|
Όπως περιγράφει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του, το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει χωρίς αυτοπεποίθηση. Ο Νίκολα από μικρή ηλικία έδειξε πως είχε ζωηρή φαντασία και ενδιαφέρον στις εφευρέσεις ακολουθώντας το παράδειγμα της μητέρας του, έτσι και έμαθε τη [[Γερμανική γλώσσα]]. Από μικρός ήταν επίσης βιβλιόφιλος καθώς διάβαζε τα περιοδικά που δημοσίευε ποίηση ο πατέρας του και λάτρευε τον [[Ιούλιος Βερν|Ιούλιο Βέρν]] (1828-1905) και τον [[Εμίλ Ζολά]] (1840-1902).
== ΣπουδέςΕκπαίδευση ==
Το 1861 γράφτηκε στο δημοτικό σχολείο Στο Σμίλιαν, όπου έκανε γερμανικά, μαθηματικά και θρησκευτικά. Το 1863 μετακόμισε με τους γονείς του στο γειτονικό Γκόσπιτς, όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως ιερέας της ενορίας, και ο Νίκολα έλαβε τη βασική εκπαίδευση και έμαθε τη γερμανική γλώσσα. Εκεί τέλειωσε το δημοτικό και στη συνέχεια το δευτεροβάθμιο σχολείο.
Το 1863 μετακόμισε με τους γονείς του στο [[Γκόσπιτς]] όπου ο Νίκολα έλαβε τη βασική εκπαίδευση και έμαθε τη γερμανική γλώσσα. Το 1870 συνέχισε την εκπαίδευση του μέχρι το 1873 στο ''Real Gymnasium'' στην πόλη Ράκοβατς, κοντά στο Κάρλοβατς (σημερινό Κόρντουν) όπου και έμενε στο σπίτι της θείας του Στάνκα Μπράνκοβιτς. Εκεί ο καθηγητής του Μάρτιν Σέκουλιτς, μαζί με το συμμαθητή του Ιούλιους Μπαρτόκοβιτς, τον παρότρυναν να ασχοληθεί περισσότερο με τη μελέτη του [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητισμού]].
Το 1870 ο Τέσλα μετακόμισε αρκετά βόρεια στο Κάρλοβατς για να συνεχίσει την εκπαίδευση του στο Ανώτερο Γυμνάσιο της πόλης, όπου και έμενε στο σπίτι της θείας του Στάνκα Μπράνκοβιτς. Τα μαθήματα γίνονταν στα γερμανικά, καθώς το σχολείο βρισκόταν στη Στρατιωτική Μεθοριακή Επαρχία της Αυστροουγγαρίας. Εκεί ο καθηγητής του Μάρτιν Σέκουλιτς, μαζί με το συμμαθητή του Ιούλιους Μπαρτόκοβιτς, τον παρότρυναν να ασχοληθεί περισσότερο με τη μελέτη του [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητισμού]]. Ο Τέσλα σημείωσε ότι οι εκδηλώσεις αυτών των «μυστηριωδών φαινομένοων» τον έκαναν να «θέλει να μάθει περισσότερα για αυτή την υπέροχη δύναμη». Ο Tέσλα ήταν σε θέση να εκτελεί [[Λογισμός| ολοκληρωτικό λογισμό]] με το μυαλο του, γεγονός που ώθησε τους δασκάλους του να πιστέψουν ότι τους εξαπατούσε. Ολοκλήρωσε τον τετραετή κύκλο σπουδών σε τρία χρόνια.
[[Αρχείο:Tesla young adjusted.JPG|αριστερά|μικρογραφία|Ο Τέσλα σε ηλικία 23 ετών το 1879]]
Τελικά στις 26 Ιουνίου του έτους 1873 αποφοίτησε με βαθμό «πολύ καλά» και επέστρεψε στη γενέτειρά του όπου προσβλήθηκε από [[χολέρα]]. Χρειάστηκε εννέα μήνες για να αναρρώσει και πολλές φορές λίγο έλειψε να πεθάνει. Την ίδια περίοδο, ανακοίνωσε στον πατέρα του την πρόθεσή του να ακολουθήσει σπουδές μηχανολόγου, παρά την επιθυμία του τελευταίου να γίνει ιερέας. Ετσι ο πατέρας του, σε μια στιγμή απόγνωσης, υποσχέθηκε να τον στείλει στην καλύτερη σχολή μηχανικών αν ανακάμψει από την ασθένεια.
