Μάλια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Σύνδεσμοι που προστέθηκαν
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού
Εμπλουτισμός Αρχαιολογίας και ναών
Γραμμή 30:
=== Αρχαιολογία ===
[[Αρχείο:Palace of Malia - Grand Staircase.jpg|thumb|left|250px|Το μεγάλο κλιμακοστάσιο του ανακτόρου των Μαλίων]]
Στα ανατολικά των Μαλίων, στην μικρή παραλιακή πεδιάδα και στη βόρεια ακτή της, στους πρόποδες της οροσειράς της Σελένας, πάνω σε χαμηλό βραχώδες έξαρμα ορθώνεται το ανάκτορο των Μαλίων σε καίρια γεωγραφική θέση. Κοντά στο ανάκτορο πρέπει να βρισκόταν ένα σημαντικό λιμάνι κατά τους προϊστορικούς χρόνους. Εκτός του στοιχείου αυτού, μεγάλη σημασία αποκτά το ανάκτορο και λόγω του μεγέθους του (7500 τ.μ.), το τρίτο σε μέγεθος μινωικό ανάκτορο της Κρήτης.
Στα ανατολικά των Μαλίων βρίσκεται μινωικό ανάκτορο. Σε ολόκληρη την περιοχή υπήρχε πόλη στην αρχαιότητα, με άγνωστη σήμερα ονομασία. Στα αρχαιολογικά συγγράμματα αναγράφεται ως ανάκτορο Μαλίων. Η περιοχή ονομάζεται σήμερα Τάρμαρος και πιστεύεται ότι η ονομασία αυτή σχετίζεται με το όνομα της αρχαίας πόλης. Επίσης, θεωρείται ότι στην πόλη έζησε ο αρχαίος βασιλιάς [[Σαρπηδών]], γιος του Δία και της Ευρώπης. Το Σαρπηδόνα έδιωξε ο αδερφός του Μίνως και βρήκε καταφύγιο στη [[Λυκία]] της Μικράς Ασίας. Το ανάκτορο θεωρείται ότι ανοικοδομήθηκε την περίοδο της οικοδόμησης των ανακτόρων της Κνωσού και Φαιστού και ακολούθησε την τύχη τους. Περί το 1700 π.Χ. καταστράφηκε από άγνωστη αιτία, ανοικοδομήθηκε έπειτα και ξανά καταστράφηκε το 1450 π.Χ. Ο χώρος εξακολούθησε να κατοικείται, αν και το ανάκτορο δεν κτίστηκε ξανά. Στα δυτικά του ανακτόρου στη θέση Μάρμαρα αποκαλύφθηκε παλαιοχριστιανική βασιλική. Εκεί βρέθηκε μαρμάρινη σαρκοφάγος.
 
