Ιωάννης Μεταξάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[24 Σεπτεμβρίου]] [[1885]], σε ηλικία 14 ετών, εισήλθε<ref name="KHIM31"/> στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων]], απ' όπου αποφοίτησε το [[1890]] με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού του [[Μηχανικό (Ελλάδα)|Μηχανικού]]. Τον Σεπτέμβριο του [[1892]] εισήλθε στη Σχολή Μηχανικών Στρατού και δύο χρόνια αργότερα μετατέθηκε στο [[Ναύπλιο]], όπου και ξεκίνησε<ref name="KHIM32">{{cite book |author= Μαρίνα Πετράκη |title= ΗΓΕΤΕΣ: ο Ιωάννης πίσω από τον Μεταξά |chapter= Τα πρώτα χρόνια |publisher= [[Καθημερινή]] |year= 2014 |pages= 32 |isbn= 978-960-585-010-4}}</ref> να γράφει τις πρώτες σελίδες του ημερολογίου του. Το [[1897]] μετατέθηκε στο Υπουργείο Στρατιωτικών σε επιτελική θέση δίπλα στον τότε Υπουργό Στρατιωτικών και θείο του, [[Νικόλαος Κ. Μεταξάς|Νικόλαο Μεταξά]]. Ύστερα από πιέσεις του ίδιου μετατέθηκε στο επιτελείο του τότε Αντιστράτηγου, στη θέση του υπευθύνου των εμπιστευτικών αρχείων του επιτελείου. Εκεί είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον διάδοχο του θρόνου [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο]] και να συνδεθεί φιλικά μαζί του.<ref name="KHIM32"/> Το 1898 πέτυχε τη χορήγηση υποτροφίας από τον Βασιλιά για στρατιωτικές σπουδές στη [[Γερμανία]]. Το [[1902]] αποφοίτησε από την [[Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου]] με σημαντικές διακρίσεις {{Ref_label|I|i|none}}, δεχόμενος εμφανείς επιρροές από τον [[Πρωσία|πρωσικό]] [[Μιλιταρισμός|μιλιταρισμό]]. Σύμφωνα με τα αρχεία της Ακαδημίας για τους αξιωματικούς που φοίτησαν εκεί κατά την ίδια περίοδο, ο Μεταξάς φοίτησε στην ίδια τάξη με τρεις μετέπειτα αρχηγούς του Γερμανικού Γενικού Επιτελείου (Βίλχελμ Χάιε, Όττο Χάσσε και Βίλχελμ Βέτζελ), τον μετέπειτα Πρώσο υπουργό πολέμου και ιδρυτή της [[Ράιχσβερ]] στρατηγό Βάλτερ Ράινχαρντ, τον Πάουλ φον Λέτοβ-Φόρμπεκ (μετέπειτα διοικητή των γερμανικών δυνάμεων στην Ανατολική Αφρική κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο), ενώ φαίνεται ότι στην ίδια τάξη φοιτούσε και ο Νουρεντίν πασάς, μετέπειτα διοικητής του τουρκικού στρατού κατά την [[Καταστροφή της Σμύρνης]].

Με την επιστροφή του στην [[Ελλάδα]] τοποθετήθηκε στο τότε νεοσύστατο κατά τα ξένα πρότυπα [[Γενικό Επιτελείο Στρατού]] συμβάλλοντας σημαντικά στην οργάνωση του στρατού. Εκεί συνεργάστηκε με τον [[Βίκτωρ Δούσμανης|Βίκτωρα Δούσμανη]] για τη σύνταξη των νέων στρατιωτικών κανονισμών, οι οποίοι ψηφίστηκαν στη Βουλή το 1904, ύστερα από εισήγηση του [[Γεώργιος Θεοτόκης|Γεωργίου Θεοτόκη]]. Δύο χρόνια αργότερα, το 1906, προήχθη σε Λοχαγό Α' Τάξεως. Ως μέλος του επιτελείου ανέπτυξε στενή φιλία με τον [[Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας|πρίγκηπα Ανδρέα]], αδερφό του διαδόχου Κωνσταντίνου, ενώ το 1907 του ζητήθηκε να αναλάβει τη στρατιωτική εκπαίδευση του μετέπειτα Βασιλιά [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Β']]. Για τα επόμενα δύο χρόνια ο Ιωάννης Μεταξάς του δίδασκε στρατιωτική ιστορία και τακτική.