Μακρίνο Ιωαννίνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το χωριό δημιουργήθηκε από κατοίκους των διαλυμένων οικισμών Θεοδοσίου, Πετρίτσας και Κουκουρούντζου<ref name=":1" />. Παλιότερα, στο Μακρίνο κυριαρχούσε η [[Βλάχικη γλώσσα|βλαχική γλώσσα]], η χρήση της οποίας εξαλείφθηκε κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, μετά από ένοντεςέντονες προσπάθειες του τότε μητροπολίτη Ιωαννίνων και γόνου ντόπιας οικογένειας, Ιωαννίκιου Ζάγκου<ref name=":0" /><ref name=":2" />. Σύμφωνα με την οθωμανική απογραφή του 1895, ο πληθυσμός του Μακρίνου ανερχόταν στους 372 κατοίκους, οι οποίοι ήταν κατανεμημένοι σε 90 φορολογικούς χανέδες<ref name=":3">Μιχάλης Κοκολάκης, ''Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895'', στο ''Τετράδια Εργασίας'', τεύχος 18, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2008, σελ. 265.</ref>.