Ούγος Ι΄ του Λουζινιάν

Ο Ούγος Ι΄, γαλλ. Hugues X (π. 1183 ή π. 1195 - π. 5 Ιουνίου 1249) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν κύριος του Λουζινιάν, ως Ούγος Ε΄ κόμης του Μαρς (1219-49) και ως Ούγος Α΄ κόμης της Ανγκουλέμ (1220-46), από τον γάμο του με την Ισαβέλλα κόμισσα του Ανγκουλέμ.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Ούγου Θ΄ κυρίου του Λουζινιάν & ως Ούγου Δ΄ κόμη του Λα Μαρς και της Ματίλντ, κόρης του Γουλγκράν Γ΄ κόμη του Ανγκουλέμ.

Το 1200 ο πατέρας του μνηστεύθηκε την 12ετή Ισαβέλλα, μέλλουσα κληρονόμο της κομητείας του Ανγκουλέμ. Όταν ο Ιωάννης της Αγγλίας την πήρε το ίδιο έτος και τη νυμφεύτηκε, τότε όλοι οι Λουζινιάν εξεγέρθηκαν εναντίον του. Ο Ιωάννης απεβίωσε το 1216 και η Ισαβέλλα επέστρεψε στη Γαλλία, όπου το 1220 παντρεύτηκε τον Ούγο Ι΄.

Σύμφωνα με σημειώσεις στα χειρόγραφα των ποιημάτων του Γκωσέλμ Φαϊντί, ο τροβαδούρος αυτός ήταν αντίπαλος του Ούγου Ι΄ για την αγάπη της Μαργκερίτ ντ'Ωμπυσόν.

Το 1249 απεβίωσε 66 ή 54 ετών και τάφηκε στο Ανγκουλέμ· τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ούγος ΙΑ΄.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα των Ταϊλφέρ, κόρη του Αϋμέρ κόμη του Ανγκουλέμ και είχε τέκνα:

• Ούγος ΙΑ΄ 1221-1250, κύριος του Λουζινιάν, ΣΤ΄ κόμης του Μαρς και Β΄ κόμης του Ανγκουλέμ.
• Αϋμέρ π. 1222-1260, επίσκοπος του Γουίντσεστερ.
• Αγάθη π. 1223-μετά το 1269, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Β΄ των Σωβινύ κύριο του Σατωρού.
• Αλίκη 1224-1256, παντρεύτηκε τον Ιωάννη ντε Βαρέν 6ο κόμη του Σάρρεϋ.
• Γκυ απεβ. 1264, κύριος του Κουέ, Κονιάκ, Αρσιάκ.
• Γοδεφρείδος απεβ. 1974, κύριος του Ζαρνάκ. Νυμφεύτηκε την Ιωάννα υποκόμισσα του Σατελρώ και είχε κόρη την:
  • Ευσταθία απεβ. 1270, παντρεύτηκε τον Ντρε Γ΄ ντε Μελλό.
• Γουλιέλμος ντε Βαλένς απεβ. 1296, 1ος κόμης του Πέμπροουκ.
• Μαργαρίτα π. 1226/28-1288, παντρεύτηκε πρώτα τον Ραϋμόνδο Ζ΄ κόμη της Τουλούζης, μετά τον Αιμερύ Θ΄ υποκόμη του Τουάρ και έπειτα τον Γοδεφρείδο Ε΄ κύριο ντε Σατωμπριάν.
• Ισαβέλλα 1224-1299, κυρία του Μπωβουάρ-συρ-Μερ. Παντρεύτηκε πρώτα τον Μαυρίκιο Δ΄ του Κραόν και μετά τον Γοδεφρείδο ντε Ρανκόν κύριο του Ταϊλμπούρ.

Πηγές

• Fonteneau, Tables des Manuscrits 1 (Mémoires de la Société des Antiquaires de l’Ouest 4) (1839): 195, 197, 202–205, 208, 211–213, 215, 217, 221, 224, 229, 230.
• Bibliothèque de l’École des Chartes 4th Ser. 2 (1856): 537–545.
• Douet d’Arcq, Collection de Sceaux des Archives de l’Empire 1(1) (1863): 397–398 (seal of Hugues X de Lusignan dated 1224 — Sceau équestre. Le comte à cheval, en costume de chasse, le cor au cou et tenant à la main un petit chien posé sur la croupe du cheval. Legend: * SIGILL’ : HVGONIS : DE : LEZINIACO : COMITIS : ENGOLISME; Revers. Écu burelé. Le champ à arabesques. Legend: + SIGILL’ “ HVGONIS : DE : LEZINIACO : COMITIS : MARCHIE.).