Έλλη Παππά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ fvto Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
|||
Γραμμή 11:
Ακολούθησε δεύτερη δίκη ([[Φεβρουάριος]] [[1952]]). Καταδικάστηκαν σε θάνατο, ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε, αλλά η Έλλη όχι, λόγω του βρέφους, και τελικά αποφυλακίστηκε την πρωτοχρονιά του [[1964]]. Εργάστηκε στην [[ΕΔΑ]] και από το [[1965]] ήταν αρθρογράφος και μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας '''Δημοκρατική Αλλαγή'''. Με το πραξικόπημα της [[21 Απριλίου 1967|21<sup>ης</sup> Απριλίου 1967]] συνελήφθη και εξορίστηκε στη Γυάρο (αποφυλακίστηκε τον Ιούλιο του [[1968]], λόγω σοβαρής ασθένειας).
Ως δημοσιογράφος εργάστηκε στην [[Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση]], στην [[εφημερίδα Μακεδονία]], στο [[περιοδικό Γυναίκα]], στην [[Εξπρές|εφημερίδα Εξπρές]] και στην [[Έθνος (εφημερίδα)|εφημερίδα Έθνος]]. Δραστηριοποιήθηκε στη μεταπολιτευτική [[ΕΔΑ]] και στο [[ΚΚΕ]]. Λόγω των πολιτικών διώξεων της Έλλης Παππά κατά την περίοδο της κατοχής και του Εμφυλίου, μεγάλο μέρος του αρχείου της έχει χαθεί. Από την περίοδο της φυλάκισής της σώζεται αλληλογραφία, κείμενα και ενθυμήματα, πολλά από τα οποία φυλάχθηκαν από τον γιο της και την αδελφή της, [[Διδώ Σωτηρίου]]. Σε δεκατρία χρόνια φυλακής δεν έπαψε να δημιουργεί –κατάλληλα για την εκάστοτε ηλικία του– βιβλία για το παιδί που μεγάλωνε με τη φροντίδα της αδελφής της,
Το [[2002]] η Έλλη Παππά εμπιστεύθηκε στο [[Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο]] ([http://www.elia.org.gr]) το σύνολο του αρχείου της, που, ταξινομημένο πλέον, προστίθεται στις διαθέσιμες πηγές της μεταπολεμικής ιστορίας. Παρέδωσε το αρχείο της στο Μουσείο Μπενάκη. Μετά θάνατον εκδόθηκε το έργο που στηρίχθηκε στο αρχείο της, το '''Μαρτυρίες μιας διαδρομής.'''
| |||