Ψευδο-Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ +εξωτερ.σύνδεσμος |
||
Γραμμή 3:
|λεζάντα= "Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης και η [[Έκλειψη Ηλίου]]", σε πίνακα ζωγραφικής, του 1541, του [[Γάλλος|Γάλλου]] ζωγράφου Antoine Caron (1521–1599).
}}
'''Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης''' είναι το ψευδώνυμο που έχει δοθεί σε έναν [[Συρία|Σύρο]] [[Μοναχισμός|μοναχό]] του 5ου αιώνα, ο οποίος ήταν [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνιστής]] φιλόσοφος και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Ενώ τα έργα του θεωρούνται από τα δημοφιλέστερα έργα της χριστιανικής γραμματείας, ο συγγραφέας, που κρύβεται πίσω από το όνομα του
Το [[500]] μ.Χ. περίπου εμφανίστηκαν, πιθανόν στη Συρία, κάποια ψευδεπίγραφα συγγράμματα στην ελληνική που εμφάνιζαν τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη ως συγγραφέα τους, τα οποία προέρχονταν από έναν
== Αρεοπαγιτικά Συγγράμματα ==
Γραμμή 17:
Σε αυτά τα έργα επιχειρείται ο συγκερασμός της πλατωνικής φιλοσοφίας με τον χριστιανισμό. Η επιτυχία τους ήταν πολύ μεγάλη και επηρέασαν έντονα τη φιλοσοφική και θεολογική σκέψη σε όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Ο όσιος [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] έγραψε εκτενή σχόλια και στην ουσία αποκάθαρε τα έργα από την υποψία αιρετικών δοξασιών.
==
Η πρώτη έντυπη έκδοση των παραπάνω πραγματειών έγινε στη [[Φλωρεντία]] το [[1516]] που ακολούθησαν και πολλές άλλες. Στην Ελληνική [[Πατρολογία]] του Μιν ανατυπώθηκαν στην εκ Βενετίας γενόμενη έκδοση του [[1755]] και περιελήφθηκαν στον 3ο και 4ο τόμο. Σε αυτά τα εκδοθέντα συγγράμματα ο συγγραφέας φέρεται να κάνει μνεία και για άλλα έργα, που όμως δεν έχουν διασωθεί:
# «Θεολογικαί υποτυπώσεις»,
Γραμμή 29:
Μέχρι το πρώτο τέταρτο του 6ου αιώνα τα συγγράμματα αυτά ήταν άγνωστα. Φαίνεται να εμφανίστηκαν κατά πρώτον σε κάποια θεολογική συζήτηση μεταξύ των Ορθοδόξων και των Σεβηριανών μετριοπαθών χριστιανών, δηλαδή των [[Μονοφυσίτες|μονοφυσιτών]] που έγινε το [[533]] στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Οι οπαδοί του Σεβήρου, μονοφυσίτες, προς υποστήριξη των απόψεών τους μεταχειρίστηκαν χωρία αυτών των συγγραμμάτων θεωρώντας ως πραγματικό συγγραφέα τον [[Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης|Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη]]. Ο προεδρεύων όμως της συνόδου της Εφέσου [[Υπάτιος]] αμφισβήτησε τη γνησιότητά τους και κατέδειξε πως ήταν αδύνατον αυτά να τα είχε συντάξει ο φερόμενος ως συγγραφέας τους.
Οι αμφιβολίες αυτές με τον καιρό λησμονήθηκαν και, όπως ήταν φυσικό, άρχισαν να διαδίδονται σε Ανατολή και Δύση ταχύτατα αφού μέσω αυτών συνδεόταν η παλαιότερη αρχαία φιλοσοφία με τη νεότερη χριστιανική. Έτσι ο [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] τα ερμήνευσε και υποστήριξε τη γνησιότητά τους,
Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου [[Μιχαήλ Γ΄|Μιχαήλ Γ']], λόγω της εξαιρετικής τιμής που έτρεφε στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, που εσφαλμένα
== Σημεία αμφισβήτησης ==
Γραμμή 44:
== Αναζήτηση επί αναζητήσεων ==
Στο ερώτημα ποιος ήταν τελικά ο συγγραφέας αυτών των κειμένων οι διάφοροι ερευνητές τον αναζήτησαν μεταξύ των
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.sinevohia.gr/theologia/skouteris/platonic.html "Platonic Elements in Pseudo-Dionysius Anti-Manichaean Ontology"], από τον Προκοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνο Σκουτέρη.
* [http://antifono.gr/portal/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1/%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82/5831-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD.html Γιώργος Κρανιδιώτης: «Σύντομη ιστορία των Αρεοπαγιτικών συγγραμμάτων»], e-περιοδικό ''Αντίφωνο'', 28 Απριλίου 2018
== Έργα του Διονυσίου του Αρεοπαγίτη μεταφρασμένα στα νέα ελληνικά ==
* ''Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης''. Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια Παναγιώτη Χρήστου (Φιλοκαλία των Νηπτικών και ασκητικών τομ. 3). Θεσσαλονίκη: Πατερικές Εκδόσεις ''Γρηγόριος Παλαμάς'', 1986.
==
* Νιάρχος, Κωνσταντίνος, «Η γλώσσα και το απόλυτο: Αναφορά στο έργο του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου Περί θείων ονομάτων», στο Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία: ''Γλώσσα και πραγματικότητα στην ελληνική φιλοσοφία''. Αθήνα: 1985, σ. 256-268.
* Γαρίτσης, Κωνσταντίνος, ''Όρασις Αοράτου. Η διδασκαλία του Ωραίου στον Διονύσιο Αρεοπαγίτη'', Θήρα: Θεσβίτης, 2002. ISBN 978-960-87217-2-2.
* Griffith, R., "Neo-Platonism and Christianity: Pseudo-Dionysius and Damascius", in: ''Studia patristica XXIX. Papers presented at the Twelfth International Conference on Patristic Studies held in Oxford 1995'', ed. by E. A. Livingstone. Leuven: Peeters, 1997, σ. 238-243.
* [[Frend, W.
* Hathaway, Ronald F.. ''Hierarchy and the definition of order in the letters of Pseudo-Dionysius: A study in the form and meaning of the Pseudo-Dionysian writings'' (The Hague, Nijhoff, 1969).
* Hunt, P. "The Wisdom Iconography of Light: The Genesis, Meaning and Iconographic Realization of a Symbol," ''Byzantinoslavica'', 67/1-2 (2009), 55-118.
Γραμμή 67 ⟶ 68 :
{{authority control}}
[[Κατηγορία:Σύροι μοναχοί]]
|