Κόππα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ξαναλέω ότι το αριθμητικό σύμβολο του κόππα ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε ως φθόγγος. Το να γράφεις "ϞΟΡΥΝΘΟΣ" είναι σαν να γράφεις "Θ3ΣΣΑΛ0Ν1ΚΗ" |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Tridrachm Corinth obverse CdM.jpg|thumb|left|Το αργυρό ''[[Τετράδραχμο]]''. Το Κόππα κάτω από τον [[Πήγασος (μυθολογία)|Πήγασο]] σήμαινε ότι αυτό είναι νόμισμα της [[Αρχαία Κόρινθος|αρχαίας Κορίνθου]].]]
[[Αρχείο:Qoppa new uc lc.svg|150px|thumb|left|Το κεραυνόμορφο κόππα που συμβολίζει το 90]]
Το '''κόππα''' ('''Ϙ ϙ''' σε αρχαίες επιγραφές, μεταγενέστερα '''Ϟ ϟ''' μόνο ως αριθμός) ή '''ϙόππα''' είναι γράμμα των πρώιμων [[ελληνικό αλφάβητο|ελληνικών αλφαβήτων]] μεταξύ του [[πι|π]] και του [[ρω|ρ]], που ισοδυναμούσε ηχητικά με το [[κάππα|κ]]. Ενώ το γράμμα [[κάππα]] (κ) χρησιμοποιήθηκε στην ελληνική για να δηλώσει στη γραφή, ως τα μέσα περίπου του 6ου π.Χ. αιώνα το άηχο κλειστό ουρανικό σύμφωνο που προφέρουμε λ.χ. στα νεοελληνικά ''κυρία'' ή ''και'', την ίδια περίοδο για την απόδοση του άηχου κλειστού υπερωικού συμφώνου πρό των ο και υ, αυτού που προφέρουμε σήμερα στις λέξεις ''κόσμος'' ή ''ακούω'' χρησιμοποιήθηκε το γράμμα κόππα (ϙ). Έτσι στα αρχαϊκά ελληνικά αλφάβητα βρίσκουμε να γράφονται ΔΙΚΕ (δίκη), ΚΑΛΟΣ (καλός), ΑΛΚΙΒΙΑΔΕΣ (Αλκιβιάδης), αλλά
Φωνολογικώς η χρήση δύο διαφορετικών γραμμάτων στις αρχαϊκές, κυρίως, επιγραφές σημαίνει ότι το φωνολογικό σύστημα της Ελληνικής διέθετε δύο αλλόφωνα του κ: ένα ουρανικό και ένα υπερωικό, κάτι αντίστοιχο δηλαδή στην προφορά -αλλά όχι στη γραφή- με αυτό που συμβαίνει στη νέα Ελληνική. Η γενικευμένη χρήση ενός μόνο κ (του κάππα) από τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα σημαίνει είτε ότι η διαφορά αυτή στην προφορά έπαψε από τότε να υπάρχει είτε ότι έπαψε απλώς να δηλώνεται στη γραφή.
Ενώ για τη γραφή λέξεων χρησιμοποιήθηκε η μορφή του αρχαϊκού κόππα (
Στο [[λατινικό αλφάβητο]] το γράμμα κόππα αντιστοιχεί στο γράμμα [[Q]].
Η παροιμία
{{clear}}
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||