Βικιπαίδεια

Γκαμπριέλα Μιστράλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Panagiota Bel (συζήτηση | συνεισφορές)
3.129 επεξεργασίες
επεκταση
Γραμμή 17:
}}
 
ΜεΗ τοΛουσίλα ψευδώνυμοΓοδόι '''Γκαμπριέλα Μιστράλ'''Αλκαγιάγα (''GabrielaLucila Mistral''Godoy Alcayaga, [[7 Απριλίου]] [[1889]] - [[10 Ιανουαρίου]] [[1957]]) έμεινε, γνωστή ημε Λουσίατο Γοδόιψευδώνυμο ΑλκαγιάγαΓκαμπριέλα (''Lucila Godoy Alcayaga'')Μιστράλ, ήταν [[Χιλή|Χιλιανή]] ποιήτρια, διπλωμάτης, εκπαιδευτικός και [[φεμινισμός|φεμινίστρια]].<ref>[http://archive.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=13/06/2003&id=46622424 Κατερίνα Σχινά, «Μυστικά και ψέματα», ''Ελευθεροτυπία'']</ref>. Υπήρξε εκπαιδευτικός, διπλωμάτης καιΤο [[φεμινισμός|φεμινίστρια1945]]. Ήτανέγινε η πρώτη [[λογοτεχνία|λογοτέχνης]] της [[Λατινική Αμερική|Λατινικής Αμερικής]] που κέρδισε το [[Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας]], το"για [[1945]]την λυρική της ποίηση που εμπνεύστηκε από δυνατά συναισθήματα και την έκανε σύμβολο των ιδεαλιστικών φιλοδοξιών ολόκληρου του λατινο-αμερικάνικου κόσμου".<ref name=A>{{cite web | url=http://www.euskonews.com/0230zbk/kosmo23001.html | title=Gabriela Mistral Alcayaga: "La India Vasca"| accessdate=2010-12-02 | author=, Oyanguren Palmira | date=2003-11-14 | publisher=Euskonews & Media}}</ref><ref name=B>{{cite web | url=http://www.hiru.com/literatura/gabriela-mistral | title=Gabriela Mistral | accessdate=2010-12-02 | publisher=hiru.com}}</ref>. Το [[1951]] τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Χιλής.<ref name=V>[http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=692848 Κουζέλη Λαμπρινή, ''Γκαμπριέλα Μιστράλ, η 1η συγγραφέας της Λατινικής Αμερικής που τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας'', Το ΒΗΜΑ - Πολιτισμός, 28/7/2016]</ref>. <br />
 
Μερικά βασικά θέματα στα [[ποίηση|ποιήματά]] της είναι η φύση, η προδοσία, η αγάπη, η αγάπη της μάνας, η θλίψη και η αγανάκτηση, τα ταξίδια, καθώς και η ταυτότητα της [[Λατινική Αμερική|Λατινικής Αμερικής]], όπως αποτελείται από μείγμα εγγενών αμερικανικών και ευρωπαϊκών επιρροών. Η Γαμπριέλα Μιστράλ είχε [[Βάσκοι | βασκική]] και ινδιάνικη καταγωγή<ref name=A/><ref name=B/>. <br />Τα πρώτα χρόνια της ζωής της εργάστηκε ως αγροτική δασκάλα σε φτωχά και απόμακρα χωριουδάκια στις χιλιανές [[Άνδεις]]<ref name=D/>. Υπήρξε δασκάλα του επίσης χιλιανού νομπελίστα [[Πάμπλο Νερούδα]]<ref name=V/>.Το 1922 συμμετείχε σε παιδαγωγική αποστολή στο [[Μεξικό]] και στη συνέχεια μπήκε στο διπλωματικό σώμα. Εργάστηκε στην [[Κοινωνία των Εθνών]] και σε σχετικούς οργανινισμούς με τους οποίους επισκέφθηκε διάφορες χώρες του κόσμου, αγωνιζόμενη πάντα εναντίον του πολέμου, της φτώχειας και υπέρ της αδελφοσύνης των ανθρώπων<ref name=D>''Εγκυκλοπαίδεια Δομή'', τόμος 10, σελ. 365, Αθήνα 1999</ref>. Διετέλεσε πρόξενος στη [[Μαδρίτη]], τη [[Λισαβόνα]], τη [[Νάπολη]], τη Νίκαια, το [[Λος Άντζελες]] και την [[Πόλη του Μεξικού]]<ref>[http://www.sansimera.gr/biographies/1279 ''Γκαμπριέλα Μιστράλ'', Σαν σήμερα]</ref>.
Μερικά βασικά θέματα στα [[ποίηση|ποιήματά]] της είναι η φύση, η προδοσία, η αγάπη, η αγάπη της μάνας, η θλίψη και η αγανάκτηση, τα ταξίδια, καθώς και η ταυτότητα της [[Λατινική Αμερική|Λατινικής Αμερικής]], όπως αποτελείται από μείγμα εγγενών αμερικανικών και ευρωπαϊκών επιρροών. Η Γαμπριέλα Μιστράλ είχε [[Βάσκοι | βασκική]] και ινδιάνικη καταγωγή.<ref name="A" /><ref name="B" />
 
