Βηρύλλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vichos (συζήτηση | συνεισφορές)
Vichos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 52:
}}
 
Το '''βηρύλλιο''' είναι το [[χημικά στοιχεία|χημικό στοιχείο]] με σύμβολο '''Be''' και [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] [[4 (αριθμός)|4]]. Έχει (κανονική) [[τήξη|θερμοκρασία τήξης]] 1278 [[Κλίμακα Κελσίου|°C]] και [[βρασμός|θερμοκρασία βρασμού]] 2970 °C. Επειδή τοTο βηρύλλιο που παράγεται από τα [[άστρο|άστρα]] είναι σχετικά βραχύβιο, οπότε κατά συνέπεια ένασυμβαίνει χημικόνα στοιχείοείναι σχετικά σπάνιο χημικό στοιχείο, τόσο στο [[σύμπαν]] όσο και στο [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] της [[Γη]]ς. Είναι ένα [[χημικό σθένος|δισθενές]] στοιχείο, που στη [[φύση]] υπάρχει μόνο σε [[ορυκτά]], τα οποία είναι [[χημική ένωση|χημικές ενώσεις]] του με άλλα χημικά στοιχεία. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν αξιοσημείωτοι [[πολύτιμος λίθος|πολύτιμοι λίθοι]] που περιέχουν βηρύλλιο, όπως ο [[βήρυλλος]], το [[σμαράγδι]] και ο [[χρυσοβήρυλλος]]. Ως ελεύθερο [[μέταλλα|μέταλλο]], στις «[[Κανονικές συνθήκες|κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος]]», δηλαδή σε [[θερμοκρασία]] 25°C και υπό [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], το βηρύλλιο είναι ένα [[στερεό]] γκρίζο σαν το [[Χάλυβας|ατσάλι]], ισχυρό, ελαφρύ, εύθραυστο και τοξικό [[μέταλλο]], που ανήκει στις [[αλκαλικές γαίες]]. Παλαιότερα στη [[Γαλλία]] το στοιχείο αυτό αναφέρονταν με το όνομα «γλυκίνιο» (''glucinium'').
 
Το βηρύλλιο αυξάνει τη [[σκληρότητα]] και την αντίσταση στη [[διάβρωση]], όταν σχηματίζει [[κράμα]]τα με το [[αλουμίνιο]], το [[κοβάλτιο]], το [[χαλκός|χαλκό]] (αξιοσημείωτο είναι το κράμα [[χαλκοβηρύλλιο]]), το [[σίδηρος|σίδηρο]] και το [[νικέλιο]]<ref name=deGruyter>Jakubke, Hans-Dieter; Jeschkeit, Hans, eds. (1994). Concise Encyclopedia Chemistry. trans. rev. Eagleson, Mary. Berlin: Walter de Gruyter.</ref>. Σε δομικές εφαρμογές, το βηρύλλιο έχει υψηλή [[καμπτική ακαμψία]], [[θερμική σταθερότητα]], [[θερμική αγωγιμότητα]] και χαμηλή [[πυκνότητα]], ιδιότητες που το κάνουν ένα υψηλής ποιότητας υλικό για [[αεροδιαστημική|αεροδιαστημικές εφαρμογές]], όπως υψηλής [[Ταχύτητα|ταχύτητας]] [[αεροπλάνο|αεροσκάφη]], [[αυτοκατευθυνόμενο βλήμα|αυτοκατευθυνόμενα βλήματα]], [[διαστημικό όχημα|διαστημικά οχήματα]] και [[τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος|τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους]]<ref name=deGruyter/>. Εξαιτίας της σχετικά μικρής του πυκνότητας και [[ατομικό βάρος|ατομικής μάζας]] του, το βηρύλλιο είναι σχετικά διαφανές στις [[ακτίνες Χ]], και τις άλλες μορφές [[ιονίζουσα ακτινοβολία|ιονίζουσας ακτινοβολίας]], και γι' αυτό, είναι πολύ συνηθισμένο «υλικό παράθυρο» για εξοπλισμό ακτίνων Χ και [[πειράματα φυσικής σωματιδίων]]<ref name=deGruyter/>. Η υψηλή θερμική αγωγιμότητα του βηρυλλίου και του [[οξείδιο του βηρυλλίου|οξείδιου του βηρυλλίου]] (BeO) οδήγησαν στο να χρησιμοποιηθεί σε εφαρμογές [[μεταφορά θερμότητας|μεταφοράς]] και [[βύθιση θερμότητας|βύθισης θερμότητας]].