Ιστορία της Ινδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα αρχαιότερα αρχαιολογικά μέρη στην υποήπειρο είναι στην κοιλάδα του ποταμού Σοάν, στην περιοχή Σιβαλί, που εκτείνεται στη σημερινή [[Ινδία]], [[Πακιστάν]], [[Νεπάλ]]. Η Μεσολιθική Περίοδος στην ινδική υποήπειρο ακολουθήθηκε από τη Νεολιθική Περίοδο, όταν πιο εκτεταμένοι οικισμοί προέκυψαν μετά το τέλος της τελευταίας [[Εποχή των Παγετώνων|Εποχής των Παγετώνων]], ακριβώς 12.000 χρόνια πριν. Οι πρώτοι επιβεβαιωμένοι ημιμόνιμοι οικισμοί εμφανίστηκαν 9.000 έτη πριν στους βράχους της περιοχής Μπιμπέτκα στο σημερινό κρατίδιο [[Μαντία Πραντές]]. Τα σπήλαια Εντακκάλ αποτελούν ιερογλυφικές γραφές από το Νεολιθικό Άνθρωπο, που ανάγονται στα 6000 π.Χ. περίπου, σημαίνοντας την παρουσία ενός προϊστορικού πολιτισμού ή οικισμού στην [[Κεράλα|Κέραλα]]. Τα χαρακτικά αυτά είναι σπάνια και είναι τα μόνα γνωστά δείγματα από τη νότια Ινδία.

 

 

=="Πρώτη αστικοποίηση" (3300 π.Χ. περίπου – 1500 π.Χ. περίπου )==