== Βιογραφία ==
Η Μιστράλ γεννήθηκε στην Βικούνια της Χιλής αλλά μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό του Montegrande και φοίτησε στο μοναδικό δημοτικό σχολείο, στο οποίο δασκάλα ήταν η μεγαλύτερη αδερφή της, Emelina Molina. Σεβόταν την αδερφή της αρκετά παρά τα πολλά οικονομικά προβλήματα που η Emelina της δημιούργησε τα επόμενα χρόνια. Ο πατέρας της, Juan Gerónimo Godoy Villanueva, ήταν επίσης δάσκαλος. Εγκατέλειψε την οικογένεια προτού η Μιστράλ γίνει τριών ετών και πέθανε το 1911. Κατά την νεανική της ηλικία ζούσε αρκετά φτωχικά. Από την ηλικία των 15 ετών, υποστήριζε οικονομικά τον εαυτό της και την μητέρα της καθώς ξεκίνησε να εργάζεται ως καθηγήτρια σε μια παραλιακή πόλη στην Compañia Baja, κοντά στην Χιλή.
 
Το 1904 η Μιστράλ δημοσίευσε κάποια πρώιμα ποιήματα όπως το ''Ensoñaciones'' ("Dreams"), το ''Carta Íntima'' ("Intimate Letter") και το ''Junto al Mar'' ("By the Sea"), στην τοπική εφημερίδα ''El Coquimbo: Diario Radical'' και στην ''La Voz de Elqui'' χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα.
 
Το 1906 η Μιστράλ γνώρισε τον Romelio Ureta, την πρώτη της αγάπη, ο οποίος αυτοκτόνησε το 1909. Λίγο αργότερα, η δεύτερη αγάπη της παντρεύτηκε κάποιον άλλον. Αυτή η συναισθηματική κατάσταση αποτυπώθηκε στα πρώιμα ποιήματά της και απέδωσε στη Μιστράλ την πρώτη της αναγνωρισμένη λογοτεχνική δουλειά το 1914 με τα ''Sonnets on Death'' (''Sonnets de la muerte''). Η Μιστράλ βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στον εθνικό λογοτεχνικό διαγωνισμό ''Juegos Florales'' στο Σαντιάγκο (πρωτεύουσα της Χιλής). Η αυτοκτονία της πρώτης αγάπης οδήγησε την ποιήτρια να αποκτήσει μια πιο βαθιά θεώρηση για τον θάνατο και την ζωή από τις προηγούμενες γενιές των λατινοαμερικανών ποιητών. Ενώ είχε παθιασμένες φιλίες με αρκετούς άνδρες και γυναίκες, οι οποίες επηρέασαν τα γραπτά της, η ίδια η Μιστράλ κρατούσε κρυφή την προσωπική της ζωή.
 
