Βικιπαίδεια

Βρετανική Ανατολική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 53:
|-
|}
Το '''[[Προτεκτοράτο]] της Ανατολικής Αφρικής''' ''(East Africa Protectorate)'', επίσης ευρύτερα γνωστό και ως η '''Βρετανική [[Ανατολική Αφρική]]''' ''(British East Africa)'', ήταν η περιοχή εντός των [[Αφρικανικές Μεγάλες Λίμνες|Αφρικανικών Μεγάλων Λιμνών]] ''(African Great Lakes)'', η οποία καταλάμβανε προχείρως την ίδια εδαφική έκταση όσο και η σημερινή [[Κένυα]] (περίπου 639.209 χλμ.² (246.800 [[μίλι|μιλίωνμιλία]]²) από τις ακτές του [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικού Ωκεανού]], στην ενδοχώρα, προς την [[Ουγκάντα]] και την [[Κοιλάδα του Μεγάλου Ρήγματος]] ''(Great Rift Valley)''. Παρόλο που μέρος της επικράτειας του [[Κατάλογος Σουλτάνων της Ζανζιβάρης|Σουλτάνου της Ζανζιβάρης]], στα τέλη του 19ου αιώνα, ελέγχονταν από τη [[Βρετανία]]· καλλιεργήθηκε από τα Βρετανικά εμπορικά συμφέροντα στην περιοχή τη δεκαετία του 1880 και παρέμεινε ένα προτεκτοράτο μέχρι το 1920 όταν έγινε η αποικία της Κένυα, σώθηκε μια παράκτια λωρίδα, πλάτους 16 χιλιομέτρων (10 μιλίων) η οποία έγινε το προτεκτοράτο της [[Κένυα|Κένυας]].<ref name="BEACo">[http://flagspot.net/flags/eaf-brit.html#%3Cww1 British East Africa Company]</ref><ref name="Council 2343, p. 968">Kenya Protectorate Order in Council, 1920 S.R.O. 1920 No. 2343, S.R.O. & S.I. Rev. VIII, 258, State Pp., Vol. 87 p. 968</ref>
 
==Διοίκηση==
[[Αρχείο:Henry M. Stanley, Sir William Mackinnon and Sir F. de Winton Wellcome L0034840.jpg|thumb|left|250px|Ο ''William Mackinnon''{{refn|group="Σημ."| Ο ''Sir William Mackinnon'', 1ο Βαρονέτος (13 Μάρ. 1823 - 22 Ιούν. 1893), ήταν [[Σκωτία|Σκωτσέζος]] εφοπλιστής και επιχειρηματίας που δημιούργησε σημαντικά εμπορικά συμφέροντα στην [[Ινδία]] και την [[Ανατολική Αφρική]]. Ίδρυσε τη Βρετανική-Ινδική Εταιρεία Ναυσιπλοΐας Ατμού ''(British-India Steam Navigation Company)'' και την Αυτοκρατορική Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Αφρικής ''(Imperial British East Africa Company)''.}} (κέντρο) με τους ''H.M. Stanley'' και ''F. de Winton''.]]
Ευρωπαίοι ιεραπόστολοι άρχισαν κατά τηντη δεκαετία του 1840, να εγκαθίστανται στην περιοχή από τη [[Μομπάσα]] έως το <!--ο σωστός τονισμός του όρους είναι Κιλιμαντζάρο και ΟΧΙ Κιλιμάντζαρο -->[[Κιλιμάντζαρο|Όρος Κιλιμαντζάρο]],<!--ο σωστός τονισμός του όρους είναι Κιλιμαντζάρο και ΟΧΙ Κιλιμάντζαρο --> ονομαστικά υπό την προστασία του [[Σουλτάνος|Σουλτάνου]] της [[Ζανζιβάρη]]ς. Το 1886, η Βρετανική κυβέρνηση ενθάρρυνε τον ''William Mackinnon'', ο οποίος είχε ήδη συνάψει συμφωνία με τον Σουλτάνο και του οποίου η ναυτιλιακή εταιρεία διαπραγματευόταν εκτενώς στις Αφρικανικές Μεγάλες Λίμνες, να καθιερώσει τη Βρετανική επιρροή στην περιοχή. Σχημάτισε το Σύνδεσμο Βρετανικής Ανατολικής Αφρικής ''(British East Africa Association)'', ο οποίος οδήγησε στην Αυτοκρατορική Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Αφρικής ''(Imperial British East Africa Company)'', στην οποία το 1888, παραχωρήθηκαν προνόμια