Ιστορία της Ινδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33:
Τον 14ο αιώνα π.Χ., η [[Μάχη των Δέκα Βασιλιάδων]] ανάμεσα στα βεδικά ινδοάρια φυλετικά βασίλεια της φυλής Μπαράτα της συνομοσπονδίας φυλών Πούρου, με τη συμμαχία-συνδρομή άλλων φυλών της βορειδυτικής Ινδίας, υπό την καθοδήγηση του βασιλικού σοφού Βισναμίτρα, και του βασιλιά Σούντας των Τρτσου-Μπαράτα, εναντίον άλλων βεδικών φυλών, οδήγησε μετά τη νίκη των πρώτων στην εμφάνιση του βεδικού ινδοάριου Βασιλείου Κούρου, την πρώτη κρατικού επιπέδου κοινωνία κατά τη διάρκεια της Βεδικής Περιόδου.
===Βασίλεια της Εποχής του Σιδήρου===
Η Εποχή του Σιδήρου στην ινδική υποήπειρο χαρακτηρίζεται από την άνοδο των ''Τζαναπάντας'', βασίλεια και δημοκρατίες, με πλέον αξιοσημείωτα τα βασίλεια Κούρου, Παντσάλα, Κοσάλα και Βιντέχα.
Το Βασίλειο Κούρου ήταν η πρώτη κρατικού επιπέδου κοινωνία στη Βεδική Περίοδο, σχετισθείσα με την αρχή της Εποχής του Σιδήρου στη βορειοδυτική Ινδία, γύρω στα 1200-800 π.Χ., καθώς και με τη σύνθεση της [[Αρθαρβαβέντα]], το πρώτο ινδικό κείμενο στο οποίο αναφερόταν ο [[σίδηρος]], με τη φράση ''μαύρο μέταλλο''. Το κράτος Κούρου οργάνωσε τους βεδικούς ύμνους σε συλλογές, και ανέπτυξε τo ορθόδοξo βραχμανικό ''σράουτα'' τελετουργικό για να διατηρήσει την κοινωνική τάξη. Δύο πρόσωπα κλειδιά στο κράτος Κούρου ήταν ο βασιλιάς Παριξίτ και ο διάδοχός του Τζαναμετζάγια, που μεταμόρφωσαν το βασίλειο σε μια κυρίαρχη πολιτική και πολιτιστική δύναμη στη βόρεια Ινδία της Εποχής του Σιδήρου. Όταν το βασίλειο Κούρου παρήκμασε, το κέντρο του βεδικού πολιτισμού μεταφέρθηκε στους ανατολικούς γείτονες του, το βασίελιο Παντσάλα. Ο αρχαιολογικός Ζωγραφικός Φαιός πολιτισμός της που άνθησε στις περιοχές [[Χαρυάνα]] και δυτικό [[Ούταρ Πραντές]] της βόρειας Ινδίας από περίπου το 1100 έως το 600 π.Χ., πιστεύεται ότι ανταποκρίνεται στα βασίλεια Κούρου και Παντσάλα.
| |||