Χρησιμοποιούσε το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Γκαμπριέλα Μιστράλ στα περισσότερα γραπτά της από τον Ιούνιο του 1908. Μετά την νίκη της στο ''Juegos Florales'' χρησιμοποιούσε σπάνια το κανονικό της όνομα Λουσίλα Γοδόι στα έργα της. Δημιούργησε το ψευδώνυμό της από τα ονόματα των δυο αγαπημένων της ποιητών, του Gabriele D'Annunzio και του Frédéric Mistral, ή όπως αναφέρει άλλη ιστορία από τον συνδυασμό των ονομάτων του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και του ανέμου Μιστράλ της Προβηγκίας.
 
Το 1922 η Μιστράλ κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο, ''Desolation (Desolacion)'', με την βοήθεια του διευθυντή του Ισπανικού Ινστιτούτου της Νέας Υόρκης, Frederico de Onis. Ήταν μια συλλογή ποιημάτων που είχαν ως κύριο θέμα τους την μητρότητα, την θρησκεία, την φύση, την ηθική και την αγάπη για τα παιδιά. Η προσωπική θλίψη της ήταν παρούσα στα ποιήματα και καθιερώθηκε η διεθνής φήμη της. Το έργο της ήταν μια στροφή από τον μοντερνισμό που κυριαρχούσε στην Λατινική Αμερική και χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως άμεσο και απλουστευτικό. Το 1924, κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της, ''Tenderness'' (''Ternura'').
 
== Καριέρα ως εκπαιδεύτρια ==
Η τεράστια αναγνώριση της Μιστράλ στο σχολικό σύστημα της Χιλής έπαιξε σημαντικό ρόλο στην περίπλοκη πολιτική κατάσταση της Χιλής κατά τις πρώτες δυο δεκαετίες του 20ου αιώνα. Κατά την εφηβεία της, η ανάγκη για δασκάλους ήταν τόσο μεγάλη και ο αριθμός των εκπαιδευμένων δασκάλων ήταν τόσο μικρός, ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές, ώστε ο καθένας που ήταν πρόθυμος μπορούσε να εργαστεί ως δάσκαλος. Ωστόσο, η πρόσβαση στα καλά σχολεία ήταν δύσκολη και η νεαρή γυναίκα δεν είχε τις αναγκαίες πολιτικές και κοινωνικές διασυνδέσεις ώστε να εργαστεί σε κάποιο σχολείο : το 1907 απορρίφθηκε χωρίς κάποια εξήγηση. Η ίδια εντόπισε αργότερα το εμπόδιο της μη αποδοχής της στο γεγονός ότι ο ιερέας του σχολείου, Father Ignacio Munizaga, είχε γνώση των δημοσιεύσεών της σε τοπικές εφημερίδες, της θετικής στάσης της απέναντι στην ελεύθερη εκπαίδευση και της μεγαλύτερης πρόσβασης στην εκπαίδευση που πρόσφερε σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.
 
Παρόλο που η βασική εκπαίδευσή της τελείωσε το 1900, μπόρεσε να εργαστεί ως δασκάλα χάρη στην μεγαλύτερη αδερφή της, Emelina, η οποία είχε ήδη εργαστεί ως δασκάλα και ήταν υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης εκπαίδευσης της ποιήτριας. Από το 1906 έως το 1912 εργάστηκε ως αγροτική δασκάλα σε χωριά στις χιλιανές [[Άνδεις]].<ref name="D">''Εγκυκλοπαίδεια Δομή'', τόμος 10, σελ. 365, Αθήνα 1999</ref> Έως το 1912 είχε εργαστεί σε ένα λύκειο στο Los Andes, όπου έμεινε για έξι χρόνια, και συχνά επισκεπτόταν το Σαντιάγκο. Το 1918 ο Pedro Aguirre Cerda, τότε Υπουργός Εκπαίδευσης, και μελλοντικός πρόεδρος της Χιλής, την έκανε διευθύντρια σε ένα λύκειο στο Punta Arenas. Μετακόμισε στο Temuco το 1920, και το 1921 στο Σαντιάγκο. Το 1922 συμμετείχε σε παιδαγωγική αποστολή στο [[Μεξικό]]. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε το έργο ''Desolación'' στην Νέα Υόρκη, το οποίο προώθησε περαιτέρω την διεθνή φήμη που λαμβανε ήδη από τα δημοσιογραφικά γραπτά της. Τον επόμενο χρόνο δημοσίευσε το ''Lecturas para Mujeres'' (Readings for Women), ένα κείμενο σε πρόζα και στίχο.
 