Στα ανατολικά των Μαλίων βρίσκεται μινωικό ανάκτορο. Σε ολόκληρη την περιοχή υπήρχε πόλη στην αρχαιότητα, με άγνωστη σήμερα ονομασία. Στα αρχαιολογικά συγγράμματα αναγράφεται ως ανάκτορο Μαλίων. Η περιοχή ονομάζεται σήμερα Τάρμαρος και πιστεύεται ότι η ονομασία αυτή σχετίζεται με το όνομα της αρχαίας πόλης. Ακόμη έχει υποτεθεί ότι στη θέση αυτή βρισκόταν η Μίλατος. Επίσης, θεωρείται ότι στην πόλη έζησε ο αρχαίος βασιλιάς [[Σαρπηδών]], γιος του Δία και της Ευρώπης. Το Σαρπηδόνα έδιωξε ο αδερφός του Μίνως και βρήκε καταφύγιο στη [[Λυκία]] της Μικράς Ασίας. Το ανάκτορο θεωρείται ότι ανοικοδομήθηκε την περίοδο της οικοδόμησης των ανακτόρων της Κνωσού και Φαιστού και ακολούθησε την τύχη τους. Περί το 1700 π.Χ. καταστράφηκε από άγνωστη αιτία, ανοικοδομήθηκε έπειτα και ξανά καταστράφηκε το 1450 π.Χ. Ο χώρος εξακολούθησε να κατοικείται, αν και το ανάκτορο δεν κτίστηκε ξανά. Στα δυτικά του ανακτόρου στη θέση Μάρμαρα αποκαλύφθηκε παλαιοχριστιανική βασιλική. Εκεί βρέθηκε μαρμάρινη σαρκοφάγος.
Ο αρχαιολογικός χώρος των Μαλίων ήταν αρχικά άγνωστος. Μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες ανήκε στο νομό Λασιθίου. Το [[1880]] ο ιδιοκτήτης της περιοχής Ελληνικό Λιβάδι ανακάλυψε μερικά φύλλα χρυσού, περίπου 500 μέτρα δυτικά από το ανάκτορο. Το γεγονός αυτό στάθηκε αφορμή για να ανασκαφτεί ολόκληρος ο χώρος από χρυσοθήρες. Από τότε η περιοχή ονομάστηκε Χρυσόλακκος. Το [[1915]] έπειτα από την ανακάλυψη και νέων ευρημάτων διαπιστώθηκε από τον αρχαιολόγο Ιωσήφ Χατζιδάκη η ύπαρξη αρχαιοτήτων στο μέρος εκείνο. Έπειτα από το Χατζιδάκη, οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Όπως έδειξαν οι ανασκαφές, οι κάτοικοι των αρχαίων Μαλίων ασχολούνταν με την αλιεία και με τη γεωργία. Δεν ήταν τόσο πλούσια η περιοχή όπως ήταν η [[Κνωσός]] και η [[Φαιστός]].
 
Το ανάκτορο θεωρείται ότι ανοικοδομήθηκε την περίοδο της οικοδόμησης των ανακτόρων της Κνωσού και Φαιστού και ακολούθησε την τύχη τους. Το ανάκτορο χτίστηκε για πρώτη φορά το 1900 π.Χ. σε θέση, όπου διαπιστώθηκε και παλαιότερη κατοίκηση, και καταστράφηκε το 1700 π.Χ. μαζί με τα άλλα ανακτορικά κέντρα. Περί το 1700 π.Χ. καταστράφηκε από άγνωστη αιτία, ανοικοδομήθηκε έπειτα και ξανά καταστράφηκε το 1450 π.Χ. Ο χώρος εξακολούθησε να κατοικείται, αν και το ανάκτορο δεν κτίστηκε ξανά. Η καίρια θέση του διευκόλυνε τόσο την επαφή με την εύφορη ενδοχώρα, όσο και τις εμπορικές δραστηριότητες στη θάλασσα. Σε μικρή απόσταση από αυτό βρίσκεται η νεκρόπολη του Χρυσόλακκου και το ιερό κορυφής του Προφήτη Hλία. Στα δυτικά του ανακτόρου στη θέση Μάρμαρα αποκαλύφθηκε παλαιοχριστιανική βασιλική. Εκεί βρέθηκε μαρμάρινη σαρκοφάγος.
 
Όπως αναφέραμε,το ανάκτορο κατασκευάστηκε τη Μεσομινωική περιόδο (γύρω στο 1900 π.Χ.). Δύο κύριες οικοδομικές φάσεις έχουν ανιχνευθεί, οι οποίες καθορίζουν και την ιστορία του. Η πρώτη είχε διάρκεια ζωής δύο αιώνων. Γύρω στο 1700 π.Χ. επήλθε η καταστροφή του. Πενήντα χρόνια αργότερα κτίστηκε νέο ανάκτορο (περίπου 1650 π.Χ.), πάνω στα ερείπια του παλιού, το οποίο φαίνεται ότι ακολούθησε σε γενικές γραμμές το σχέδιό του και τα ερείπια του οποίου σώζονται σήμερα. Η τελική καταστροφή του επήλθε γύρω στο 1450 π.Χ. και έγινε από πυρκαγιά. Το αν οι αιτίες καταστροφής ανάγονται σε πολεμικές συγκρούσεις ή φυσικές καταστροφές αποτελούν ακόμη θέμα συζητήσεων στην επιστημονική κοινότητα. Το ανάκτορο αποτελούσε το κέντρο ολόκληρης της αστικής περιοχής. Οι διάφορες συνοικίες της μινωικής πόλης εκτείνονται σε μικρή απόσταση από αυτό. Η πόλη, η ονομασία της οποίας δεν είναι γνωστή, περικλειόταν από τείχος. Τα νεκροταφεία της πόλης εντοπίζονται στα βόρεια, δίπλα στην παραλία. Υπάρχουν ενδείξεις ύπαρξης και ενός παράλιου ρωμαϊκού οικισμού και μιας βυζαντινής βασιλικής.
 
