Παύλος Α΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εξωτερική πολιτική του Παύλου Α΄ διακρίνεται από ασυνέπεια. Το έτος 1798 η Ρωσία εισήλθε στην ''αντιγαλλική συμμαχία'' με τη [[Μεγάλη Βρεττανία]], την [[Αυστρία]], την [[Τουρκία]] και το [[Βασίλειο των δύο Σικελιών]]. Κατόπιν της επιμονής των συμμάχων, επικεφαλής των ρωσικών στρατευμάτων ορίστηκε ο υπό δυσμένεια τότε [[Αλεξάντερ Βασίλεβιτς Σουβόροφ]]. Υπό τις διαταγές του τέθηκαν και τα αυστριακά στρατεύματα. Με την καθοδήγηση του Σουβόροφ η Βόρειος Ιταλία απελευθερώθηκε από την κατοχή των Γάλλων. Το Σεπτέμβριο του έτους 1799 ο ρωσικός στρατός πραγματοποίησε το περίφημο [[Η ελβετική εκστρατεία του Σουβόροφ|πέρασμα του Σουβόροφ μέσα από τις Άλπεις]]. Ήδη όμως από τον Οκτώβριο του ίδιου έτους η Ρωσία διέλυσε τη συμμαχία της με την Αυστρία, λόγω της μη εκπλήρωσης από τους Αυστριακούς των υποχρεώσεών τους προς τη συμμαχία, και τα ρωσικά στρατεύματα αποσύρθηκαν από την Ευρώπη. Στις 21 Μαρτίου 1800 υπέγραψε στην Κωνσταντινούπολη με τον Σουλτάνο Σελίμ Γ', την ίδρυση του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους μετά την Άλωση, την Επτανήσου Πολιτεία, υπό την οθωμανική επιτήρηση, όπως αναφέρεται στα αντίστοιχα λήμματα Επτάνησος Πολιτεία και Σελίμ Γ'.