Ντάνιελ Ντέι-Λιούις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1992, τρία χρόνια μετά το Όσκαρ, πρωταγωνίστησε στην ταινία "[[Ο τελευταίος των Μοϊκανών (ταινία, 1992)|Ο τελευταίος των Μοϊκανών]]" ''(The Last of the Mohicans)''. Συνεργάστηκε και πάλι με τον Τζιμ Σέρινταν στην ταινία "[[Εις το Όνομα του Πατρός]]" ''(In the Name of the Father. 1993)''. Έχασε πολλά κιλά για το ρόλο, διατήρησε τη Βορειοϊρλανδική του προφορά σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, και πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα κελί. Επίσης επέβαλε στο προσωπικό της ταινίας να του πετάει κρύο νερό και να τον βρίζει.

Το 1996, πρωταγωνίστησε δίπλα [[Γουϊνόνα Ράιντερ]] στην ταινία "[[Οι μάγισσες του Σάλεμ (ταινία, 1996)|Οι μάγισσες του Σάλεμ]]" ''(The Crucible)'' βασισμένη ομώνυμο στο θεατρικό έργο [[Άρθουρ Μίλλερ]]. Ακολούθησε η ταινία του Τζιμ Σέρινταν και πάλι, "[[Ο μποξέρ (ταινία, 1997|Ο μποξέρ]]" ''(The Boxer, 1997)'', μετά την οποία ο Ντέι Λιούις ημι-αποσύρθηκε από την υποκριτική και επέστρεψε στην παλιά του αγάπη, την ξυλουργική. Μετακόμισε στη [[Φλωρεντία]], στην Ιταλία, όπου γοητεύτηκε από την τέχνη των τσαγκάρηδων.<ref>όπου και παραπάνω</ref>