Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|12|05|2017}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γκυ''' μετέπειτα '''Κωνσταντίνος Β΄Δ΄ ''' (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον Οίκο των Πουατιέ-Λουζινιάν, ήταν ο 4ος πρίγκιπαςβασιλιάς της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας), "κύριοςτο τωνδιάστημα Βουνών" του Ταύρου (1342-1344).
 
==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της Ισαβέλλας των Χετουμιδών, κόρης του [[Λέων ´ô της Αρμενίας|Λέοντος ´ô]] της Μ. Αρμενίας. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Γ΄Ε΄ της Αρμενίας|Λέοντος Γ΄/Δ΄Ε΄]] της Μ. Αρμενίας.
 
Ήταν κυβερνήτης των Σερρών το διάστημα 1328-1341, όσο ο [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος]] ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Στη Μ. Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.