σουηδικά. Εκείνους τους τρεις περίπου αιώνες, η γραπτή Νορβηγική γλώσσα σταμάτησε να χρησιμοποιείται και αντικαταστάθηκε από την γραπτή Δανική γλώσσα, κάτι που είχε μεγάλη επίπτωση στις ομιλούμενες διαλέκτους της Νορβηγικής, ιδίως στις κεντρικές και ανατολικέςτουςανατολικές της. Οι Σκανδιναβικές γλώσσες δέχθηκαν στο Μεσαίωνα έντονο επηρεασμό απ'από τα κάτω Γερμανικά, παρακλάδι των υψηλών ή Αρχαίων ΓερμανικΟΓερμανικών. Ο επηρεασμός αυτός έχει να κάνει με την μετατόπιση συμφώνων στις γερμανικές γλώσσες, γλωσσικό φαινόμενο που διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση της σημερινής εικόνας των γερμανικών γλωσσών. ών. Τα κάτω Γερμανικά κάλυπταν τη σημερινή Βόρεια Γερμανία, αλλά ο επηρεασμός τους δεν εμφάνισε σπέρματα στα Ισλανδικά και τα Φερόικα(γλώσσα που ομιλείται στα Νησιά Φερόε).
{{commonscat}}
|
