Μείωση (βιολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Σημασία: Τυπογραφικό λάθος
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
αφαίρεση copy vio
Γραμμή 1:
{{πηγές|2527|0307|2018|Σημασία μείωσης=2014}}
[[Αρχείο:MajorEventsInMeiosis.jpg|μικρογραφία|440x440εσ|Τα σημαντικότερα γεγονότα της μείωσης.
Κατά τη διάρκεια της μείωσης, το χρωμόσωμα ή τα χρωμοσώματα διπλασιάζονται, και ομόλογα χρωμοσώματα ανταλλάσσουν γενετική πληροφορία, στη διάρκεια της πρώτης διαίρεσης η οποία ονομάζεται '''πρώτη μειωτική διαίρεση'''. Τα θυγατρικά κύτταρα διαιρούνται ξανά στη '''δεύτερη μειωτική διαίρεση''', χωρίζοντας τις αδερφές χρωματίδες για να σχηματίσουν απλοειδείς γαμέτες. Δύο γαμέτες ενώνονται κατά τη γονιμοποίηση για να σχηματίσουν ένα διπλοειδές κύτταρο με ένα πλήρες σετ από ζευγαρωμένα χρωμοσώματα.
Γραμμή 40:
Επιπλέον η μείωση σε συνδυασμό με την γονιμοποίηση,διασφαλίζει στο δημιουργούμενο ζυγωτό μια πλήρη διπλοειδή σειρά χρωμοσωμάτων και γονιδίων.Έτσι ο οργανισμός που θα προέλθει από αυτό εκδηλώνει,όπως οι γονεις του και τα αδέλφια του,το σύνολο βασικών γνωρισμάτων που προσδιορίζει το είδος τους.
Ταυτόχρονα όμως κάθε οργανισμός έχει πάρει από τους γονείς του,μέσω των γαμετών τους,μια συλλογή χρωμοσωμάτων και γονιδίων,που πιθανόν να υπάρχει σε κάποιο από τα αδέλφια του.Αυτη η μοναδική συλλογή αποκτάται χάρη στους δυο μηχανισμούς τον ανεξάρτητο συνδυασμό χρωμοσωμάτων και τον επιχιασμό. Χάρη στον ανεξάρτητο συνδυασμό χρωμοσωμάτων δημιουργείται ένα πλήθος από νέους συνδυασμούς μη ομόλογων χρωμοσωμάτων και συνεπώς ένα πλήθος από νέους συνδυασμούς μη ομόλογων χρωμοσωμάτων και συνεπώς ένα πλήθος από νέους συνδυασμούς γονιδίων, που βρίσκονται σε μη ομόλογα χρωμοσώματα. Η απλοειδής σειρά χρωμοσωμάτων συμβολίζεται με n. Η διπλοειδής αντίστοιχα συμβολίζεται με 2n. Στον άνθρωπο για παράδειγμα n=23 και 2n=46. Όταν ένα κύτταρο με 2n χρωμοσώματα υφίσταται μείωση για την παραγωγή γαμετών , τότε οι διαφορετικοί συνδυασμοί μη ομόλογων χρωμοσωμάτων που μπορούν να εμφανιστούν σε διαφορετικούς γαμέτες (απλοειδή n κύτταρα) που θα προκύψουν από αυτήν ειναι 2η. Αυτό για τον άνθρωπο σημαίνει ότι κάθε γονέας έχει καταθέσει σε κάθε γαμέτη του τον έναν από τους 16.777.216 συνδυασμούς που μπορεί να παραγάγει.
Αντίθετα με τον ανεξάρτητο συνδυασμό χρωμοσωμάτων που αποσκοπεί στη αναδιανομή των γονιδίων πού βρίσκονται σε μη ομόλογα χρωμοσώματα, ο επιχιασμός ανασυνδιάζει γονίδια που βρίσκονται στο ίδιο ζεύγος ομολόγων χρωμοσωμάτων διότι, με την ανταλλαγή αντίστοιχων τμημάτων, ανταλλάσσονται και γονίδια.
 
==Σχηματικά==
Γραμμή 57 ⟶ 56 :
[[Κατηγορία:Βιολογικές διαδικασίες]]
[[Κατηγορία:Μοριακή γενετική]]
<references />
<references />''Το γεγονός ότι, χάρη στον ανεξάρτητο συνδυασμό χρωμοσωμάτων και στον επιχιασμό είναι στατιστικά απίθανη η δημιουργία πανομοιότυπων μεταξύ τους οργανισμών, που είναι και η ουσία της γενετικής ποικιλομορφίας που χαρακτηρίζει τους αμφιγονικά αναπαραγόμενους οργανισμούς, έχει μεγάλη σημασία για την εξέλιξη. Μερικοί από τους συνδυασμούς γονιδίων (άρα και γνωρισμάτων που επηρεάζονται από τα γονίδια αυτά) είναι επιτυχέστεροι απ' ό,τι άλλοι, με την έννοια ότι προσφέρουν μεγαλύτερες δυνατότητες επιβίωσης στο φορέα τους σε συγκεκριμένες περιβαλλοντικές συνθήκες. Ο μηχανισμός αυτός συμβάλλει στην εξέλιξη, γιατί κάθε πληθυσμός περνά στις επόμενες γενιές του πιο ευνοϊκούς συνδυασμούς γονιδίων και γνωρισμάτων.''