Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1823–1825): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 59:
Ο Φωτάκος έγραψε για τα γεγονότα αυτά ότι ''«ηρκεί μόνον ότι όλοι ήσαν Μοραΐται και όλους τους εγύμνωναν και τους εκαταφρόνουν»'' ενώ ο [[Σπυρίδων Τρικούπης]] αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ''«η εισβολή των πέραν του Ισθμού στρατευμάτων δοθέντων εις αρπαγήν ανακάλεσεν εις την μνήμηντων παθόντων όσα κακά έπαθαν επι της εισβολής των Αλβανών οι πατέρες αυτών»''.<ref>Παπαγιώργης (2001), σελ. 262-263.</ref>
Στις [[23 Ιανουαρίου]] του [[1825]] όλα έχουν τελειώσει. Ο Κολοκοτρώνης, [[Θεόδωρος Γρίβας]], οι [[Γεώργιος Σισίνης|Γεώργιος]] και [[Χρύσανθος Σισίνης|Χρύσανθος]] Σισίνης, οι Σωτήρης και [[Ιωάννης Νοταράς]], οι Δεληγιανναίοι και μερικοί άλλοι φυλακίζονται στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην [[Ύδρα]]. Ο [[Ασημάκης Φωτήλας]] διέφυγε τη σύλληψη, ενώ ο [[Παλαιών Πατρών Γερμανός]] συνελήφθη από τον Νικολέτο Σοφιανόπουλο και αφού οδηγήθηκε στη Γαστούνη, από εκεί και πέρα προχώρησε πεζός, γεγονός πρωτάκουστο για κληρικό τέτοιας κατηγορίας. Την ίδια εποχή ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]], νομίζοντας ότι θα του δοθεί αμνηστία, παραδίνεται στις αρχές, μεταφέρεται στην [[Αθήνα]] και φυλακίζεται στην [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]]. Εκεί αφού βασανίστηκε απάνθρωπα, στραγγαλίστηκε και ρίχτηκε από την Ακρόπολη στις 5 [[
Έτσι έχοντας επικρατήσει ολοκληρωτικά και έχοντας φυλακίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της, η φιλοαγγλική κυβέρνηση Κουντουριώτη ήταν πλέον ελεύθερη να περάσει την πολιτική της και να ηγηθεί της επανάστασης.
|