Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1823–1825): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 59:
Ο Φωτάκος έγραψε για τα γεγονότα αυτά ότι ''«ηρκεί μόνον ότι όλοι ήσαν Μοραΐται και όλους τους εγύμνωναν και τους εκαταφρόνουν»'' ενώ ο [[Σπυρίδων Τρικούπης]] αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ''«η εισβολή των πέραν του Ισθμού στρατευμάτων δοθέντων εις αρπαγήν ανακάλεσεν εις την μνήμηντων παθόντων όσα κακά έπαθαν επι της εισβολής των Αλβανών οι πατέρες αυτών»''.<ref>Παπαγιώργης (2001), σελ. 262-263.</ref>
 
Στις [[23 Ιανουαρίου]] του [[1825]] όλα έχουν τελειώσει. Ο Κολοκοτρώνης, [[Θεόδωρος Γρίβας]], οι [[Γεώργιος Σισίνης|Γεώργιος]] και [[Χρύσανθος Σισίνης|Χρύσανθος]] Σισίνης, οι Σωτήρης και [[Ιωάννης Νοταράς]], οι Δεληγιανναίοι και μερικοί άλλοι φυλακίζονται στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην [[Ύδρα]]. Ο [[Ασημάκης Φωτήλας]] διέφυγε τη σύλληψη, ενώ ο [[Παλαιών Πατρών Γερμανός]] συνελήφθη από τον Νικολέτο Σοφιανόπουλο και αφού οδηγήθηκε στη Γαστούνη, από εκεί και πέρα προχώρησε πεζός, γεγονός πρωτάκουστο για κληρικό τέτοιας κατηγορίας. Την ίδια εποχή ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]], νομίζοντας ότι θα του δοθεί αμνηστία, παραδίνεται στις αρχές, μεταφέρεται στην [[Αθήνα]] και φυλακίζεται στην [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]]. Εκεί αφού βασανίστηκε απάνθρωπα, στραγγαλίστηκε και ρίχτηκε από την Ακρόπολη στις 5 [[26 Ιούνιος|Ιουνίου]] 1825 μετά τα μεσάνυχτα. Στον λαό διαδόθηκε τότε ότι πήγε να δραπετεύσει, αλλά το σχοινί που χρησιμοποίησε κόπηκε και έτσι έπεσε από την Ακρόπολη και τσακίστηκε. Υπεύθυνος για τον θάνατό του ήταν το άλλοτε πρωτοπαλίκαρό του, ο Γκούρας.
 
Έτσι έχοντας επικρατήσει ολοκληρωτικά και έχοντας φυλακίσει όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της, η φιλοαγγλική κυβέρνηση Κουντουριώτη ήταν πλέον ελεύθερη να περάσει την πολιτική της και να ηγηθεί της επανάστασης.