Ο '''''δικαιοδότης''''' ("αυτός ο οποίος δίνει/μοιράζει το δίκαιο") ήταν [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινό]] δικαστικό αξίωμα, η ύπαρξη του οποίου αναφέρεται κατά την διάρκεια της περιόδου μεταξύ του 11ου-12ου αιώνα.
Το συγκεκριμένοΩς αξίωμα υφίστατο ήδη από την Αρχαιότητα υπό την μη εξειδικευμένη έννοια "αυτού ο οποίος διανέμειαπονέμει το δίκαιο".{{sfn|ODB|loc="Dikaiodotes" (A. Kazhdan), p. 624}} Το συγκεκριμένο αξίωμα πιθανώς να έλαβε εξειδικευμένη έννοια κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας του [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιου Α΄ Κομνηνού]]: το 1094 ο ''«δικαιοδότης''» αναφέρεται ως ξεχωριστό αξίωμα, ενώ προέδρευε ενός εκ των κυριότερων δικαστηρίων της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], το οποίο ευρισκόταν στην [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]]. Οι ακριβείς αρμοδιότητές του παραμένουν άγνωστες, ωστόσο το συγκεκριμένο αξίωμα ήταν εκ των σημαντικότερων εντόςστην τηςδημόσια δημόσιας διοίκησηςδιοίκηση κατά την διάρκεια της ύπαρξής του. Οι κάτοχοί του, συνήθως, το είχανκατείχαν παράλληλα με άλλα αξιώματα, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής θέσης του ''«[[κανίκλειος|κανίκλειου]]''» (φύλακα τηςτου αυτοκρατορικήςαυτοκρατορικού μελάνηςμελανδοδοχείου). Ο τελευταίος κάτοχός του, ο ''«[[σεβαστός]]''» [[Μιχαήλ Βελισσαριώτης]], αναφέρεται το 1197.{{sfn|ODB|loc="Dikaiodotes" (A. Kazhdan), p. 624}}
