Αλέξης Μελισσηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|3|09|2015}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Αλέξης Μελισσηνός''' (ρως. '''Алексей Петрович Мелиссино''' ,[[1759]] - [[1813]]) ήταν Ρώσος ευγενής &και στρατιωτικός της εποχής των Ναπολεόντειων Πολέμων, με βαθμό Υποστρατήγου.
 
== Βιογραφία ==
Καταγόταν από γνωστή Ελληνική (Βυζαντινή Αρχοντική) Οικογένεια, οι απόγονοι της οποίας τον 18ο αιώνα μετακόμισαν από την [[Βενετία]] (Κεφαλλονιά, με καταγωγή εκ Κρήτης - "12 Αρχοντόπουλα") στη [[Ρωσία]]. Ήταν γιος του [[Πέτρος Μελισσηνός|Πέτρου Μελισσηνού]], του πρώτου ΡωσουΡώσου στρατηγού του Πυροβολικού. (βλ. Θυρεό Μελισσηνών (Αυτοκρατορικής Ρωσίας) και Ιστορικό : http://gerbovnik.ru/arms/407.html)
 
Κατετάγει στην στη Φρουρά (επίλεκτο σώμα) τον Ιούλιος του [[1777]] με τον βαθμό του λοχία. Τον ΜαΐοΜάιο του [[1783]] έλαβε τον βαθμό του λοχαγού και "για την επιμέλεια στην εργασία" τον Οκτώβριο του [[1788]] έλαβε τον βαθμό του ταγματάρχη.
Στον [[ρωσο-τουρκικος πόλέμος του 1787-1792|ΔεύτεροΒ΄ ρωσοΡωσο-τουρκικόΤουρκικό Πόλεμο]] ήταν Αντισυνταγματάρχης στο σύνταγμα ιππικού των ουσάρωνΟυσάρων του Σούμοι. Συμμετείχε στην κατάληψη των Άκερμαν, Μπεντέροι, και Ισμαήλ, και· για το θάρρος του, με πρόταση του [[Αλέξανδρος Βασίλιεβιτς Σουβόροφ|Σουβόροβ]] τον Μάρτιο του [[1791]] τιμήθηκε με το παράσημο του [[Τάγμα του Αγίου Γεωργίου|Τάγματος του Αγίου Γεωργίου ΔΔ΄ Τάξεως]]:
{{Citation | Για την εξαιρετική γενναιότητα κατά την κατάληψη του κάστρου του Ισμαήλ, και την καταστροφή του εκεί στρατού,}}.
 
Με το τέλος του πολέμου, [[5 Ιανουαρίου]] [[1793]], με τον βαθμό του συνταγματάρχη, θα «απενεργοποιηθει» την εποχή του αυτοκράτορα [[Παύλος Α΄ της Ρωσίας|Παύλου A]]. Τον Δεκέμβριο του [[1800]] είχε επιστρέψει στην υπηρεσία, στο 3ο σύνταγμα των ουσάρωνΟυσάρων του Ελισάβετγραντ,Ελισάβετγκραντ και την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους διορίστηκε διοικητής του 4ου συντάγματωςσυντάγματος ουσάρωνΟυσάρων της Μαριούπολης, με τον βαθμό του Υποστρατήγου. Ένα χρόνο αργότερα -έκανε και πάλι, ηδεύτερη παραίτηση, η οποία διήρκεσε σχεδόν πέντε χρόνια. Την άνοιξη του [[1807]] επέστρεψε στον στρατό και άρχισε το σχηματισμό ενός νέου συντάγματωςσυντάγματος των ουσάρωνΟυσάρων, του 8ου συντάγματωςσυντάγματος του Λούμπενσκ, στο οποίο διορίστηκε διοικητής της [[20 Απριλίου]] 1807.
Το [[1812]] ο Μελισσηνός ανέλαβε διοικητής του συνόλου του ιππικού του σώματως του Όστεν-Σάκεν, στο οποίο περιλαμβάνεται και η 11η Μεραρχία Ιππικού. Το Σώμα ήταν τμήμα της 3ης Στρατιάς. Με ένα ξεχωριστό απόσπασμα κάλυψε τις κύριες δυνάμεις στην Μάχη του Κόμπριν (όπου για τα κατασχεθέντα αποθέματα ζωοτροφών των Γάλλων τιμήθηκε με το το παράσημο [[Τάγμα της Αγίας Άννας]]. Αργότερα αγωνίστηκε σε εμπροσθοφυλακές. Για τον "αξιέπαινο ζήλο " – του απονεμήθηκε χρυσό σπαθί με την επιγραφή "για την ανδρεία", διακοσμημένο με διαμάντια.
 
Το [[1813]] έλαβε μέρος στην κατάληψη της Βαρσοβίας, στις μάχες του Βάλγκεμ,του Γκέρσντορφ,του Νόσενομ,Μπισοφσβερντομ, του Μπάουτζεν,της Δρέσδης. Στην τελευταία μάχη ο Μελισσηνός με τους ουσάρους του επιτέθηκε σε ένα καρέ του γαλλικού σώματος των φρουρών, πρώτος το διέσπασε , αλλά χτυπήθηκε από τρεις σφαίρες. Θάφτηκε στο Κούλμ.
Το [[1812]] ο Μελισσηνός ανέλαβε διοικητής του συνόλου του ιππικού του σώματωςΣώματος του Όστεν-Σάκεν, στο οποίο περιλαμβάνεταιπεριλαμβανόταν και η 11η Μεραρχία Ιππικού. Το Σώμα ήταν τμήμα της 3ης Στρατιάς. Με ένα ξεχωριστό απόσπασμα κάλυψε τις κύριες δυνάμεις στην Μάχη του Κόμπριν (όπου για τα κατασχεθέντα αποθέματα ζωοτροφών των Γάλλων τιμήθηκε με το το παράσημο [[Τάγμα της Αγίας Άννας]]. Αργότερα αγωνίστηκε σε εμπροσθοφυλακές. Για τον "αξιέπαινο ζήλο ", του απονεμήθηκε χρυσό σπαθί με την επιγραφή "για την ανδρεία", διακοσμημένο με διαμάντια.
Το [[1813]] έλαβε μέρος στην κατάληψη της Βαρσοβίας, στις μάχες του Βάλγκεμ, του Γκέρσντορφ, του Νόσενομ, του Μπισοφσβερντομ, του Μπάουτζεν, και της Δρέσδης. Στην τελευταία μάχη ο Μελισσηνός με τους ουσάρους του επιτέθηκε σε ένα καρέ του γαλλικού σώματος των φρουρών, πρώτοςκαι το διέσπασε πρώτος, αλλά χτυπήθηκε από τρεις σφαίρες. ΘάφτηκεΤάφηκε στο ΚούλμΚουλμ.
 
== Πηγές ==
* Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись|1981||страницы=258, кат.№ 7937}}
* Словарь русских генералов, участников боевых действий против армии Наполеона||ссылка=http://www.museum.ru/museum/1812/Persons/slovar/sl_m13.html|страницы=471}}