Μαρία της Έσσης και του Ρήνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 8:
[[File:BoatMay.jpg|left|thumbnail|<center>Η πριγκίπισσα "Μέι" το καλοκαίρι του 1878.]]
Το επόμενο πρωί η Βικτώρια διαγνώστηκε με διφθερίτιδα. στις τρεις το πρωί στις 12 Νοεμβρίου, η έξάχρονη Αλίξ διαγνώστηκε με την ασθένεια. Η πριγκίπισσα Αλίκη διέταξε να εισέλθει ένας εισπνευστήρας ατμού στο δωμάτιό της για να εμποδίσει την σοβαρά άρρωστη Αλίξ να πνιγεί μέχρι θανάτου. Λίγες ώρες αργότερα, η Μαρία έτρεξε στο δωμάτιο της μητέρας της, κάθισε στο κρεβάτι μαζί της και τη φίλησε. Από το απόγευμα, η Μαρία εμφάνιζε επίσης τα συμπτώματα της νόσου, με υψηλό πυρετό. Λευκά σημεία και μια λευκή μεμβράνη κάλυπταν το πίσω μέρος του λαιμού της. Την επόμενη μέρα η αδελφή της Ειρήνη αρρώστησε και την ημέρα της 14ης Νοεμβρίου ο αδελφός της Ερνέστος και ο πατέρας της Λουδοβίκος αρρώστησαν επίσης με διφθερίτιδα. Η Αλίκη και οι γιατροί φρόντισαν την οικογένεια όλο το εικοσιτετράωρο. Το πρωί της 16ης Νοεμβρίου η Μαρία πνίγηκε μέχρι θανάτου από τη μεμβράνη που κάλυπτε το λαιμό της. Η μητέρα της, που είχε ξυπνήσει από τους γιατρούς, έσπευσε στο δωμάτιο, για να βρει την κόρη της νεκρή. Η Αλίκη κάθισε δίπλα στο σώμα της κόρης της, φιλώντας το πρόσωπο και τα χέρια της Μαρίας, προσπαθώντας να βρει τη δύναμη για να πει τον άρρωστο σύζυγό της. Παρακολουθούσε το φέρετρο της Μαρίας να οδηγείται στο οικογενειακό μαυσωλείο. Η Αλίκη έγραψε στη μητέρα της ότι "ο πόνος είναι μεγαλύτερος από τα λόγια".<ref>https://istorialogotexnia.blogspot.gr/2018/04/blog-post_26.html</ref>
Για εβδομάδες, η Αλίκη έκρυψε το θάνατο της Μαρίας από τα άλλα άρρωστα παιδιά, τα οποία ρώτησαν για αυτήν και προσπάθησαν να της στείλουν παιχνίδια τους. Η Ελισάβετ, που είχε σταλεί για να μείνει με την πατρική της γιαγιά, ήταν το μόνο παιδί που διέφυγε τη μόλυνση. Τα άρρωστα παιδιά πληροφορήθηκαν τελικά στις αρχές Δεκεμβρίου ότι η Μαρία είχε πεθάνει. Ο δέκαχρονος Ερνέστος αρνήθηκε αρχικά να πιστέψει τα νέα και στη συνέχεια κατέρρευσε σε δάκρυα. Η μητέρα του αγκάλιασε και τον φίλησε, παρά τον κίνδυνο μόλυνσης. Στις 7 Δεκεμβρίου η Αλίκη αναγνώρισε τα ίδια τα συμπτώματα της διφθερίτιδας. Πέθανε το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου, ψιθυρίζοντας "Από την Παρασκευή μέχρι το Σάββατο - τέσσερις εβδομάδες - Μέι - Μπαμπά"<ref> Mager (1998), pp. 52-56</ref>. Η Αλίκη θάφτηκε μαζί της την κόρη της. Ένα άγαλμα του Joseph Boehm που τοποθετήθηκε στον τάφο της Αλίκης την απεικονίζει να κρατάει τη Μαρία στην αγκαλιά της.<ref> Mager (1998), p. 58</ref>
| |||