Καθώς ο Τέσλα ήταν σε ηλικία να υπηρετήσει τον ΑυστριακόΑυστροουγγρικκό στρατό για τρία χρόνια, ο πατέρας του, από φόβο πως δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στη σκληρή στρατιωτική ζωή, τον παρότρυνε να κρυφτεί στα βουνά του Γκόσπιτς, όπου έμεινε για εννέα μήνες μέχρι το καλοκαίρι του 1875<ref>Carlson (2013), σελ. 30</ref>. Με δεδομένο πως μέλη της οικογένειας του πατέρα του ήταν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, θεωρείται πιθανό πως κατάφεραν με την επιρροή τους να εξασφαλίσουν πως δεν θα υπηρετούσε τη θητεία του<ref>Cheney (2001), σελ. 69</ref>. Εκεί εξερεύνησε τα βουνά ντυμένος κυνηγός. Ο Τέσλα ανέφερε ότι αυτή η επαφή με τη φύση τον ενδυνάμωσε, τόσο σωματικά όσο και διανοητικά. Διάβασε πολλά βιβλία και αργότερα δήλωσε ότι τα έργα του [[Μαρκ Τουαίην]] τον βοήθησαν να ανακάμψει θαυμάσια από τις παλαιότερες ασθένειές του.Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα βουνά, ο Τέσλα συνέλαβε δύο ευφάνταστες ιδέες οι οποίεςπου, αν και αδύνατο να υλοποιηθούν στην πράξη, θεωρούνται ενδεικτικές της οικουμενικότητας των εφευρέσεων του. Η πρώτη αφορούσε ένα υποθαλάσσιο δίκτυο σωλήνων, που θα επέτρεπε τη γρήγορη αποστολή αλληλογραφίας και δεμάτων από τη μία ήπειρο στην άλλη, και η δεύτερη ένα στάσιμο δακτύλιο κατά μήκος του [[ισημερινός|ισημερινού]] που θα επέτρεπε τους χρήστες του να μεταβαίνουν, χωρίς να μετακινούνται, σε διαφορετικά σημεία της Γης καθώς αυτή θα περιστρεφόταν ως προς το δακτύλιο.
[[Αρχείο:Нікола Тэсла, 1880..png|μικρογραφία|314x314εσ|Ο Τέσλα με παραδοσιακή ενδυμασία το 1880]]
Με προσπάθειες του πατέρα του εξασφάλισε υποτροφία από τη Στρατιωτική Περιφέρεια του Κάρλοβατς για την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή του [[Γκρατς]]. Άλλες τρεις παρόμοιες σχολές βρίσκονταν στη [[Βιέννη]], στο [[Μπρνο]] και στην [[Πράγα]]. Στη σχολή, ο Τέσλα παρακολούθησε μαθήματα [[γεωμετρία|γεωμετρίας]], θεωρητικής και πειραματικής [[φυσική|φυσικής]], [[λογισμός|ολοκληρωτικού λογισμού]], καθώς και [[αναλυτική χημεία|αναλυτικής χημείας]], [[βοτανική]]ς, [[οπτική]]ς, [[γαλλική γλώσσα|γαλλικών]] και [[αγγλική γλώσσα|αγγλικών]]. Δείχνοντας
Κατά υπερβολικόΤΟ ζήλοπρώτο έτος ο Tέσλα δεν έχασε ποτέ διάλεξη, εργαζόταν πολλές ώρες την ημέρα, έχονταςπήρε άριστεςτους επιδόσεις.υψηλότερους βαθμούς, πέρασε εννέα εξετάσεις (σχεδόν διπλάσιες από τις απαιτούμενες [38]), ξεκίνησε μια σερβική πολιτιστική λέσχη και έλαβε ακόμη και μια επαινετική επιστολή από τον κοσμήτορα της τεχνικής σχολής προς τον πατέρα του, που ανέφερε: «Ο γιος σου είναι ένα πρώτης τάξης αστέρις». Η παρακολούθηση των διαλέξεων του καθηγητή Πεσλ έδωσε το έναυσμα να καταπιαστεί με την πρόκληση της ανάπτυξης ενός κινητήρα με χρήση [[εναλλασσόμενο ρεύμα|εναλλασσόμενου ρεύματος]], ηπου οποίαέμελλε θα απασχολούσενα τον Τέσλααπασχολήσει τα επόμενα χρόνια.