Το μεγαλύτερο μέρος των ορατών σήμερα ερειπίων ανήκει στο νεοανακτορικό συγκρότημα, ενώ από το πρώτο ανάκτορο σώζεται τμήμα του στα βορειοδυτικά του συγκροτήματος και από τη μετανακτορική εποχή ένα μικρό «λοξό» κτίσμα στη βόρεια αυλή. Η πρόσβαση στο ανάκτορο γίνεται σήμερα από την πλακόστρωτη δυτική αυλή, την οποία διασχίζουν ελαφρά υπερυψωμένοι διάδρομοι, οι λεγόμενοι «πομπικοί δρόμοι». Σε κάθε πλευρά του συγκροτήματος ανοίγονταν είσοδοι, κυριότερες όμως ήταν αυτές της βόρειας και της νότιας πτέρυγας. Το ανάκτορο των Μαλίων χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη κεντρική αυλή, το επίκεντρο του συγκροτήματος, τα κλιμακοστάσια, τους φωταγωγούς, τα πολύθυρα, τις μνημειακές προσόψεις και τον καθορισμό κάθε πλευράς για συγκεκριμένες λειτουργίες. Η κεντρική αυλή του, διαστάσεων 48 x 23 μ., αποτελεί κατάλοιπο του παλιού ανακτόρου. Στο κέντρο της υπάρχει βωμός. Η αυλή διέθετε μνημειώδη όψη με δύο στοές στη βόρεια και ανατολική πλευρά της και ένα βωμό στο κέντρο της. Η ανατολική στοά είχε ξύλινους και λίθινους πεσσούς, τυπικό χαρακτηρηστικό μινωικής αρχιτεκτονικής.
 
Η κύρια όψη του ανακτόρου ήταν η δυτική, η οποία διέθετε δεύτερο όροφο με μνημειώδη χαρακτήρα. Στέγαζε τα ιερά, τα βασιλικά και τα επίσημα διαμερίσματα, αποθηκευτικούς χώρους και σιτοβολώνες. Στο κεντρικό τμήμα της αναπτύσσονται τα επίσημα διαμερίσματα. Σημαντικό ρόλο έπαιζε ένα δωμάτιο που έβλεπε στην κεντρική αυλή, διέθετε έναν πεσσό στην είσοδο και πίσω του τέσσερα σκαλοπάτια, τη λεγόμενη «λότζια», αίθουσα υπερυψωμένη και ανοιχτή προς την αυλή, όπου τελούνταν θρησκευτικές τελετές. Στο πίσω μέρος της βρισκόταν το θησαυροφυλάκιο, όπου βρέθηκε ένα μεγαλόπρεπο ξίφος με επίχρυση λαβή και ο γνωστός λίθινος τελετουργικός πέλεκυς σε σχήμα πάνθηρα.
 
Αμέσως νότια της «λότζιας» υπάρχει μεγάλο κλιμακοστάσιο (σήμερα σώζονται έντεκα σκαλοπάτια). Λίγο νοτιότερα ανοίγει μια μεγάλη αίθουσα, η οποία ήταν ένας σημαντικός ιερός χώρος. Ο ιερός αυτός χώρος επικοινωνούσε με μια πλακόστρωτη υπόστυλη κρύπτη με πεσσούς στο κέντρο της, ακόμη μια αίθουσα θρησκευτικών τελετουργιών. Ακόμη νοτιότερα υπάρχει μια μεγάλη κλίμακα, από την οποία διατηρούνται τέσσερα σκαλοπάτια και πιθανόν οδηγούσε στις αίθουσες του πάνω ορόφου. Πρέπει όμως να χρησίμευε και ως καθίσματα για τις εκδηλώσεις που τελούνταν στην αυλή, κάτι αντίστοιχο των θεατρικών χώρων των άλλων ανακτόρων. Εκεί βρέθηκε και ο λίθινος «κέρνος» των Μαλίων. Στο βόρειο τμήμα της δυτικής πλευράς βρίσκεται η περιοχή των βασιλικών διαμερισμάτων. Στο κέντρο του τμήματος αυτού βρίσκται μια ωραία πλακόστρωτη αίθουσα («αίθουσα υποδοχής» ή «μέγαρον») με τα τυπικά μινωικά πολύθυρα.
 
