Ford Taurus: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πρώτη γενιά του Ford Taurus μπήκε στην παραγωγή τον Οκτώβριο του [[1985]] και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο, ως μοντέλο [[1986]]. Κατά την παρυσίασή της, εντυπωσίασε ιδιαίτερα τον Τύπο αυτοκινήτου και το κοινό, καθώς είχε μια πρωτοποριακή και εντυπωσιακή [[αεροδυναμική]] αισθητική, ιδιαίτερα πρωτοποριακή για τα τότε δεδομένα, με έντονα αεροδυναμικής σχεδίασης σιλουέτα, [[Προφυλακτήρας|προφυλακτήρες]], φώτα, φλας και καθρέπτες. Ο αεροδυναμικός συντελεστής Cd της πρώτης γενιάς ήταν 0,32. Επιπλέον, ανάλογη αίσθηση προκάλεσε και η απουσία της παραδοσιακής γρίλιας μπροστά, καθώς ο εξαερισμός γινόταν από εισαγωγές αέρα στον μπροστινό [[Προφυλακτήρας|προφυλακτήρα]]. Είναι χαρακτηριστικό ότι περιγράφτηκε τότε από τον Τύπο αυτοκινήτου, αλλά και τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, ως «το οικογενειακό σεντάν του μέλλοντος» και «το σχήμα του αύριο». Το μοντέλο σχεδιάστηκε από τον Jack Telnack το [[1982]], ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι η γενικότερη σιλουέτα του μοντέλου ήταν σχετικά παρόμοιας φιλοσοφίας με το επίσης αεροδυναμικό σχήμα του [[Audi 100]] που εισήχθη το [[1982]], και θεωρείται ιστορικά ότι ήταν εμπνευσμένη από αυτό.

Ιδιαίτερη προσοχή είχε δοθεί και στο σαλόνι, το οποίο διέθετε μια εξαιρετικά σύγχρονη αισθητική, ενώ είχε σχεδιαστεί και με σκοπό να είναι φιλικό προς τον οδηγό, καθώς το [[Ταμπλό αυτοκινήτου|ταμπλό]] καμπύλωνε ελαφρά γύρω από τον οδηγό, δίνοντας μια αίσθηση που θύμιζε πιλοτήριο [[Αεροσκάφος|αεροσκάφους]]. Επιπλέον, οι διακόπτες είχαν τοποθετηθεί σε μικρή ακτίνα γύρω του, με σκοπό να είναι εύκολα προσβάσιμοι. Σημαντικό βήμα και για την καλύτερη δυνατή οδική συμπεριφορά, ήταν και ότι υιοθέτησε τη διάταξη «όλα εμπρός» και μάλιστα για πρώτη φορά στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] εισήχθη κίνηση στους μπροστινούς τροχούς σε μεσαίο μοντέλο της Ford.

Την σεζόν του [[1989]], προστέθηκε η έκδοση υψηλών επιδόσεων Taurus SHO, ένα σπορ sedan με κινητήρα που είχε αναπτυχθεί από συνεργασία της Ford με την [[Yamaha]]. Το μηχανικό αυτό σύνολο ήταν 3.0 λίτρων V6 και 24-βάλβιδο, με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής, ισχύος 164 kW / 223 hp. Συνδυαζόταν αποκλειστικά με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, μια πιο σπορ ρύθμιση της [[Ανάρτηση αυτοκινήτου|ανάρτησης]], 4 [[Δισκόφρενο|δισκόφρενα]] και πληρέστερο εξοπλισμό.

