Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 30:
Στις αρχές του 1793 εισήλθαν στον αντίπαλο συνασπισμό η [[Ισπανία]] και η [[Πορτογαλία]]. Την 1η Φεβρουαρίου η [[Γαλλία]] κήρυξε τον πόλεμο στη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]] και την [[Ολλανδική Δημοκρατία]]. Για την αντιμετώπιση του διευρυμένου αντίπαλου συνασπισμού η Γαλλία προχώρησε σε μαζική στρατολόγηση νέων ανδρών, εγκαινιάζοντας την πολιτική των επιστρατεύσεων. Οι στρατιωτικές της δυνάμεις μετά την επιστράτευση αυξήθηκαν εντυπωσιακά και μπόρεσε να συντηρήσει τις επιθετικές της επιχειρήσεις.
Ο αντίπαλος συνασπισμός επιχείρησε μεγάλη εκστρατεία στην περιοχή των Αυστριακών Κάτω Χωρών. Ταυτόχρονα με την εκστρατεία αυτή η Βρετανία φρόντιζε να υποκινήσει γαλλικές πόλεις να εξεγερθούν κατά της γαλλικής ηγεσίας των επαναστατών. Σε μία πολιορκία εξεγερμένης πόλης, της [[Τουλόν]], εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο προσκήνιο των συγκρούσεων ο [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης]], ο μελλοντικός ηγέτης της επανάστασης. Ο Ναπολέων πολιόρκησε με επιτυχία την πόλη και την κατέλαβε. Μέχρι το τέλος του έτους οι εξεγέρσεις είχαν καταπνιγεί.
[[Αρχείο:Early flight 02562u (10).jpg|right|thumb|230px|Η μάχη του Φλερύ]]
Στα μέσα του 1794 η Γαλλία κατατρόπωσε τους αντιπάλους της στις Αυστριακές Κάτω Χώρες, στη [[μάχη του Φλερύ|μάχη του Φλερύ]]. Στη μάχη αυτή χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε στρατιωτικές επιχειρήσεις το [[αερόστατο]] των [[Αδελφοί Μονγκολφιέ|αδελφών Μονγκολφιέ]]. Στη συνέχεια οι γαλλικές δυνάμεις υπέταξαν την Ολλανδία και ίδρυσαν στην περιοχή των Κάτω Χωρών ένα κράτος-μαριονέτα που ονομάστηκε [[Βαταβική Δημοκρατία]]. Την ίδια περίοδο οι Γάλλοι αντιμετώπισαν επιτυχώς τους Ισπανούς και τους καταδίωξαν πέρα από τα [[Πυρηναία]].
Η [[Ισπανία]] τελικά αναγκάστηκε να συνάψει ειρήνη με τη [[Γαλλία]], όπως έκανε και η [[Πρωσία]]. Οι Γάλλοι πλέον στράφηκαν εναντίον της [[Αυστρία]]ς που παρέμενε εχθρικό κράτος. Με μία μεγάλη εκστρατεία που πραγματοποίησε ο Ναπολέων στην [[Ιταλία]] κατανίκησε το στρατό των Αυστριακών και του [[Βασίλειο της Σαρδηνίας|Βασιλείου της Σαρδηνίας]]. Αφού συνήψε ειρήνη με τη Σαρδηνία κατέλαβε το [[Μιλάνο]] και πολιόρκησε τη [[Μάντοβα]]. Μία αυστριακή δύναμη που στάλθηκε στη Μάντοβα για να τον αντιμετωπίσει ηττήθηκε. Η πόλη έπεσε στις αρχές του 1797 και πλέον ο [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης|Ναπολέων Α΄]] βάδισε εναντίον της Αυστρίας, ενώ ταυτόχρονα ο στρατηγός [[Ζαν Βικτόρ Μορό|Ζαν Μορώ]] βάδισε και αυτός διαμέσου των γερμανικών κρατιδίων για να συναντηθεί με το στρατό του Ναπολέοντα. Μπροστά στον κίνδυνο της καταστροφής, οι Αυστριακοί φρόντισαν να έρθουν σε συμφωνία με τον Ναπολέοντα υπογράφοντας τη [[Συνθήκη ειρήνης Λεόμπεν|Συνθήκη Ειρήνης του Λέομπεν]]. Η φάση αυτή του πολέμου τερματίστηκε τελικά με τη [[Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο]], που υπογράφηκε λίγους μήνες αργότερα και ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή για τους Γάλλους.
== Εκστρατεία στην Αίγυπτο ==
| |||