Μάχη των Δολιανών και Βερβένων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
| σθένος1 = 300 άντρες και στρατόπεδο Βέρβενων<ref> Μπίκος Πέτρος: Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 1996</ref>
| σθένος2 = 6.000 άντρες και 2 κανόνια<ref> ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΊΑ, Μεγάλες Μάχες, κεφάλαιο 2</ref>
| απώλειες1 = 172 νεκροί και Γ.Διγενής <ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΤρικούπης ΙΣΤΟΡΊΑΣπυρίδων, ΜεγάλεςΙστορία Μάχεςτης Ελληνικής Επαναστάσεως, κεφάλαιοτ. 2Α', κεφ.ΙΓ.</ref>
| απώλειες2 = πάνω από 200 νεκροί <ref> Μπίκος Πέτρος: Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 1996</ref>
}}
Γραμμή 21:
 
== Η μάχη ==
Στις 18 του Μάη έξι χιλιάδες Τούρκοι και δύο [[κανόνι]]α υπό τον Μουσταφά βγήκαν από την Τρίπολη με στόχο την διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα και χωρίστηκαν σε τρείς φάλαγγες.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΊΑ, Μεγάλες Μάχες, κεφάλαιο 2</ref> Η πρώτη φάλαγγα επιτέθηκε στα Δολιανά, η δεύτερη στα Βέρβενα και η τρίτη στο Δραγούνι το οποίο υπερασπιζόταν ο [[Γεωργάκης Διγενής]] με 17 παλικάρια. Ο [[Νικηταράς]] τότε έτρεξε με 150 ένοπλους στα Δολιανά όπου εκεί ενώθηκε με λίγους ακόμα πολεμιστές. Έτσι οι Έλληνες, όχι περισσότεροι από 300, οχυρώθηκαν σε 13 γερά σπίτια. Ξέσπασε μάχη κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν, αν και κατά πολύ λιγότεροι να απωθήσουν τους Τούρκους. <ref> Μπίκος Πέτρος: Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 1996</ref>Στο μεταξύ οι πολεμιστές στα Βέρβενα, αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο, επιτέθηκαν και χτύπησαν τους εχθρούς από τα νώτα. Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας πάνω από διακόσιους εχθρούς και ο Νικηταράς "κέρδισε" το προσωνύμιο του ''Τουρκοφάγου''. Στη μάχη σκοτώθηκε ο [[Γεωργάκης Διγενής]] μεκαι τουςο άντρεςΑναγνώστης τουΡόρης Δολιανίτης.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΤρικούπης ΙΣΤΟΡΊΑΣπυρίδων, ΜεγάλεςΙστορία Μάχεςτης Ελληνικής Επαναστάσεως, κεφάλαιοτ. 2Α', κεφ.ΙΓ.</ref>
 
== Η σημασία της μάχης ==