Παρομοίως και στο σαλόνι, το οποίο επίσης επανασχεδιάστηκε πλήρως και με σκοπό να γίνει πιο φιλικό προς τον οδηγό, υπήρξαν ανάλογες πινελιέςδιαμορφώσεις. Η πιο εμφανής ήταν η τοποθέτηση όλων των πλήκτρων για το ηχοσύστημα και τον [[Κλιματισμός|κλιματισμό]] μέσα σε ένα νέο, ενιαίο πάνελ ελέγχου, επίσης οβάλ σχήματος, το «Integrated Control Panel». Το πάνελ αυτό ήταν στο κέντρο του [[Ταμπλό αυτοκινήτου|ταμπλό]] και ήταν η απάντηση στις διαμαρτυρίες πολλών ιδιοκτητών Taurus ότι δεν μπορούσαν να ρυθμίσουν εύκολα τις λειτουργίες αυτές χωρίς κίνδυνο απόσπασης της προσοχής προς το δρόμο.<ref>Pierson, John. «How Ford Added a Dash of Design To Its New Taurus». Chicago Sun-Times.</ref> Επίσης, οι εσωτερικοί χώροι βελτιώθηκαν σημαντικά, ως αποτέλεσμα της αισθητής αύξησης του μεταξονίου και του συνολικού μήκους του αμαξώματος της τρίτης γενιάς ως προς τη δεύτερη, και μάλιστα το μήκος της τρίτης ξεπέρασε για πρώτη φορά τα 5 μέτρα.

Κατά την εισαγωγή της, η τρίτη γενιά απέσπασε ιδιαίτερα θετικά σχόλια από τον αμερικανικό Τύπο αυτοκινήτου, μολονότι όλα τα έντυπα, ταυτόχρονα με τα εγκωμιαστικά σχόλια, εξέφρασαν και σοβαρές επιφυλάξεις για την εξωτερική αισθητική του. Η παραγωγή του ξεκίνησε στις 19 Ιουνίου [[1995]] και τα πρώτα αντίτυπα έφτασαν στις αντιπροσωπείες τον Σεπτέμβριο του [[1995]]. Ωστόσο, οι αντιδράσεις του κοινού αυτή τη φορά ήταν ανάμεικτες και πολλοί μάλιστα απογοητεύτηκαν από το νέο μοντέλο, ακριβώς λόγω της εξωτερικής εμφάνισης, καθώς την θεώρησαν ως υπερβολικά ριζοσπαστική ή και άσχημη, και οι πωλήσεις άρχισαν να πέφτουν δραματικά. Ιδιαίτερα το οβάλ πίσω [[παρμπρίζ]] του Ford Taurus τρίτης γενιάς κρίθηκε από αμφιλεγόμενο έως και σκανδαλώδες - αντιθέτως, το δίδυμο Mercury Sable τρίτης γενιάς είχε ένα πιο συμβατικό πίσω παρμπρίζ και ένα πιο αποδεκτό σχεδιαστικά μπροστινό μέρος, και οι πωλήσεις του παρέμειναν σταθερές.

Ως αποτέλεσμα της αισθητικής του, αν και το Taurus μπόρεσε και το [[1996]] να παραμείνει το νούμερο 1 σε πωλήσεις αυτοκίνητο στην αγορά των [[ΗΠΑ]], λόγω των υψηλών εταιρικών πωλήσεων (το 51% των συνολικών πωλήσεων του Taurus το [[1996]], ήταν σε εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων<ref>Encyclopedia of American Cars. Publications International. 2006. ISBN 1-4127-1354-4.</ref>), έχασε την πρωτιά το [[1997]], πίσω από τα [[Toyota Camry]] και [[Honda Accord]]. ΛόγωΕξαιτίας της διαρκούς καθίζησης των πωλήσεων, η παραγωγή της τρίτης γενιάς του Taurus κράτησε μόλις 4 έτη και τελικώς έληξε τον Σεπτέμβριο του [[1999]], αφού είχαν πωληθεί μόλις 370.000 αντίτυπα (όταν ενδεικτικώς, όπως και προαναφέρθηκε, η δεύτερη γενιά του Taurus έφτασε τις 410.000 πωλήσεις μόνο τον πρώτο χρόνο που διατέθηκε).