Επαναστάσεις του 1848: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 78:
[[File:Tropper 1849.jpg|thumb|Δανοί στρατιώτες παρελαύνουν στην [[Κοπεγχάγη]] το 1849 μετά τις νίκες στον Πρώτο Πόλεμο του Σλέσβιχ.]]
====Σλέσβιχ====
Το Σλέσβιχ, μια περιφέρεια που περιλάμβανε και Δανούς και Γερμανούς, ανήκε στη Δανική μοναρχία, αλλά παρέμενε δουκάτο χωριστό από το Βασίλειο της Δανίας. Οι Γερμανοί του Σλέσβιχ, ωθούμενοι από το παγγερμανικό αίσθημα, πήραν τα όπλα για να διαμαρτυρηθούν για τη νέα πολιτική που ανακοίνωσε η Εθνική Φιλελεύθερη κυβέρνηση της Δανίας, που ενσωμάτωνε πλήρως το δουκάτο στη Δανία.
Ο γερμανικός πληθυσμός του [[Σλέσβιχ-Χόλσταϊν]] εξεγέρθηκε, υποκινούμενος από τον προτεσταντικό κλήρο. Τα γερμανικά κράτη έστειλαν στρατό, αλλά οι νίκες των Δανών το 1849 οδήγησαν στη Συνθήκη του Βερολίνου (1850) και στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1852). Με αυτά επαναβεβαιώθηκε η κυριαρχία του βασιλιά της Δανίας, απαγορεύοντας την ένωση με τη Δανία. Η παραβίαση της τελευταίας διάταξης οδήγησε σε νέο π'ολεμο το 1863 και νίκη της Πρωσίας το 1864.
===Αυτοκρατορία των Αψβούργων===
[[File:The May Assembly 1848 in Sremski Karlovci.jpg|thumb|Η ανακήρυξη της [[Βοεβοδάτο Σερβίας|Σερβικής Βοϊβοντίνας]] το Μάιο του 1848]]
Από το Μάρτιο του 1848 ως τον Ιούλιο του 1849 η Αυστριακή Αυτοκρατορία των Αψβούργων απειλήθηκε από επαναστατικά κινήματα, που συχνά είχαν εθνικιστικό χαρακτήρα. Η αυτοκρατορία, κυβερνώμενη από τη Βιέννη, περιελάμβανε [[Αυστριακοί|Αυστριακούς]], Ούγγρους, Σλοβένους, Πολωνούς, Τσέχους, [[Κροάτες]], [[Σλοβάκοι|Σλοβάκους]], Ουκρανούς / [[Ρουθενιανοί|Ρουθηνούς]], [[Ρουμάνοι|Ρουμάνους]], [[Σέρβοι|Σέρβους]] και [[Ιταλοί|Ιταλούς]], που όλοι προσπάθησαν κατά τη διάρκεια της επανάστασης να επιτύχουν αυτονομία, ή ακόμη και ηγεμονία επί άλλων εθνοτήτων. Η εθνικιστική εικόνα περιπλέχθηκε περαιτέρω από τα ταυτόχρονα γεγονότα στα γερμανικά κράτη, που κινούνταν προς μεγαλύτερη γερμανική εθνική ενότητα.
==Καταστολή-αντεπανάσταση==
| |||