Εδουάρδος Μπρους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες προσώπου}} Ο '''Εδουάρδος Μπρους, κόμης του Κάρικ''' (Νορμ. Γαλλικά : ''Edward de Brus'', Ιρλ. : '... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Εδουάρδος Μπρους, κόμης του Κάρικ''' (Νορμ. Γαλλικά : ''Edward de Brus'', Ιρλ. : ''Edubard a Briuis'', Σκωτ. Γαελικά : ''Eideard or Iomhair Bruis'', περί το [[1280]] - [[14 Οκτωβρίου]] [[1318]]) ήταν ένας από τους νεώτερους γιους του [[Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ος λόρδος του Άναντεϊλ|Ρόμπερτ ντε Μπρους, 6ου λόρδου του Άναντεϊλ]] και της [[Μάρτζορι, κόμισσα του Κάρικ|Μάρτζορι, κόμισσας του Κάρικ]] και ένας από τους νεώτερους αδελφούς του θρυλικού [[Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας|Ροβέρτου Μπρους]]. Υποστήριξε τον αδελφό του σε όλες τις προσπάθειες να διεκδικήσει τον θρόνο της Σκωτίας, ο ίδιος διεκδίκησε τον θρόνο της Ιρλανδίας, στέφθηκε ''Υψηλός βασιλιάς της Ιρλανδίας'' αλλά σύντομα ηττήθηκε και έπεσε στην ''μάχη του Φώγκαρτ''.<ref>Michael Penman, Robert the Bruce, King of the Scots</ref>
Δεν είναι βέβαιο αν ήταν τρίτος ή τέταρτος γιος των γονέων του, ο μεγαλύτερος ήταν ο Ροβέρτος ακολουθούσε ο [[Νηλ ντε Μπρους]], ο ίδιος ήταν τρίτος ή τέταρτος πίσω και από τον [[Αλέξανδρος Μπρους|Αλέξανδρο]]. Δεν είναι γνωστή η ημερομηνία που γεννήθηκε αλλά σίγουρα δεν είχε μεγάλη διαφορά ηλικίας με τον Ροβέρτο που γεννήθηκε το 1274, ήταν ικανός να πολεμήσει το 1307 και του δόθηκε σε λίγο η διοίκηση
Ο Εδουάρδος πολέμησε πάντοτε στο πλευρό του Ροβέρτου και τον στήριξε σε όλες τις προσπάθειες να ανέβει στον θρόνο της Σκωτίας, οι τρεις αδελφοί του Νηλ, [[Τόμας Μπρους]] και [[Αλέξανδρος Μπρους]] εκτελέστηκαν από τους Άγγλους αλλά ο ίδιος επέζησε. Είχε σημαντικό ρόλο στην κατάληψη των κάστρων της νότιο-δυτικής Σκωτίας από τους Άγγλους (1313), λόγω μιας άδικης κρίσης του με τον διοικητή του κάστρου του Στέρλινγκ κλήθηκαν οι Αγγλικές δυνάμεις να υπερασπιστούν το κάστρο. Ακολούθησε η ''μάχη του Μπάνοκμπερν'' στις 24 Ιουνίου 1314 στην οποία ο ίδιος ήταν διοικητής ενός Σκωτσέζικου στρατιωτικού σώματος.<ref>Traquair, Peter Freedom's Sword</ref> Την περίοδο 1309 - 1314 ο Εδουάρδος δημιούργησε την κομητεία του Κάρικ έναν τίτλο που κατείχε ο από μητέρα παππούς του Νηλ ντε Κάρικ, η μητέρα του και ο μεγαλύτερος αδελφός του.
Γραμμή 11:
Την ίδια εποχή ο βασιλιάς του Τάιρον Ντόναλντ μακ Μπρίαν Όνέϊλ που δεχόταν συνεχείς επιδρομές από τους Άγγλο - Ιρλανδούς στα ανατολικά και στα δυτικά του Τάιρον ζήτησε την βοήθεια των Σκωτσέζων. Οι αδελφοί Μπρους συμφώνησαν να βοηθήσουν υπό τον όρο να τοποθετηθεί ο Εδουάρδος Μπρους ''Υψηλός βασιλιάς της Ιρλανδίας'', ο Ροβέρτος και ο Εδουάρδος μοίρασαν τις περιοχές τους ο Ροβέρτος θα κέρδιζε το Μαν και ο Εδουάρδος θα έκανε νέα επίθεση στην Ουαλία με Ουαλική υποστήριξη. Οι ιστορικοί είδαν την πράξη σαν ''μεγάλη Γαλατική συμμαχία εναντίον των Άγγλων'' αφού ήταν κοινά αποδεκτό ότι οι Σκωτσέζοι και οι Ιρλανδοί είχαν κοινή καταγωγή.