και με δεδομένη την αρχική επιχορήγηση, για τη διαχείριση της εξαρτώμενης περιοχής. Διαχειρίζονταν περίπου 240 χιλιόμετρα (150 μίλια) της ακτογραμμής που εκτείνεται από τον ποταμό ''Jubba'' μέσω της Μομπάσα, στηνστη [[Γερμανική Ανατολική Αφρική]] ''(German East Africa)'', που εκμισθώθηκαν από τον Σουλτάνο. Η Βρετανική "[[σφαίρα επιρροής]]", συμφώνησε στο Συνέδριο του [[Βερολίνο]]υ ''(Berlin Conference)'' του 1885, την επέκταση μέχρι την ακτή και εσωτερικά σε ολόκληρη τη μελλοντική Κένυα, επίσης μετά το 1890, συμπεριέλαβε και την [[Ουγκάντα]]. Αυτή την εποχή, η Μομπάσα ήταν το διοικητικό κέντρο.<ref name="BEA_Sinclair">[http://www.heliograph.com/trmgs/trmgs2/bea.shtml British East Africa, by Grant Sinclair]</ref>
 
Ωστόσο, η εταιρεία άρχισε να αποτυγχάνει και την 1η. Ιουλίου 1895 η Βρετανική κυβέρνηση το ανακήρυξε προτεκτοράτο, με τη διοίκηση να μεταφέρεται στο Υπουργείο Εξωτερικών ''(Foreign Office)''. Το 1902 η διοίκηση ξανά μεταφέρθηκε στο Αποικιακό Γραφείο ''(Colonial Office)'' και η επικράτεια της [[Ουγκάντα]], επίσης, ενσωματώθηκε ως μέρος του προτεκτοράτου.<ref name=" Kenneth Roberts-Wray 1966. P. 761">"Commonwealth and Colonial Law" by Kenneth Roberts-Wray, London, Stevens, 1966. P. 761</ref>
 
Το 1897, ο Λόρδος ''Delamere (Lord Delamere)'',{{refn|group="Σημ."| Ο ''Hugh Cholmondeley'', 3ος Βαρώνος ''Delamere KCMG'' (28 Απρ. 1870 - 13 Νοε. 1931), τον προσφωνούσαν από τη γέννησή του έως το 1887, "Ο Αξιότιμος", ήταν Βρετανός ευπατρίδης και ένας από τους πρώτους και πιο σημαίνοντες Βρετανούς αποίκους στην Κένυα.{{refn|group="Παρ. Σημ."| {{cite web |last=Lundy |first=Darryl |url=http://www.thepeerage.com/ |title= Peerage: |publisher=[http://www.thepeerage.com The Peerage]}}}}}} ο πρωτοπόρος του λευκού οικισμού, έφτασε στα υψίπεδα της ΚένυαΚένυας, η οποία ήταν τότε μέρος του Προτεκτοράτου. Ο Λόρδος ''Delamere'' εντυπωσιάστηκε από τις γεωργικές δυνατότητες της περιοχής. Το 1902, τα σύνορα του Προτεκτοράτου επεκτάθηκαν για να συμπεριληφθεί ό, τι ήταν στο παρελθόν, η Ανατολική επαρχία της Ουγκάντα.<ref name=" Kenneth Roberts-Wray 1966. P. 761"/><ref>East Africa Order in Council, 1902, S.R.O. 1902 No. 661, S.R.O. ^ S.I. Rev. 246</ref> Επίσης, το 1902, το Συνδικάτο Ανατολικής Αφρικής ''(East Africa Syndicate)'' εισέπραξε επιχορήγηση ύψους 1.300 χλμ.² (500 μιλίων² ), για να προωθήσει τη λευκή εγκατάσταση στα [[Υψίπεδο|Υψίπεδα]]. Ο Λόρδος ''Delamere'', τώρα άρχισε εκτεταμένες γεωργικές-κτηνοτροφικές εργασίες και το 1905, όταν μεγάλος αριθμός νέων εποίκων, έφτασε από την [[Αγγλία]] και τη [[Νότια Αφρική]], το Προτεκτοράτο μεταφέρθηκε από τηντη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εξωτερικών ''(Foreign Office)'', σε αυτό του Αποικιακού Γραφείου ''(Colonial Office)''.<ref name=" Kenneth Roberts-Wray 1966. P. 761"/> Το 1905, η πρωτεύουσα μετατοπίστηκε από τη Μομπάσα στη [[Ναϊρόμπι]]. Μια κανονική Κυβέρνηση και Νομοθετικό σώμα, το 1906, αποτελούνταν από το Διάταγμα του Συμβουλίου.