Δημήτριος Ίτσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 7008758 από τον 129.137.96.9 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
Αναίρεση έκδοσης 7008757 από τον 129.137.96.9 (Συζήτηση) Ετικέτες: Αναίρεση αφαιρέθηκαν παραπομπές |
||
Γραμμή 10:
| ιστοσελίδα =
}}
Ο λοχίας '''Δημήτριος Ίτσιος''' ([[Μακεδονία]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], [[5 Απριλίου]] [[1906]] – [[6 Απριλίου]] [[1941]]) ήταν [[Έλληνας]] [[Βλάχοι|βλάχικης]] καταγωγής<ref>[http://www.newsbomb.gr/ellada/ethnika/story/295652/o-iroas-lohias-itsios-kai-ta-38000-ohi-sti-germania “''Ο ηρωικός έφεδρος λοχίας''”]</ref>, έφεδρος υπαξιωματικός του Ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια της [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα]] τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1941]]. Επικεφαλής ολιγάριθμων ανδρών αντιστάθηκε μέχρις εσχάτων στην επίθεση που δέχθηκε και με το πολυβολείο του προκάλεσε μεγάλες απώλειες στον εχθρό.
==Γερμανική επίθεση==
Ο Ίτσιος είχε διαταχθεί να καλύψει με το πολυβολείο του Π8 (στο οποίο βρίσκονταν ακόμη 5 στρατιώτες) στην περιοχή Ομορφοπλαγιά του όρους [[Μπέλλες]] κοντά στα [[Άνω Πορόια Σερρών|Άνω Πορρόια Σερρών]], την υποχώρηση ελληνικών τμημάτων και όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν να αποχωρήσει και ο ίδιος με τους άνδρες του. Παρά τις εντολές που είχε να διασωθεί, ο Ίτσιος θέλησε να αγωνιστεί μέχρις εσχάτων, διατάσσοντας τους άνδρες του να διαφύγουν. Τελικά δυο από αυτούς, συντοπίτες του από το διπλανό χωριό παρέμειναν κοντά του. Παρά το σφοδρό κανονιοβολισμό και το βομβαρδισμό από αέρος που δεχόταν, το πολυβολείο άντεξε, προκαλώντας στους γερμανούς μεγάλη φθορά (περίπου 230 νεκροί).
==Η παράδοση και η δολοφονία==
Όταν τα πυρομαχικά τους εξαντλήθηκαν, οι τρεις έλληνες στρατιώτες παραδόθηκαν. Τότε, ο επικεφαλής γερμανός αξιωματικός ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο επικεφαλής. Ο Ίτσιος του απάντησε και τότε ο γερμανός, σύμφωνα με τη μαρτυρία των δυο αντρών του Ίτσιου, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι, τον κατηγόρησε για την απώλεια τόσων πολλών ανδρών του. Ο Ίτσιος δήλωσε ότι απλά έκανε το καθήκον του, αλλά ο γερμανός ανταπάντησε πως τώρα θα έπρεπε και εκείνος να κάνει το δικό του. Διάταξε τους άνδρες του να αποδώσουν τιμές και εν-συνεχεία εκτέλεσε εν ψυχρώ τον έλληνα λοχία με μια σφαίρα στο κεφάλι.
==Η τύχη των οστών==
| |||