Σβεν Α΄ της Δανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Οι ιστορικές πηγές γύρω από τον Σβεν τον Διχαλογένη βρίσκονται στο [[Αγγλοσαξωνικό χρονικό]], στο έργο του Αδάμ της Βρέμης ''"Πράξεις των επισκόπων του Αμβούργου"'' τον 12ο αιώνα και στο έργο του [[Σνόρρι Στούρλουσον]] τον 13ο αιώνα. <ref>Howard, Ian (2003). Swein Forkbeard's Invasions and the Danish Conquest of England, 991– 1017. Woodbridge: Boydell Press. pp. 7–8.</ref>

 

Ο [[Αδάμ της Βρέμης]] περιγράφει με μελανά χαρακτηριστικά τον Σβεν τον Διχαλογένη σχετικά με την εποχή της νεότητας του, τον περιγράφει παγανιστή που πρόδωσε τον πατέρα του επειδή είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό αλλά εκθρονίστηκε και ο ίδιος από Γερμανούς επισκόπους από την Σκανία και την [[Σγιέλαν]]. Μετά την εξορία του Σβεν, οι Γερμανοί επίσκοποι σύμφωνα με τον Αδάμ της Βρέμης κάλεσαν τον Σουηδό βασιλιά Ερρίκο τον Νικηφόρο να κυβερνήσει την [[Δανία]], την κυβέρνησε μέχρι τον θάνατο του (995). Ο Σόμερσον (2001) περιγράφει αναξιόπιστες τις αρνητικές πληροφορίες του Αδάμ της Βρέμης σχετικά με τον Σβεν.<ref>Sørensen, M.P. (2001). "Religions Old and New", The Oxford Illustrated History of the Vikings. Ed. P.H. Sawyer. Oxford University Press (2001), pg. 202</ref> Η 14χρονη εξορία του Σβεν στην [[Σκωτία]] την εποχή της νεότητας του όπως την περιγράφει ο Αδάμ της Βρέμης δεν μπορεί να συμβαδίσει με κανέναν τρόπο με τις εκκλησίες που ανεγέρθησαν την ίδια εποχή από τον Σβεν στο [[Λουντ]] και στο Ροσκίλντε.<ref>Lund, Niels (2001). "The Danish Empire and the End of the Viking Age", The Oxford Illustrated History of the Vikings. Ed. P. H. Sawyer. Oxford University Press, 2001, p. 167–181.</ref> Ο Αδάμ περιγράφει την 14χρονη εξορία του Σβεν την περίοδο (986 - 1000) σαν τιμωρία του θεού για την ανατροπή και τον φόνο του πατέρα του αλλά δεν υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις για τις πληροφορίες του, συνεχίζει αναφέροντας ότι τα πρώτα χρόνια δεν γινόταν δεκτός στην Σκωτία από κανέναν μέχρι την μόνιμη εγκατάσταση του. Αναφέρει τέλος ότι λάτρευε τους αρχαίους παγανιστικούς θεούς και μόνο μετά τις μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες του δέχτηκε οριστικά τον χριστιανισμό.