Αθεϊστικός Σατανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
{{πηγές|06|09|2017}}
[[File:Baphosimb.gif|thumb|right|Το Σίγιο του Βαφομέτ είναι το επίσημο σύμβολο του Αθεϊστικού Σατανσιμού και της Εκκλησίας του Σατανά.]]
Ο '''Αθεϊστικός Σατανισμός''' ή '''Λαβεϊνιστικός Σατανισμός''' είναι μια θρησκεία που ιδρύθηκε το 1966 από τον αμερικανικόαμερικανό αποκρυφιστή και συγγραφέα [[Anton Szandor LaVey]]. Οι μελετητές της θρησκείας την έχουν χαρακτηρίσει ως νέο θρησκευτικό κίνημα και μορφή δυτικού εσωτερισμού. Είναι ένα από τα διάφορα διαφορετικά κινήματα που περιγράφουν τον εαυτό τους ως μορφές Σατανισμού.
Ο LaVey καθιέρωσε τον '''Λαβεϊνιστικό Σατανισμό''' στην αμερικανική πολιτεία της Καλιφόρνια με την ίδρυση της Εκκλησίας του Σατανά στην Walpurgisnacht του 1966, την οποία κήρυξε ως «το Έτος Ένα» και της «Εποχής του Σατανά». Οι ιδέες του επηρεάστηκαν έντονα από τις ιδέες και τα συγγράμματα των Friedrich Nietzsche και Ayn Rand. Η Εκκλησία μεγάλωσε κάτω από την ηγεσία του LaVey, με την ίδρυση περιφερειακών σπηλιών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ορισμένες από αυτές αποσπάστηκαν από την Εκκλησία για να σχηματίσουν ανεξάρτητες σατανικές οργανώσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το 1975, ο LaVey κατήργησε το σύστημα grotto, μετά τον οποίο ο σατανισμός μειώθηκε ως πρόσωπο στο κίνημα, αν και παρέμεινε σε έντονο βαθμό στα γραπτά του LaVey. Τα επόμενα χρόνια, τα μέλη της Εκκλησίας ίδρυσαν τις δικές τους οργανώσεις, ακολουθώντας και τον Σατανισμό του του Λάβεϊ, μεταξύ των οποίων και η πρώτη Εκκλησία του Σατανά του John Dewey Allee και η Πρώτη Σατανική Εκκλησία του Karla LaVey.
Τα δόγματα της θρησκείας κωδικοποιούνται στο βιβλίο του LaVey, τη σατανική Βίβλο. Η θρησκεία είναι υλιστική, απορρίπτοντας την ύπαρξη υπερφυσικών όντων, δυϊσμού σώματος-ψυχής και ζωής μετά το θάνατο. Οι ασκούμενοι δεν πιστεύουν ότι ο Σατανάς κυριολεκτικά υπάρχει και δεν τον λατρεύουν. Αντ 'αυτού, ο Σατανάς θεωρείται ως ένα θετικό αρχέτυπο που αντιπροσωπεύει την υπερηφάνεια, την καρνικότητα και τη φώτιση. Αγκαλιάζεται επίσης ως σύμβολο της παραίτησης εναντίον των Αβραάμικων θρησκειών, τις οποίες ο LaVeyan επικρίνει για την καταστολή των φυσικών ενστίκτων της ανθρωπότητας και την ενθάρρυνση του ανορθολογισμού. Η θρησκεία διαδίδει μια φυσιοκρατική κοσμοθεωρία, βλέποντας την ανθρωπότητα ως ζώα που υπάρχουν σε ένα αθώο σύμπαν. Προωθεί μια φιλοσοφία βασισμένη στον ατομικισμό και τον εγωισμό, σε συνδυασμό με τον κοινωνικό δαρβινισμό και τον αντιεξουαλισμό.