<ref>"Commonwealth and Colonial Law" by Kenneth Roberts-Wray, London, Stevens, 1966. P. 762</ref> Αυτό διόριζε τον διαχειριστή κυβερνήτη και προνοούσε για νομοθετικά και εκτελεστικά συμβούλια. Ο Αντισυνταγματάρχης ''J. Hayes Sadler'', ήταν ο πρώτος κυβερνήτης και επικεφαλής διοικητής. Υπήρχαν περιστασιακές ταραχές με τις τοπικές φυλές αλλά η χώρα ανοίχθηκε από την Κυβέρνηση και τους αποίκους, με λίγη αιματοχυσία.<ref name=" Kenneth Roberts-Wray 1966. P. 761"/> Μετά τον [[Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο]], περισσότεροι αγρότες έφτασαν από την [[Αγγλία]] και τη [[Νότια Αφρική]] και από το 1919, ο Ευρωπαϊκός πληθυσμός εκτιμάτο σε 9.000 εποίκους.<ref name=" Kenneth Roberts-Wray 1966. P. 761"/>
 
Στις 23 Ιουλίου 1920, οι περιοχές της ενδοχώρας του Προτεκτοράτου, με Διάταγμα του Συμβουλίου, προσαρτήθηκαν στη Βρετανική επικράτεια.<ref>Kenya (Annexation) Order in Council, 1920, S.R.O. 1902 No. 661, S.R.O. & S.I. Rev. 246.</ref> Στις 23 Ιουλίου 1920, οι περιοχές της ενδοχώρας του Προτεκτοράτου, με Διάταγμα του Συμβουλίου, προσαρτήθηκαν στη Βρετανική επικράτεια. Εκείνο το τμήμα του πρώην Προτεκτοράτου, ως εκ τούτου, συγκροτήθηκε σε σώμα, ως η Αποικία της Κένυα. Η υπόλοιπη παράκτια λωρίδα των 16 χιλιομέτρων πλάτους (10 μιλίων) (με την εξαίρεση της [[Βίτουλαντ]]) παρέμεινε ένα Προτεκτοράτου κάτω από μια συμφωνία με τον Σουλτάνο της Ζανζιβάρης.<ref>Agreement of 14 June 1890: State pp. vol. 82. p. 653</ref> Αυτή η παράκτια λωρίδα, παραμένοντας κάτω από την κυριαρχία του σουλτάνου της Ζανζιβάρης, συγκροτήθηκε σε σώμα, ως το Προτεκτοράτο της Κένυα το 1920.<ref name="Council 2343, p. 968"/><ref name="BEA_Sinclair"/>
Γραμμή 68:
[[Αρχείο:Major frederick russell burnham dso 1904.jpg|thumb|250px|left|H φωτογραφία πορτραίτο του ''Frederick Russell Burnham'' κατά το 1901. Φέρει τη στολή του Βρετανικού Στρατού, με τα διακριτικά αξιώματος του Ταγματάρχη, Σταυρού Εντολής Διακεκριμένης Υπηρεσίας''(Distinguished Service Order Cross)'', Μεταλλίου Βρετανικής Νότιας Αφρικής ''(British South Africa Medal)'' και Μεταλλίου Νότιας Αφρικής της Βασίλισσας ''(Queens South Africa Medal.)''.]]
[[Αρχείο:Sir Charles Norton Edgecumbe Eliot.jpg|thumb|250px|right|Ο ''Sir Charles Norton Edgecumbe Eliot GCMG PC'' (8 Ιαν. 1862 - 16 Μάρ. 1931).]]
Μετά το 1896, μετανάστες από την Ινδία ήρθαν στην περιοχή, ως δανειστές χρημάτων, έμποροι και τεχνίτες. Ο φυλετικός διαχωρισμός ομαλοποιήθηκε με τους Ευρωπαίους να εκχωρούν τα Υψίπεδα για τους εαυτούς τωντους. Άλλοι περιορισμοί περιελάμβαναν, εμπορικούς και οικιστικούς διαχωρισμούς στις πόλεις και τον περιορισμό στην Ινδική μετανάστευση. Παρ' όλα αυτά κατά το 1919, οι Ινδοί γρήγορα βρέθηκαν να υπερτερούν σε αριθμό τους Ευρωπαίους, περισσότερο από δύο προς ένα. Η [[Ινδία]] αποτελούσε αποικία τού στέμματος, του οποίου οι πολίτες απολάμβαναν ορισμένα προνόμια, αλλά δεν ήταν σαφές εάν οι Ινδοί των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής, ήταν να αναγνωρισθούν ως πολίτες της [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής Αυτοκρατορίας]] ή ως μια υποδεέστερη φυλή.
