Θωμάς Ακινάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Βιογραφία: +img |
Πρωτον, Doctor universalis εχει την έννοια του καθολικού, δηλώνοντας την πανεπιστημονική διάσταση του δασκάλου. Δεύτερον, και κυριοτερον, Doctor universalis είναι προσωνυμίο του Αλβέρτου του μέγα. Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 18:
| αξιοσημείωτες_ιδέες = [[Quinquae viae|Πέντε Αποδείξεις για την Ύπαρξη του Θεού]]<br />[[Αρχή της διπλής επίδρασης]]
}}
Ο '''Θωμάς Ακινάτης''', [[Τάγμα Δομινικανών|Τ.Δ.]] ([[Ιταλικά|ιταλ]]: ''Tommaso d'Aquino'', [[Λατινικά|λατ]]: ''Thomas Aquinas'', [[1225]] – [[7 Μαρτίου]] [[1274]]), γνωστός και ως '''Θωμάς του Ακουΐν''', '''Θωμάς του Ακουΐνο''', '''Αγγελικός Δάσκαλος''' (''Doctor Angelicus'')
Υπήρξε ο σημαντικότερος υποστηρικτής της [[Φυσική Θεολογία|φυσικής θεολογίας]] και ο πατέρας της [[Θωμισμός|Θωμιστικής]] σχολής φιλοσοφίας και θεολογίας, η οποία αποτέλεσε για καιρό την κύρια φιλοσοφική προσέγγιση της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Η επιρροή του στη δυτική σκέψη είναι σημαντική, καθώς είναι ένας εκ των οποίων που βοηθούν στην πρόσληψη του Αριστοτελισμού από την Χριστιανική Ευρώπη, συγχωνεύοντας τη χριστιανική θεολογία με την αριστοτελική φιλοσοφία σε αυτό που ονομάζουμε «χριστιανικό αριστοτελισμό». Η σημαντικότερη συνέπεια της διδασκαλίας του είναι, ότι προσπάθησε να συγκεράσει την πίστη με τον λόγο και έστρεψε τους θεολόγους στην μελέτη των έργων του Αριστοτέλη, ώστε να μάθουν να χρησιμοποιούν αυστηρές επιστημονικές μεθόδους, που απορρέουν από την μελέτη του φυσικού κόσμου, προκειμένου να εξηγήσουν τα μυστήρια της Αποκάλυψης [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. Ο Ακινάτης θεωρείται στην Καθολική Εκκλησία ως ο αρχετυπικός δάσκαλος για αυτούς που μελετούν για το χρίσμα της ιεροσύνης.<ref>Code of [[Κανονικό Δίκαιο|Canon Law]], Can. 252, §3 [http://www.vatican.va/archive/ENG1104/__PW.HTM]</ref>
| |||