Αργότερα εργάστηκε στην [[Κοινωνία των Εθνών]] και σε σχετικούς οργανινισμούς με τους οποίους επισκέφθηκε διάφορες χώρες του κόσμου, αγωνιζόμενη πάντα εναντίον του πολέμου, της φτώχειας και υπέρ της αδελφοσύνης των ανθρώπων.<ref name="D" /> Διετέλεσε πρόξενος στη [[Μαδρίτη]] (όπου δημοσίευσε το ''Temura ; Tenderness'', μια συλλογή κειμένων για παιδιά, γονείς και άλλους ποιητές), τη [[Λισαβόνα]], τη [[Νάπολη]], τη Νίκαια, το [[Λος Άντζελες]] και την [[Πόλη του Μεξικού]].<ref>[http://www.sansimera.gr/biographies/1279 ''Γκαμπριέλα Μιστράλ'', Σαν σήμερα]</ref>
 
Στις αρχές του 1925 επέστρεψε στην Χιλή, όπου εγκατέλειψε επίσημα το εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα και συνταξιοδοτήθηκε. Το Πανεπιστήμιο της Χιλής της απένειμε τον τίτλο της καθηγήτριας ισπανικής γλώσσας και πολιτισμού το 1923, παρόλο που η βασική της εκπαίδευση τελείωσε πριν γίνει 12 ετών. Ο αυτοδιδακτισμός της ήταν εξαιρετικός, μια μαρτυρία για την ακμάζουσα κουλτούρα της στις εφημερίδες, τα περιοδικά και τα βιβλία στην επαρχιακή Χιλή καθώς και για την προσωπική της αποφασιστικότητα και την λεκτική ιδιοφυΐα της.
 
Ο [[Πάμπλο Νερούδα]], διεθνώς αναγνωρισμένος ποιητής, ήταν ένας από τους μαθητές της.<ref name="V" />
 
{{απόσπασμα|
Γραμμή 37 ⟶ 60 :
|Δώσ’ μου το χέρι σου (''Dame la mano''}, Μετάφραση: Δημήτρης Αγγελής}}
 
== Βραβεία και τιμές ==
==Εργογραφία==▼
 
* 1914: Juegos Florales, ''Sonetos de la Muerte''
* 1945: Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας
* 1951: Χιλιανό Βραβείο Λογοτεχνίας
 
Η συγγραφέας και διπλωμάτης από την Βενεζουέλα που χρησιμοποιούσε το φιλολογικό ψευδώνυμο Lucila Palacios πήρε το λογοτεχνικό όνομα της Μιστράλ προς τιμήν του πραγματικού ονόματος της τελευταίας.
 
