Οίκος του Ντρε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Ο Οίκος ιδρύθηκε το 1137, όταν ο [[Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ΣΤ΄ Καπέτων]] της Γαλλίας χορήγησε στον τέταρτο γιο του [[Ροβέρτος Α΄ κόμης του Ντρε|Ροβέρτο Α΄]] ως εισόδημα (appanage) την κομητεία του Ντρε. Οι κόμητες του Ντρε ήταν μικροί ευγενείς στη Γαλλία και θα περιέπιπταν στη αφάνεια, αλλά το 1212 εγγονός του Λουδοβίκου ΣΤ΄, ο [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππος Β΄]] της Γαλλίας ήθελε έναν υπάκουο υποτελή για σύζυγο της [[Αλίκη της Βρεττάνης|Αλίκης των Τουάρ]] δούκισσας της Βρετάνης. Απευθύνθηκε στον εγγονό του Ροβέρτου Α΄, τον [[Πέτρος Α΄ της Βρετάνης|Πέτρο]], δευτερότοκο γιο του [[Ροβέρτος Β΄ της Βρετάνης|Ροβέρτου Β΄]]. Ο γάμος του Πέτρου τον έκανε έναν από τους πιο σημαντικούς φεουδάρχες της Γαλλίας. Πρόσθεσαν την ερμίνα στην επάνω αριστερή γωνία του θυρεού των Ντρε. Αργότερα ο θυρεός τους έγινε μόνο η ερμίνα.
 
Ο δισεγγονός του Πέτρου Α΄, ο Αρθούρος Β΄, είχε γιο τον [[Ιωάννης Γ΄ της Βρετάνης|Ιωάννη Γ΄]] δούκα της Βρετάνης, που το 1341 απεβίωσε, αν και νυμφεύτηκε τρεις φορές, άτεκνος. Τη διαδοχή διεκδίκησε η [[Ιωάννα του ΠεντιέβρΠαντιέβρ]], κόρη του αμφιθαλούς αδελφού του Γκυ και ο ετεροθαλής αδελφός του [[Ιωάννης του Μονφόρ|Ιωάννης]] κόμης του Μονφόρ. Η Ιωάννα υποστήριζε ότι το δουκάτο παραδοσικά εκληροδοτείτο και σε θήλεα τέκνα, ενώ ο θείος της Ιωάννης ισχυριζόταν ότι από το 1297 που ενσωματώθηκε στο Γαλλικό σύστημα ευγενείας, έπρεπε να εφαρμοστεί το Σαλικό Δίκαιο. Αυτό όμως δεν συνέβη στο Αρτουά και το Ανζού. Η Ιωάννα είχε παντρευτεί τον Κάρολο, ανιψιό του [[ Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο ΣΤ΄]] της Γαλλίας. Στο Πόλεμο για τη διαδοχή στη Βρετάνη που ακολούθησε (1341-65), η Γαλλία υποστήριξε την Ιωάννα (αν και εφάρμοζε το Σαλικό Δίκαιο) και η Αγγλία τον θείο της Ιωάννη (αν και οι γυναίκες μπορούσαν εκεί να κληρονομήσουν το βασίλειο).
 
Αν και η Ιωάννα είχε δίκιο, νίκησαν οι Μονφόρ. Ο πόλεμος έληξε με τη Συνθήκη του Γκεράντ, όπου οι Μονφόρ, αφού αναγνώριζαν την επικυριαρχία του βασιλιά της Γαλλίας, έλαβαν τη Βρετάνη κληρονομική στα άρρενα τέκνα· αν δεν υπήρχαν θα δινόταν στους Μπλουά, απογόνους της Ιωάννας. Το 1420 οι Μπλουά, προσπαθώντας να ανακτήσουν τη Βρετάνη, φυλάκισαν τον Μονφόρ δούκα, αλλά απέτυχαν. Το 1488 απεβίωσε ο [[Φραγκίσκος Β΄ της Βρετάνης]] χωρίς άρρενα τέκνα, αλλά με τον ισχυρισμό ότι οι Μπλουά δεν σεβάστηκαν τη συμφωνία, τον διαδέχθηκε η κόρη του [[Άννα της Βρετάνης]].