Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η τύχη του Ριχάρδου είναι ασαφής μετά την εκθρόνισή του.<ref>Saul (1997), σελ. 424.</ref> Ο εξάδελφός του Ερρίκος, όπως ισχυρίζονται οι ιστορικοί, δεν είχε στόχο να τον θανατώσει, μέχρι που αποκαλύφθηκε η πρώτη επανάσταση εναντίον του νέου βασιλιά, η ''Επανάσταση των Επιφανών'' (1399 - 1400), με σκοπό να ανατρέψει το νέο βασιλιά και να επαναφέρει το Ριχάρδο Β΄.<ref>Saul (1997), σελ. 424–5.</ref> Στην επανάσταση συμμετείχαν οι κόμητες του Κεντ, του Χάντινγκτον, του Σώλσμπερι, και ο βαρόνος Ντισπένσερ, οι οποίοι εκτελέστηκαν. Τους συνωμότες πρόδωσε ο ίδιος ο πρώτος εξάδελφος του βασιλιά, [[Εδουάρδος του Νόργουιτς|Εδουάρδος του Νόριτς]], γιος του [[Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ|Εδμόνδου του Λάνγκλεϊ]], επίσης γιου του Εδουάρδου Β΄, ο οποίος είχε στην αρχή σχεδιάσει την επανάσταση μαζί τους. Ο Εδουάρδος Δ΄ μπροστά στο νέο κίνδυνο ακούγεται ότι αποφάσισε τότε να θανατώσει και τον ίδιο το Ριχάρδο Β΄. Ο χρόνος και ο τρόπος που θανατώθηκε είναι ασαφής, αφού επισήμως πέθανε στη φυλακή, με μεγαλύτερη πιθανότητα από ασιτία.<ref>Tuck (2004).</ref> Ο Ερρίκος Δ΄ έκανε δημόσια επίδειξη του νεκρού σώματος του Ριχάρδου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου ώστε να δείξει στο λαό ότι είναι νεκρός.

 

<references />