Πατριάρχης Ιγνάτιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ιγνάτιος ήρθε σε σύγκρουση με τον Καίσαρα [[Βάρδας|Βάρδα]], θείο του αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Γ']] και ισχυρό άνδρα μετά την απομάκρυνση της Θεοδώρας από την εξουσία. Τον προσέβαλε αρχικά με την άρνησή του να στείλει τη Θεοδώρα σε μοναστήρι χωρίς τη θέλησή της και κατόπιν, το [[858]], τον κατηγόρησε για μοιχεία με τη νύφη του και τον αφόρισε<ref>{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Βυζαντινή Θεοκρατία|publisher Εκδόσεις Δόμος|year=2005|pages=95|isbn=9607217225}}</ref>. Η αυστηρή αυτή στάση του Ιγνάτιου προς τον Βάρδα είχε ως αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συμμετοχή σε συνωμοσία, να εξαναγκαστεί σε παραίτηση και να εξοριστεί στη [[Αντιρόβυθος|νήσο Τερέβινθο]] και κατόπιν στην [[Μυτιλήνη]]<ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|pages=270|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref>. Στη θέση του εξελέγη ο [[Πατριάρχης Φώτιος Α΄|Φώτιος]], ο οποίος μέσα σε ελάχιστες μέρες από λαϊκός ανήλθε στις τρεις βαθμίδες της ιεροσύνης. Αρχικά η εκλογή του Φώτιου δεν ενόχλησε τον Ιγνάτιο, όταν όμως ο λόγιος πατριάρχης ήρθε σε αντίθεση με τους Ζηλωτές Στουδίτες, τότε οι υποστηρικτές του Ιγνατίου απευθύνθηκαν για υποστήριξη στον [[Πάπας Νικόλαος Α΄|Πάπα Νικόλαο Α΄]]. Αυτός αρχικά δεν αντέδρασε, εξάλλου είχε αμφισβητηθεί η κανονικότητα της εκλογής και του Ιγνατίου, αργότερα όμως καταδίκασε τον Φώτιο. Οπωσδήποτε, πίσω από την παπική καταδίκη υπήρχε η αξίωση για το [[Παπικό πρωτείο|πρωτείο]] και η προσπάθεια της Ρώμης να αποκτήσει επιρροή στην αρτιγέννητη εκκλησία της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]].

 

 

Αργότερα ο Ιγνάτιος συμφιλιώθηκε με τον Φώτιο, ο οποίος ανακλήθηκε από την εξορία και ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του αυτοκράτορα. Όταν ο Ιγνάτιος πέθανε το [[877]], ο Φώτιος επανήλθε κανονικά στο θρόνο και συνέβαλε στην αγιοποίηση του προκατόχου του. Η μνήμη του Ιγνατίου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις [[23 Οκτωβρίου]].