Ερρίκος Δ΄ του Λουξεμβούργου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ήταν γιος του [[Γοδεφρείδος Α΄ του Ναμύρ|Γοδεφρείδου Α΄]] κόμη του Ναμύρ και της Ερμενσίντας των Αρντέν, κόρης του [[Κορράδος Α΄ του Λουξεμβούργου|Κορράδου Α΄]] κόμη του Λουξεμβούργου.
 
Κληρονόμησε τις κομητείες του Λα Ρος και Ντυρμπουύ από τα εξαδέλφια του Ερρίκο του Λα Ρος και Ερρίκο Β΄ κόμη του Ντυρμπουύ. Το 1136 απεβίωσε ο εξάδελφός του [[Κορράδος Β΄ του Λουξεμβούργου|Κορράδος Β΄]] κόμης του Λουξεμβούργου και ο [[Λοθάριος Β΄ Σούπλινμπουρκ|Λοθάριος Β΄]] της Γερμανίας, αντί να δώσει την κομητεία στην αδελφή τού Κορράδου Β΄, τη Λιούτγκαρτ -σύζυγο του Ερρίκου Β΄ κόμη του Γκρανπρέ, που ήταν Γάλλος- το έδωσε στον Ερρίκο. Κληρονόμησε την επιτροπεία (advocacy) των αββαείων Σαιν-Μαξιμίν στο Τρηρ και Σαιν-Βίλλιμπρορτ στο Έχτερναχ. Αυτό έγινε αφορμή πολλών συγκρούσεων με τον [[Άλμπερο του Μοντρέιγ|Άλμπερο]] αρχιεπίσκοπο του Τρηρ. Τρία έτη μετά διαδέχθηκε τον πατέρα του στο Ναμύρ.
 
Το 1141 βοήθησε τον Άλμπερον Β΄ επίσκοπο της Λιέγης να λάβει το Μπουγιόν με τον [[Ρέγκιναλτ Α΄ του Μπαρ|Ρέγκιναλτ Α΄]] κόμη του Μπαρ. /το 1147 εγκατέλειψε το Σαιν-Μαξιμίν, αλλά το ξαναπήρε όταν απεβίωσε ο αρχιεπίσκοπος Άλμπερο ντε Μοντρέιγ το 1152. Ο νέος αρχιεπίσκοπος [[Χιλλίν του Φαλμάν|Χιλλίν του Φλαμάν]] αντάλλαξε τα δικαιώματα επί των αββαείων με την πόλη του Γκρέβενμαχερ το 1155.
 
Ήταν άτεκνος από τον πρώτο του γάμο και έκανε διάδοχο τον σύζυγο της αδελφής του Αλίκης, τον [[Βαλδουίνος Δ΄ του Αινώ|Βαλδουίνο Δ΄]] κόμη του Αινώ (του Οίκου της Φλάνδρας). Το 1171 απεβίωσε ο Βαλδουίνος Δ΄ και διάδοχος έγινε ο γιος του [[Βαλδουίνος Ε΄ του Αινώ|Βαλδουίνος Ε΄]] κόμης του Αινώ. Ο Ερρίκος Δ΄ μαζί με τον ανιψιό του Βαλδουίνο Ε΄ διεξήγαν δύο πολέμους, το 1170 και το 1172, με τον [[Ερρίκος Γ΄ του Λίμπουρκ|Ερρίκο Γ΄ των Αρντέν-Βερντέν]] κόμη του Λίμμπουρκ.
 
Έκανε δεύτερο γάμο, αλλά δεν αποκτούσε απογόνους και το 1184 την απέπεμψε. Τότε ασθένησε σοβαρά και την έφερε πίσω. Το 1186 απέκτησαν την Ερμενσίντα και ο Ερρίκος Δ΄ θεώρησε την υπόσχεση διαδοχής στον ανιψιό του άκυρη. Ο Βαλδουίνος Ε΄ ζητούσε την κληρονομιά και το 1189 αποφασίστηκε η Ερμενσίντα να λάβει το Ντυρμπουύ & Λα Ρος, ο ανιψιός να λάβει το Ναμύρ και το Λουξεμβούργο να επιστρέψει στον βασιλιά της Γερμανίας.
 
Ο Ερρίκος Δ΄ προσπάθησε να νυμφεύσει την κόρη του με τον [[Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας|Ερρίκο Β΄ των Μπλουά]] κόμη της Καμπανίας, αλλά τελικά η Ερμενσίντα παντρεύτηκε τον [[Θεοβάλδος Α΄ του Μπαρ|Θεοβάλδο Α΄ των Μονμπελιάρ]] κόμη του Μπαρ. Περιήλθε σε πόλεμο με τον Ερρίκο Γ΄ κόμη του Λίμπουρκ, αλλά ηττήθηκε το 1194 στο Νοβίλ-συρ-Μεαίν. Απεβίωσε δύο έτη μετά στο Έχτερναχ.
 
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε το 1157 τη Λωρέτ, κόρη του [[Τιερί της Αλσατίας|Τιερρύ]] κόμη της Φλάνδρας (του Οίκου της Λωρραίνης)· διαζεύχθηκαν το 1163.
 
Το 1171 ο Ερρίκος Δ΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Αγνή, κόρη του [[Ερρίκος Α΄ του Γκέλντερς|Ερρίκο Α΄ των Βάσσενμπερκ]] κόμη του Γκέλντερς και είχε τέκνο:
* Ερμενσίντε 1186-1247, κόμισσα του Λουξεμβούργου, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Θεοβάλδος Α΄ του Μπαρ|Θεοβάλδο Α΄]] κόμη του Μπαρ και μετά τον [[Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουρκ|Βάλεραν Α΄]] δούκα του Λίμπουρκ (γιο του Ερρίκου Γ΄).
 
==Πηγές==