▲== Εργογραφία ==
 
* 1914: ''Sonetos de la muerte'' ("Σονέτα του Θανάτου")<ref>Web page titled [http://nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1945/mistral-bio.html "The Nobel Prize in Literature 1945/Gabriela Mistral/Biography"], στον δικτυακό τόπο για τα [[βραβεία Νομπέλ]]. Ανάκτηση 22 Σεπτεμβρίου, 2010.</ref>
* 1922: ''Desolación'' ("Απελπισία"), περιλαμβάνει το "Decalogo del artista", ("Ο δεκάλογος του καλλιτέχνη") [[Νέα Υόρκη]]: Instituto de las Españas<ref name="gmnpl">Web page titled [http://nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1945/mistral-bibl.html "The Nobel Prize in Literature 1945/Gabriela Mistral/Bibliography"], στον δικτυακό τόπο για τα [[βραβεία Νομπέλ]]. Ανάκτηση 22 Σεπτεμβρίου, 2010.</ref>
* 1923: ''Lecturas para Mujeres'' ("Αναγνώσματα για γυναίκες")<ref name="stgm">Tapscott, Stephen, editor, [http://books.google.com/books?id=IpnepoeQDIoC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false ''Selected prose and prose-poems By Gabriela Mistral''], page x, University of Texas Press, 2002, ISBN 0292752601, ανάκτηση μέσω Google Books στις 22 Σεπτεμβρίου, 2010</ref>
* 1924: ''Ternura: canciones de niños'', [[Μαδρίτη]]: Saturnino Calleja<ref name="gmnpl" />
* 1934: ''Nubes Blancas y Breve Descripción de Chile'' (1934)
* 1938: ''Tala'' ("Θερισμός"<ref name="tclap">Tapscott, Stephen, editor, [http://books.google.com/books?id=KiGRzqMgVC4C&pg=PA79&dq=Gabriela+Mistral+%22Decalogo+del+artista%22&hl=en&ei=coyaTN3RDcWclgfX0om7Bg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCwQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false ''Twentieth-Century Latin American Poetry: A Bilingual Anthology''], σ. 79, Austin: University of Texas Press, 1996 (2003, fifth paperback printing), ISBN 0292781407, ανάκτηση μέσω Google Books στις 22 Σεπτεμβρίου, 2010</ref>), [[Μπουένος Άιρες]]: Sur<ref name="gmnpl" />
* 1941: ''Antología: Selección de Gabriela Mistral'', "Ανθολογία" [[Σαντιάγο]], Χιλή: Zig Zag<ref name="gmf">Web page titled [http://www.gabrielamistralfoundation.org/web/index.php?option=com_content&task=view&id=29&Itemid=190 "Bibliografia"], στον διαδικτυακό τόπο του Ιδρύματος Γκαμπριέλα Μιστράλ. Ανάκτηση 22 Σεπτεμβρίου, 2010.</ref>
* 1952: ''Los sonetos de la muerte y otros poemas elegíacos'', ("Τα σονέτα του θανάτου και άλλα ελεγειακά ποιήματα") Σαντιάγο, [[Χιλή]]: Philobiblion<ref name="gmnpl" />
* 1954: ''Lagar'', Σαντιάγο, Χιλή
* 1957:
** ''Recados: Contando a Chile'', Σαντιάγο, Χιλή: Editorial del Pacífico<ref name="gmnpl" />
** ''Croquis mexicanos; Gabriela Mistral en México'', [[Πόλη του Μεξικού]]: Costa-Amic<ref name="gmnpl" />
* 1958: ''Poesías completas'', Madrid : Aguilar<ref name="gmnpl" />
* 1967: ''Poema de Chile'' ("Ποίημα της Χιλής"), μετά θάνατον έκδοση<ref>Web page titled [http://cvc.cervantes.es/actcult/mistral/cronologia/1946_1967.htm "Gabriela Mistral/Cronologia 1946-1967"], στον διαδικτυακό τόπο του Centro Virtual Cervantes. Ανάκτηση 22 Σεπτεμβρίου, 2010</ref>.
* 1992: ''Lagar II'', μετά θάνατον έκδοση, Σαντιάγο, Χιλή: Εθνική Βιβλιοθήκη<ref>Horan, Elizabeth, "Gabriela Mistral" article, "Selected Works" section, p 557, in Smith, Verity, editor, [http://books.google.com/books?id=bFdc24rnt_IC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false ''Encyclopedia of Latin American literature''], Chicago: Fitzroy Dearborn Publishers, 1997, ανάκτηση μέσω Google Books, September 22, 2010</ref>.
 
== Παραπομπές σημειώσεις ==
<references />
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γκαμπριέλα_Μιστράλ"