Η ανατολική πτέρυγα αποτελείται από μακρόστενους αποθηκευτικούς χώρους, αποθήκες υγρών με πεζούλια, όπου τοποθετούνταν οι πίθοι, και σύστημα αυλακιών και συλλεκτήρων. Στη νότια πτέρυγα, που κι αυτή ήταν διώροφη, υπάρχουν χώροι κατοικίας ή φιλοξενίας, μικρό ιερό και η μνημειώδης πλακόστρωτη νότια είσοδος του ανακτόρου, που οδηγούσε κατευθείαν στην κεντρική αυλή. Τη νοτιοδυτική γωνία του ανακτορικού συγκροτήματος καταλαμβάνουν οκτώ κυκλικές κατασκευές που χρησίμευαν για την αποθήκευση σιτηρών (σιτοβολώνες). Πίσω από τη βόρεια στοά της κεντρικής αυλής βρίσκεται η υπόστυλη αίθουσα και ο προθάλαμός της. Δυτικά των χώρων αυτών πλακόστρωτος διάδρομος συνδέει την κεντρική αυλή με τη βόρεια, η οποία περιβάλλεται από εργαστήρια και αποθήκες, και η βορειοδυτική αυλή ή «αυλή του πύργου». Δυτικά της τελευταίας εκτείνονται οι επίσημοι χώροι. Στο κέντρο βρίσκεται η αίθουσα ακροάσεων με τα τυπικά μινωικά πολύθυρα και πίσω από αυτήν η δεξαμενή καθαρμών.
 
Όπως έδειξαν οι ανασκαφές, οι κάτοικοι των αρχαίων Μαλίων ασχολούνταν με την αλιεία και με τη γεωργία. Δεν ήταν τόσο πλούσια η περιοχή όπως ήταν η [[Κνωσός]] και η [[Φαιστός]].
 
Ο αρχαιολογικός χώρος των Μαλίων ήταν αρχικά άγνωστος. Μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες ανήκε στο νομό Λασιθίου. Το [[1880]] ο ιδιοκτήτης της περιοχής Ελληνικό Λιβάδι ανακάλυψε μερικά φύλλα χρυσού, περίπου 500 μέτρα δυτικά από το ανάκτορο. Το γεγονός αυτό στάθηκε αφορμή για να ανασκαφτεί ολόκληρος ο χώρος από χρυσοθήρες. Από τότε η περιοχή ονομάστηκε Χρυσόλακκος. Το [[1915]] έπειτα από την ανακάλυψη και νέων ευρημάτων διαπιστώθηκε από τον αρχαιολόγο Ιωσήφ Χατζιδάκη η ύπαρξη αρχαιοτήτων στο μέρος εκείνο. Έπειτα απόο τοΧατζιδάκις Χατζιδάκη,λόγω οιέλλειψης ανασκαφέςχρημάτων συνεχίστηκαναναγκάστηκε απόνα τηδιακόψει Γαλλικήτις Αρχαιολογικήέρευνές Σχολήτου. ΌπωςΗ έδειξαναποκάλυψη οιτου ανασκαφές,ανακτόρου οικαι κάτοικοιμεγάλου τωντμήματος αρχαίωντης Μαλίωνπόλης ασχολούντανοφείλεται μεόμως τηνκατά αλιείακύριο καιλόγο μεστη τηΓαλλική γεωργία.Αρχαιολογική ΔενΣχολή ήταν(υπεύθυνος τόσοο πλούσιαF. ηChapouthier). περιοχήΟι όπωςανασκαφές ήτανσυνεχίζονται ηακόμη [[Κνωσός]]και σήμερα.<ref>{{Cite web|url=http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=10261|title=Υπουργείο Πολιτισμού και ηΑθλητισμού [[Φαιστός]]{{!}} Ανάκτορο Μαλίων|website=odysseus.culture.gr|accessdate=2018-04-10}}</ref>
 
