Μαλούντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Το χωριό είναι κτισμένο στις βόρειες υπώρειες της οροσειράς του [[Τρόοδος|Τροόδους]], σε υψόμετρο 415 [[Μέτρο|μέτρων]]<ref name=MKE>''Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια'', τόμος 9, σελ. 283 - 284.</ref>. Η ονομασία του προέρχεται από τον Μαλούντα [[Απόλλων]]α, προσωνύμιο που είχε δοθεί από τους αρχαίους Αρκάδες στην ελληνική θεότητα, γεγονός που σε συνδυασμό με την ύπαρξη αρχαίας νεκρόπολης κοντά στον γειτονικό Άγιο Ιωάννη μαρτυρεί την οργανωμένη κατοίκηση της ευρύτερης περιοχής από την αρχαιότητα<ref name=Kliridis>Νεάρχου Κληρίδη, ''Θρύλοι και παραδόσεις της Κύπρου'', Λευκωσία Κύπρου, 1954, σελ. 71.</ref>.
Η ύπαρξη της Μαλούντας μαρτυρείται από τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] όταν και αποτελούσε φέουδο. Σε παλαιά χειρόγραφα δυτικοευρωπαϊκής προέλευσης αναφέρεται ως ''Melonda'' ή ''Millondo'' ενώ κοντά στο χωριό ανιχνεύθηκαν ίχνη μεσαιωνικού οικισμού<ref name=MKE/>. Σύμφωνα με τοπική παράδοση, ο σύγχρονος οικισμός δημιουργήθηκε κατά την Τουρκοκρατία από χωρικούς που ήρθαν στην περιοχή ως μισθωτοί εργάτες στα κτήματα Τούρκων γαιοκτημόνων που προηγουμένως είχαν υπεξαιρέσει εδάφη του μετοχίου της [[Μονή Μαχαιρά|μονής Μαχαιρά]]<ref name=Kliridis2>Νεάρχου Κληρίδη, 1954, σελ. 72.</ref>. Μνεία στο χωριό γίνεται και στο γνωστό ποίημα του [[Βασίλης Μιχαηλίδης|Βασίλη Μιχαηλίδη]], «''[[Η 9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου]]''», όπου αναφέρεται ως τόπος καταγωγής του βοσκού Δημήτρη, ενός από τους πρωταγωνιστές της υπόθεσης<ref name=Kliridis/>. Ο πληθυσμός της Μαλούντας αναφέρεται ως ανέκαθεν αποκλειστικά ελληνικός ενώ στην αύξησή του μετά το [[1976]] συνέβαλε κυρίως η εγκατάσταση προσφύγων ως συνέπεια της τουρκικής εισβολής του 1974<ref name=MKE/>. Στο χωριό γεννήθηκε το 1956 ο γλύπτης [[Θεόδουλος Γρηγορίου]]<ref>Έφη Ανδρεάδη (επιμ.), ''Δελφικές Ανταύγειες'', Ερμής - Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, Αθήνα 2016, σελ. 34.</ref>.
Στη Μαλούντα εδρεύει από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 το Σύνταγμα της [[ΕΛΔΥΚ]] ενώ κάθε χρόνο, στις [[15 Μαΐου]], διοργανώνεται στο χωριό θρησκευτική γιορτή στη μνήμη του οσίου Πανηγυρίου, ενός μοναχού που σύμφωνα με τις τοπικές παραδόσεις ασκήτευσε στο χωριό και τιμάται ως άγιος. Ο κεντρικός ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στην Παναγία Χρυσοπαντάνασσα και διαθέτει φορητή εικόνα του αγίου Πανηγυρίου που φιλοτεχνήθηκε το 1701 (ενδιάμεσα συντηρήθηκε το 1841<ref>Νεάρχου Κληρίδη, 1954, σελ. 73 - 75.</ref>) ενώ διασώζεται και ο παλιότερος ομώνυμος ναός, η ανέγερση του οποίου χρονολογείται κατά το 1763<ref name=Kliridis2/>.
| |||