Βρετανική Ανατολική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 70:
Μετά το 1896, μετανάστες από την Ινδία ήρθαν στην περιοχή, ως δανειστές χρημάτων, έμποροι και τεχνίτες. Ο φυλετικός διαχωρισμός ομαλοποιήθηκε με τους Ευρωπαίους να εκχωρούν τα Υψίπεδα για τους εαυτούς τους. Άλλοι περιορισμοί περιελάμβαναν, εμπορικούς και οικιστικούς διαχωρισμούς στις πόλεις και τον περιορισμό στην Ινδική μετανάστευση. Παρ' όλα αυτά κατά το 1919, οι Ινδοί γρήγορα βρέθηκαν να υπερτερούν σε αριθμό τους Ευρωπαίους, περισσότερο από δύο προς ένα. Η [[Ινδία]] αποτελούσε αποικία τού στέμματος, του οποίου οι πολίτες απολάμβαναν ορισμένα προνόμια, αλλά δεν ήταν σαφές εάν οι Ινδοί των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής, ήταν να αναγνωρισθούν ως πολίτες της [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής Αυτοκρατορίας]] ή ως μια υποδεέστερη φυλή.
[[Αρχείο:Marquess of Lansdowne.jpg|thumb|250px|right|Ο ''Henry Charles Keith Petty-Fitzmaurice'', 5ος Μαρκήσιος του ''Lansdowne KG GCSI GCMG GCIE PC'' (14 Ιαν. 1845 - 3 Ιούν. 1927).]]
Τον Απρίλιο του 1902, η πρώτη αίτηση για γη
Κατά τη διαδικασία της διεξαγωγής αυτής της πολιτικής του εποικισμού, ανέκυψε μια διαφορά μεταξύ του ''Sir Charles Eliot'',{{refn|group="Σημ."| Ο ''Sir Charles Norton Edgecumbe Eliot GCMG PC'' (8 Ιαν. 1862 - 16 Μάρ. 1931) ήταν Βρετανός διπλωμάτης, αποικιακός διαχειριστής και βοτανολόγος. Υπηρέτησε ως Επίτροπος της Βρετανικής Ανατολικής Αφρικής στο 1900-1904. Ήταν ο Βρετανός πρεσβευτής στην [[Ιαπωνία]] το 1919-1925.{{refn|group="Παρ. Σημ."| Nussbaum, "Eliot, Charles Norton Edgcumbe," {{Google books|p2QnPijAEmEC|p. 174|page=174}}; Ian Nish. (2004). ''British Envoys in Japan 1859–1972,'' pp. 114–122.}}}} τότε Επιτρόπου της Βρετανικής Ανατολικής Αφρικής και του Λόρδου ''Lansdowne'',{{refn|group="Σημ."| Ο ''Henry Charles Keith Petty-Fitzmaurice'', 5ος Μαρκήσιος του ''Lansdowne KG GCSI GCMG GCIE PC'' (14 Ιαν. 1845 - 3 Ιούν. 1927), ήταν Βρετανός πολιτικός ο οποίος διετέλεσε διαδοχικά ως πέμπτος Γενικός Κυβερνήτης του [[Καναδάς|Καναδά]], Αντιβασιλέας της [[Ινδία]]ς, Γραμματέας του Κράτους για τον Πόλεμο και Γραμματέας του Κράτους του Υπουργείου Εξωτερικών. Έχει διακριθεί, έχοντας αναλάβει διάφορες υψηλόβαθμες θέσεις και στις δύο κυβερνήσεις, τόσο στο Φιλελεύθερο Κόμμα, όσο και το Συντηρητικό Κόμμα.}} του Βρετανού Υπουργού των Εξωτερικών. Ο ''Lansdowne'', θεωρώντας τον εαυτό του δέσμιο των υποσχέσεων που έδωσε προς το Συνδικάτο Ανατολικής Αφρικής, αποφάσισε ότι θα έπρεπε να δοθεί η μίσθωση των 1.300 χλμ.² (500 μιλίων²) για την οποία είχαν υποβάλει αίτηση· αλλά μετά από διαβουλεύσεις με τους υπαλλήλους των προτεκτοράτου, εκείνη την εποχή στο Λονδίνο, αρνήθηκε στον Έλιοτ ''(Eliot)'' την άδεια να συνάψει μισθώσεις για 130 χλμ.² (50 μίλια²) έκαστο σε δύο αιτούντες από τη Νότια Αφρική. Ο Έλιοτ παραιτήθηκε έπειτα από τη θέση του και σε έναν δημόσιο τηλεγράφημα προς τον Πρωθυπουργό, με ημερομηνία [[Μομπάσα]], 21 Ιουνίου 1904, έδωσε ως αιτιολόγησή του: ''«Ο Λόρδος ''Lansdowne'', με διέταξε να αρνηθώ επιχορηγήσεις γαιών σε ορισμένους ιδιώτες, ενώ παράλληλα, έδινε το μονοπώλιο της γης, με αδικαιολόγητα ευνοϊκούς όρους προς το Συνδικάτο Ανατολικής Αφρικής. Αρνήθηκα να εκτελέσω αυτές τις οδηγίες, τις οποίες θεωρώ άδικες και ασύνετες».'' Την ημέρα κατά την οποία ο ''Sir Charles'' έστελνε αυτό το τηλεγράφημα, ο διορισμός του ''Sir Donald William Stewart'', του Επικεφαλής Επιτρόπου του ''Ashanti'' ([[Γκάνα]]), ανακοινώθηκε να τον διαδεχθεί.
|