Γεννήθηκε στην [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τριπολιτσά]] το [[1770]] και το [[1781]] στάλθηκε από τους γονείς του στη [[Δημητσάνα]] για να φοιτήσει στο εκεί σχολείο. Το [[1806]] χειροτονήθηκε διαδοχικά ιερέας και επίσκοπος [[Ανδρούσα|Ανδρούσης]]. Υπήρξε μέλος της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρίας]]. Κατά την πολιορκία της Τριπολιτσάς, κρατήθηκε όμηρος από τους Τούρκους, μαζί με άλλους επισκόπους και προεστούς (από τους οποίους μόνο ο Ιωσήφ και λίγοι ακόμα συγκρατούμενοί του επέζησαν).
Στο [[Εκτελεστικό 1822]] έγινε και Μινίστρος των Θρησκευτικών (Υπουργός), έως το 1825. Το [[1833]] έγινε επίσκοπος [[Μεσσήνη|Μεσσήνης]]. Απεβίωσε στις [[13 Μαρτίου]] [[1844]] και θάφτηκε προ της Ωραίας Πύλης του Ιερού Ναού του Αγίου Ιωάννου Μεσσήνης, ενώ το [[1900]] στήθηκε η προτομή του. Προτομή του υπάρχει στο προαύλιο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού [[Καλαμάτα|Καλαμάτας]], όπως και στην Ανδρούσα.Ἰωσὴφ Ἀνδρούσης (1770-1844 )
Περισσότερα στην Διδακτορική Διατριβή του Ιωάννου Π. Μπουγά : ''Ιωσήφ Ανδρούσης (1770-1844): ο πρώτος μινίστρος της Θρησκείας και του Δικαίου και πρώτος Επίσκοπος της Μεσσηνίας'' όπου αναφέρεται :