=== Ονομασία ===
Γραμμή 45 ⟶ 61 :
 
== Ναοί ==
Η πόλη υπάγεται εκκλησιαστικά στην Ιερά Μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου<ref>{{Cite web|url=https://impeh.gr/|title=Ιερά Μητρόπολις Πέτρας & Χερρονήσου – Επίσημος Ιστότοπος|website=impeh.gr|language=el|accessdate=2018-04-10}}</ref>.
Στην κωμόπολη βρίσκεται η κατάγραφη εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου, γνωστός με το όνομα Παναγία η Γαλαθιανή, επειδή όταν κτιζόταν χρησιμοποιήθηκε [[γάλα]] αντί για νερό, το οποίο πρόσφεραν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής. Στο ναό βρίσκεται η παλιά εικόνα της Παναγίας της Καρδιώτισσας και του Αγίου Τρύφωνα. Στο κτήριο αρχικά χρησιμοποιήθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη από παλαιότερα κτήρια. Επίσης, υπάρχουν και οι ναοί του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, των Ταξιαρχών, του Αγίου Δημητρίου και του Ευαγγελισμού, του Αγίου Γεωργίου (στη θέση Λούτρα, κατάγραφη εκκλησία με κατεστραμμένες τοιχογραφίες), της Αγίας Πελαγίας και του Αγίου Σάββα, κοντά στη θάλασσα, καθώς επίσης και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος σε μικρή νησίδα. Απέναντι από τη νησίδα υπάρχει πηγή με νερό που, όπως πιστεύουν οι κάτοικοι, διευκολύνει τη σύλληψη στις γυναίκες που δεν έχουν παιδιά, όταν πιουν ή πλυθούν. Για την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου η παράδοση αναφέρει ότι κτίστηκε για να προστατεύει ο [[Άγιος Γεώργιος]] εκείνους που ξενυχτούσαν εκεί, από τις νεράιδες, οι οποίες κατά τη δοξασία παρουσιάζονται στην περιοχή.
 
Στην κωμόπολη βρίσκεται η κατάγραφηγραφική εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου, γνωστός με το όνομα Παναγία η Γαλαθιανή, επειδή όταν κτιζόταν χρησιμοποιήθηκε [[γάλα]] αντί για νερό, το οποίο πρόσφεραν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής. Στο ναό βρίσκεται η παλιά εικόνα της Παναγίας της Καρδιώτισσας και του Αγίου Τρύφωνα. Στο κτήριο αρχικά χρησιμοποιήθηκαν αρχιτεκτονικά μέλη από παλαιότερα κτήρια. Επίσης, υπάρχουν και οι ναοί του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, των Ταξιαρχών, του Αγίου Δημητρίου και του Ευαγγελισμού, του Αγίου Γεωργίου (στη θέση Λούτρα, κατάγραφηκατεγράφη εκκλησία με κατεστραμμένες τοιχογραφίες), της Αγίας Πελαγίας και του Αγίου Σάββα, κοντά στη θάλασσα, καθώς επίσης και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος σε μικρή νησίδα. Απέναντι από τη νησίδα υπάρχει πηγή με νερό που, όπως πιστεύουν οι κάτοικοι, διευκολύνει τη σύλληψη στις γυναίκες που δεν έχουν παιδιά, όταν πιουν ή πλυθούν. Για την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου η παράδοση αναφέρει ότι κτίστηκε για να προστατεύει ο [[Άγιος Γεώργιος]] εκείνους που ξενυχτούσαν εκεί, από τις νεράιδες, οι οποίες κατά τη δοξασία παρουσιάζονται στην περιοχή.
 
==Φωτογραφίες==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μάλια"