Ο Όνέϊλ συμφώνησε και ξεκίνησαν οι προετοιμασίες, ο Ρογήρος Μόρτιμερ, 1ος κόμης του Μαρς έμαθε τα νέα από τους Ιρλανδούς και ξεκίνησε για την Ιρλανδία με βασικό προορισμό την υποστήριξη του κάστρου του Τριμ. O Ρογήρος Μόρτιμερ είχε πολεμήσει εναντίον των Μπρους στην ''μάχη του Μπάνοκμπερν'', είχε συλληφθεί αιχμάλωτος και υποχρεώθηκε να παραδώσει την βασιλική σφραγίδα του [[Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Β΄]] που χάθηκε στον δρόμο. Οι Σκωτσέζοι συγκεντρώθηκαν στις 26 Απριλίου 1315 στο Άυρ, ο στρατός του δέχτηκε πολλές κλήσεις να συγκεντρωθεί από τον προηγούμενο μήνα, ο Ροβέρτος Μπρους καθώς δεν είχε ακόμα
==Άφιξη στην Ιρλανδία==
[[Αρχείο:Grave_Of_King_Edward_De_Bruce.jpg|thumb|right|250px|Τάφος του Εδουάρδου Μπρους]]
Στις 26 Μαΐου 1315 ο Εδουάρδος και ο στόλος του με 6000 άντρες στρατοπέδευσαν στις Ιρλανδικές ακτές ανάμεσα στο κάστρο του Όλντερφλιτ στο Λαρν και στο Γκλέντρουμ. Ο αδελφός του απέπλευσε από το Τάρμπερτ με τον γαμπρό του Ουόλτερ Στιούαρτ για να υποτάξει ''"όλα τα νησιά μικρά και μεγάλα όπως επιθυμούσε"''. Ο Εδουάρδος βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν στρατό
Ο Όνέϊλ
Στα τέλη Ιουνίου ο Εδουάρδος προχώρησε με τον στρατό του από το Καρικφέργκους κατά μήκος του ποταμού Σιξ Μιλ Γουότερ, έκαψε το Ράθμορ κοντά στην πόλη του Άντριμ που ήταν ιδιοκτησία των Σαβάτζι και προχώρησε νότια κατά μήκος του Μουάρι Πας. Η διαδρομή
Τον Ιούλιο δυο στρατοί ετοιμάστηκαν να αντιμετωπίσουν τον Εδουάρδο σε έναν λόφο νότια του Αρντέ. Ο πρώτος στρατός συγκεντρώθηκε έξω από το [[Κόνοτ]] υπό την ηγεσία του Ρίτσαρντ Όγκ Ντι Μπέργκχ, 2ου κόμη του Ούλστερ και του βασιλιά του Κόνοτ συμμάχου του, ο δεύτερος συγκεντρώθηκε στο Λένστερ και στο Μάνστερ υπό την ηγεσία του Σερ Εδμόνδου Μπάτλερ του Ορμόντ. Οι Σκώτο - Ιρλανδοί συγκεντρώθηκαν στο Ίννισκιν δέκα μίλια νοτιότερα ενώ υπήρχε ανάμεσα το χωριό του Λάουθ. Οι Ντι Μπέργκχ μετακινήθηκαν βόρεια από το Λάουθ και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα στην οποία ο ξάδελφος του Ρίτσαρντ Γουίλιαμ Λιαθ Ντι Μπέργκχ βρισκόταν έτοιμος να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του Εδουάρδου. Οι πρώτες αψιμαχίες έφεραν τον θάνατο πολλών Σκωτσέζων, ο Εδουάρδος απέφυγε να δώσει μάχη ανοιχτά και μαζί με τους Ο' Νηλ οπισθοχώρησε βόρεια στο Κόλερεϊν μέσω του Άρμαγκ. Ο Εδουάρδος Μπρους και ο Ντόμναλ Ο' Νηλ κυρίευσαν και έκαψαν το Κόλερεϊν, κατεδάφισαν την γέφυρα του ποταμού Μπαν και βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον στρατό των Ντι Μπέργκχ που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά. Οι δυο πλευρές βρέθηκαν με σοβαρά προβλήματα από έλλειψη τροφίμων και προμηθειών γι'αυτό αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε τοπικούς λόρδους όπως ο ΟΚαθαίν και ο Όφλιν, οι Ντι Μπέργκχ οπισθοχώρησαν 40 μίλια μακριά στο Άντριμ και ο Μπάτλερ επέστρεψε στο Όρμοντ για προμήθειες.
| |||