Θεόδωρος Στάθης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία
μ Αναίρεση έκδοσης 6988030 από τον 195.78.86.91 (Συζήτηση) rv βιογρ.
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Θεόδωρος Στάθης''' (1937) είναι Έλληνας πανεπιστημιακός, συνθέτης και πολιτικός, ιδρυτικό μέλος του [[ΠΑΚ]] και αργότερα του [[ΠΑΣΟΚ]], που διετέλεσε βουλευτής και υπουργός.
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε το 1937 στην Κοιλάδα [[Λάρισα]]ς. Σπούδασε [[μηχανολόγος μηχανικός]] στο Πολυτεχνείο της [[Βιέννη]]ς, και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Columbia της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]], του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτορας Θετικών Επιστημών στον τομέα της [[Βιοφυσική]]ς.<ref>http://www.tstathis.gr/bio.asp</ref>
'''ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ'''
 
Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα και δίδαξε στα πανεπιστήμια Columbia και Manhattan College στις ΗΠΑ, και στο [[Πανεπιστήμιο Πατρών]] στην Ελλάδα. Δίδαξε, επίσης, ως επισκέπτης καθηγητής, στο Τμήμα Διπλωματικών και Ευρωπαϊκών Πολιτικών και Οικονομικών Σπουδών του [[Πανεπιστήμιο Μακεδονίας|Πανεπιστημίου Μακεδονίας]], με αντικείμενα διδασκαλίας την Αμυντική Πολιτική και Εθνική Ασφάλεια, Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια Ευρωπαϊκής Ένωσης και Διεθνή Θέματα Ασφάλειας και Συνεργασίας.<ref>http://www.tstathis.gr/bio.asp</ref>
'''Θεόδωρος Στάθης'''
 
Υπήρξε γραμματέας της Παναμερικανικής Επιτροπής για την Αυτοδιάθεση της Κύπρου (1963 - 1967), πρόεδρος της αμερικανικής Αντιδικτατορικής Επιτροπής για την Δημοκρατία και την Ελευθερία στην Ελλάδα, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του [[ΠΑΚ]] και ιδρυτικό μέλος του [[ΠΑΣΟΚ]].<ref>http://www.tstathis.gr/bio.asp</ref> Στο ΠΑΣΟΚ διετέλεσε μέλος και αναπληρωτής γραμματέας της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, υπεύθυνος του τομέα Ασφάλειας και Συνεργασίας.
Ο Θεόδωρος Στάθης, Διδάκτωρ του πανεπιστημίου COLUMBIA της Νέας Υόρκης, είναι Πρόεδρος του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών και Σύμβουλος Διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας.
 
Ήταν βουλευτής [[Λάρισα]]ς με το [[ΠΑΣΟΚ]] από το 1981 ως το 1990, από το 1993 ως το 1996, και από το 1997 ως το 2000 (το 1997 αντικατέστησε το Νίκο Φλώρο, του οποίου η εκλογή ακυρώθηκε).<ref>http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=ae018750-9c50-41eb-ac99-b726d6d64a20</ref>
Δίδαξε, ως Βοηθός Καθηγητής στο Κολέγιο Manhattan της Νέας Υόρκης και στο New York University επίσης της Νέας Υόρκης, όπου εργάστηκε και ως Ερευνητής. Ως Ειδικός Επιστήμων και στη συνέχεια ως Εντεταλμένος Υφηγητής εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της N.B.G. Bancassurance του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας καθώς και Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Κεφαλαίου επίσης του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας και τέλος Πρόεδρος του Μουσικού και Εκπαιδευτικού Οργανισμού Ελλάδος (Ορχήστρα Καμεράτα).
 
Στις κυβερνήσεις του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας από τον Απρίλιο του 1986 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1987, αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού από τον Ιούνιο του 1988 μέχρι τον Μάρτιο του 1989, και υπουργός Γεωργίας από τον Σεπτέμβριο του 1995 μέχρι τον Ιανουάριο του 1996. Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η θητεία του συνέπεσε με την ελληνοτουρκική κρίση του Μαρτίου 1987, την οποία χειρίστηκε μαζί με τον υπουργό [[Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος|Γιάννη Χαραλαμπόπουλο]].
Διετέλεσε Βουλευτής, Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Υπουργός Αναπληρωτής Πολιτισμού και Υπουργός Γεωργίας.
 
==Πηγές==
Στον τομέα της μουσικής, η δραστηριότητα του επικεντρώνεται κυρίως στη σύνθεση όπερας. Στο ενεργητικό του έχει τέσσερις όπερες '''Αντιγόνη''' του Σοφοκλή, '''Opus Elgin: Η καταστροφή του Παρθενώνα,'''  '''Άλκηστις''' του Ευριπίδη και '''Θεοδώρα''' (της περιόδου του Ιουστινιανού). Οι παραστάσεις των πρώτων τριών έγιναν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η παράσταση της Θεοδώρας ετοιμάζεται.  
 
Στον τομέα των δημοσιεύσεων έχει στο ενεργητικό του εργασίες  και άρθρα στον επιστημονικό και πολιτικό τομέα και είναι συγγραφέας των βιβλίων '''Η Εθνική Άμυνα και η Αχίλλειος  Πτέρνα της''' (Εκδόσεις Λιβάνη), '''Αναζητώντας Πρότυπο Δημοκρατίας για το Σήμερα, Εκδόσεις Κάκτος''' και των Λιμπρέτων των τεσσάρων όπερων.  
 
==Πηγές από τον ίδιο==
<references />