[[Αρχείο:Marquess of Lansdowne.jpg|thumb|250px|right|Ο ''Henry Charles Keith Petty-Fitzmaurice'', 5ος Μαρκήσιος του ''Lansdowne KG GCSI GCMG GCIE PC'' (14 Ιαν. 1845 - 3 Ιούν. 1927).]]
Τον Απρίλιο του 1902, η πρώτη αίτηση για γη στην Βρετανική Ανατολική Αφρική, έγινε από το ''Συνδικάτο Ανατολικής Αφρικής'' – μια εταιρεία της οποίας ενδιαφερόντουσαν οι χρηματοδότες που ανήκαν στην ''Εταιρεία Βρετανικής Νοτίου Αφρικής'' – η οποία επεδίωκε επιχορήγηση 1.300 χλμ.² (500 μιλίων²) και αυτή ακολουθήθηκε από άλλες αιτήσεις για τις αξιοσημείωτες περιοχές, συμπεριλαμβάνοντας έναν μεγάλο [[Εβραίοι|Εβραϊκό]] οικισμό. Τον Απρίλιο του 1903, ο Ταγματάρχης Φρέντερικ Ράσελ Μπέρνχαμ ''(Frederick Russell Burnham)'',{{refn|group="Σημ."| Ο Φρέντερικ Ράσελ Μπέρνχαμ ''(Frederick Russell Burnham) DSO'' [''Distinguished Service Order'' - Παρασημοφορηθείς με το Μετάλλιο του Σταυρού Εντολής Διακεκριμένης Υπηρεσίας ''(Distinguished Service Order Cross)''] (11 Μαΐ. 1861 - 1 Σεπ. 1947) ήταν Αμερικανός πρόσκοπος και κόσμο-ταξιδευτής περιπέτειας. Είναι γνωστός για τις υπηρεσίες του στη Βρετανική Εταιρεία Νότιας Αφρικής ''(British South Africa Company)'' και στον Βρετανικό Στρατό στην αποικιακή Αφρική καθώς και για τη διδασκαλία του σε έργα ξυλογλυπτικής, στον ''Robert Baden-Powell'' στη [[Ροδεσία]]. Βοήθησε στην έμπνευση της ίδρυσης του διεθνούς Κινήματος [[Προσκοπισμός|Προσκοπισμού]].}} ο διάσημος Αμερικανός πρόσκοπος και μετέπειτα Διευθυντής του Συνδικάτου Ανατολικής Αφρικής ''(East African Syndicate)'', έστειλε μια αποστολή αποτελούμενη από τους ''John Weston Brooke, John Charles Blick'', κ. ''Bittlebank'' και κ. ''Brown'', για να αξιολογήσουν τον ορυκτό πλούτο της περιοχής. Η ομάδα, γνωστή ως τα "Τέσσερα ''«B»''", ταξίδεψαν από τη [[Ναϊρόμπι]] δια μέσου του [[Όρος Έλγκον|Όρους Έλγκον]], βορείως προς τις δυτικές ακτές της [[Τουρκάνα|Λίμνης Ροδόλφου]], βιώνοντας άφθονες στερήσεις από την έλλειψη νερού και τους κινδύνους από τις συναντήσεις με τους [[Μασσάι]].<ref>Fergusson, W.N. (1911). ''Adventure, Sport and Travel on the Tibetan Steppes'', p. preface. Charles Scribner's Sons, New York</ref> Το 1903, με την άφιξη εκατοντάδων προσδοκώμενων εποίκων, κυρίως από τη Νότια Αφρική, ανέκυψαν ερωτήματα σχετικά με τη διαφύλαξη των Μασσάι για τα δικαιώματά των στους βοσκότοπους και λήφθηκε η απόφαση, να μην ικανοποιηθούν περισσότερες αιτήσεις για μεγάλες περιοχές γης.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Βρετανική_Ανατολική_Αφρική"