Έχοντας ολοκληρώσει το πρώτο έτος σπουδών του, επισκέφτηκε την οικογένειά του στο Γκόσπιτς. Ο πατέρας του έδειξε μικρό ενδιαφέρον για τις επιδόσεις του στη σχολή και τον παρότρυνε να παραμείνει στο ΓκρόσπιτςΓκόσπιτς, γεγονός που προκάλεσε ρήξη στις σχέσεις τους. Οι προθέσεις του Μιλούτιν Τέσλα ήταν στην πραγματικότητα αγνές, καθώς χωρίςμετά νατο θάνατο του πατέρα του το γνωρίζει1879, ο Νίκολα Τέσλα, μεβρήκε επιστολήένα πακέτο επιστολών από τους καθηγητές του προς τον πατέρα του, οιπου καθηγητέςτον τουπροειδοποιούσαν είχανότι εκφράσειαν φόβουςδεν απομακρυνόταν από τη σχολή, ο Τέσλα θα πέθαινε από υπερκόπωση. Κατά το δεύτερο έτος ο Τέσλα ήρθε σε σύγκρουση με τον καθηγητή Πεσλ για τηντον υγείακινητήρα τουGramme, εξαιτίαςόταν τηςυποστήριξε υπέρμετρηςότι αφοσίωσηςοι τουμεταγωγείς στιςδεν σπουδέςήταν τουαπαραίτητοι. Ο σχεδόν μοναστικός τρόπος ζωής του αποτελούσε αντικείμενο χλευασμού εκ μέρους των συμφοιτητών του και μέχρι το τέλος του δεύτερου έτους σπουδών του ο Τέσλα, αντιδρώντας, έχασε την υποτροφία και στράφηκε στην άσωτη ζωή και τη χαρτοπαιξία. Κατά τητο διάρκειατρίτο τουέτος τρίτουο έτουςTέσλα σπουδώνέχασε το επίδομά και τα δίδακτρα του, σταμάτησεαργότερα νακέρδισε παρακολουθείτις μαθήματααρχικές καιτου όπωςαπώλειες μαρτυρούνκαι επέστρεψε τα αρχείαχρωστούμενα τηςστην σχολήςοικογένειά του,. τηνΟ άνοιξηΤέσλα είπε ότι «δάμασε το πάθος [του] 1878τότε δενκαι βρισκότανεκεί», μεταξύαλλά αργότερα στις Η.Π.Α. ήταν ξανά γνωστό ότι παίζει μπιλιάρδο. Όταν έφτασε η ώρα των εγγεγραμμένωνεξετάσεων φοιτητώνήταν μεαπροετοίμαστος αποτέλεσμακαι ζήτησε μια παράταση για να διακοπείμελετήσει, ηαλλά υποτροφίατου αρνήθηκαν. Δεν έλαβε βαθμούς για το τελευταίο εξάμηνο του τρίτου έτους και ποτέ δεν αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο.
Δεν αποφοίτησε ποτέ από την σχολή του Γκρατς. Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια να εξασφαλίσει νέα υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Βιέννη ή στο Μπρνο, εγκαταστάθηκε στο [[Μάριμπορ|Μάρμπουργκ]] της σημερινής Σλοβενίας όπου εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα ως μηχανικός. Εκεί τον επισκέφτηκε ο πατέρας του, ο οποίος προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον πείσει να επιστρέψει στην οικογένεια του και να συνεχίσει πιθανώς τις σπουδές του στην Πράγα. Μερικές εβδομάδες αργότερα, o Τέσλα συνελήφθη στο Μάριμπορ και οδηγήθηκε πίσω στο Γκόσπιτς υπό αστυνομική συνοδεία. Ο Μίλουτιν Τέσλα πέθανε τον Απρίλιο του 1879, απογοητευμένος από την τροπή των γεγονότων.<ref>Carlson (2013), σελ. 45-47</ref>
Αποφασισμένος να ακολουθήσει την επιθυμία του πατέρα του, ο Τέσλα γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1880 στο γερμανόφωνο [[Πανεπιστήμιο του Καρόλου]] της Πράγας έχοντας αρχικά οικονομική στήριξη από τους θείους του, Πέταρ και Πάβλε Μάντιτς. Ένα χρόνο αργότερα, και ενώ δεν ήταν πλέον δυνατό να τον συντηρεί η οικογένειά του, αποφάσισε να εγκαταλείψει την Πράγα χωρίς να αποκτήσει κάποιο πτυχίο, και εγκαταστάθηκε στη [[Βουδαπέστη]].
== Αρχή της σταδιοδρομίας του ==
|
