Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΆρθροΑ
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 16:
|τόπος_αναγνώρισης=
|μείζον_ιερό=
|σύμβολα= αδέλφια μαζί, ανατολικοί επίσκοποι κρατώντας εκκλησία ή εικόνα της [[Ημέρα της κρίσης|Ημέρας της κρίσεως]].<ref name="patron">{{cite web | last = Jones | first = Terry | title =Methodius| work = Patron Saints Index | url=http://www.catholic-forum.com/saints/saintm10.htm | accessdate =18 Φεβρουαρίου 2007}}</ref> Συχνά ο ΚύριλλόςΚύριλλος απεικονίζεται με μοναστικό σχήμα, και ο Μεθόδιος ως επίσκοπος με [[ωμοφόριο]].
|Προστάτης= [[Σχίσμα του 1054|ενότητα μεταξύ Δυτικών και Ανατολικών]] χριστιανών, Αρχιεπισκοπή της [[Λιουμπλιάνα]], Σλοβακική Καθολική Επαρχεία του Τορόντο, Σλοβακική Καθολική Επαρχία του [[Κόσιτσε]]<ref name="grkatke-hist">[http://www.grkatke.sk/page1.php?strankaid=epahist History of the Eparchy of Košice] (Slovak)</ref>
|πολιούχος =[[Βουλγαρία]], [[ΠΓΔΜ]], [[Τσεχία]], [[Σλοβακία]], [[Υπερδνειστερία]], [[Ευρώπη]]<ref name="patron"/>
Γραμμή 35:
 
===Ιεραποστολές στη Μέση Ανατολή===
Η άριστη γνώση του Κυρίλλου της θεολογίας και τόσο της [[Αραβική γλώσσα|Αραβικής]] όσο και της [[Εβραϊκή γλώσσα|Εβραϊκής]] τον καθιστούσαν κατάλληλο για την πρώτη κρατική αποστολή του. Εστάλη στον [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αββασίδη χαλίφη]] [[Αλ-Μουταβάκιλ]] για να συζητήσει το δόγμα της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]] με τους Άραβες θεολόγους και να βελτιώσει τις σχέσεις μεταξύ του Χαλιφάτου και της Αυτοκρατορίας.
 
Η δεύτερη αποστολή (860), που του ανέθεσαν ο [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός Αυτοκράτορας]] [[Μιχαήλ Γ΄]] και ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] [[Πατριάρχης Φώτιος Α´|Φώτιος]] (καθηγητής του Κυρίλλου στο Πανεπιστήμιο και κατηχητής του τα προηγούμενα χρόνια), ήταν μια ιεραποστολική επιχείρηση στο [[Χάζαροι|Χαγανάτο των Χαζάρων]] προκειμένου να αποφευχθεί η επέκταση του [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμού]] εκεί. Η αποστολή του ήταν ανεπιτυχής, καθώς αργότερα ο Χαγάνος επέβαλε τον Ιουδαϊσμό στο λαό του ως εθνική θρησκεία. Έχει υποστηριχθεί ότι ο Μεθόδιος συνόδευε τον Κύριλλο κατά την αποστολή του στους Χαζάρους, αλλά αυτό είναι πιθανώς μεταγενέστερη επινόηση. Στην περιγραφή της ζωής του στη [[Λατινική γλώσσα|Λατινική]] ''"Legenda"'' υποστηρίζεται ότι έμαθε τη γλώσσα των [[Χάζαροι|Χαζάρων]], ενώ ήταν στη Χερσόνησο, στην [[Ταυρική]] (σημερινή [[Κριμαία]]).
Γραμμή 57:
=== Ταξίδι στη Ρώμη ===
[[File:San clemente fresco.jpg|thumb|200px|Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος στη Ρώμη. Νωπογραφία στον Άγιο Κλήμεντα (Ρώμη)]]
Το 867 ο [[Πάπας Νικόλαος Α΄]] κάλεσε τους αδελφούς στη Ρώμη. Η ευαγγελική τους αποστολή στη Μοραβία είχε ήδη γίνει το επίκεντρο μιας διένεξης με τον Τέοτμαρ, Αρχιεπίσκοπο του [[Σάλτσμπουργκ]] και επίσκοπο του [[Πάσσαου]], που διεκδικούσε τον εκκλησιαστικό έλεγχο της ίδιας επικράτειας και επιθυμούσε να τη δει να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τη λατινική λειτουργία . Ταξιδεύοντας με τα λείψανα του [[Πάπας Κλήμης Α΄|Αγίου Κλήμεντος]] και μια ακολουθία μαθητών και περνώντας από την [[Παννονία]] ([[Πριγκιπάτο του Μπάλατον]]), όπου έτυχαν θετικής υποδοχής από τον πρίγκιπα Kότσελ, έφτασαν στη Ρώμη το 868, όπου έτυχαν θερμής υποδοχής. Αυτό οφειλόταν εν μέρει στο ότι έφερναν μαζί τους τα λείψανα του Αγίου Κλήμεντος. Η αντιπαράθεση με την Κωνσταντινούπολη ως προς τη δικαιοδοσία επί του εδάφους των Σλάβων θα έκαναν της Ρώμη ευνοϊκή για την εκτίμηση των αδελφών και την επιρροή τους.
 
Οι ιεραπόστολοι αδελφοί αναγκάστηκαν από τον [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Aδριαvό τoν Β΄]] να προσέλθουν στη [[Ρώμη]] για να απολογηθούν στις κατηγορίες ότι παραβιάζουν το τριγλωσσικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο η χριστιανική ιεροτελεστία μπορεί να τελείται μόνο στην [[Εβραϊκή γλώσσα|Eβραϊκή]], την [[Ελληνική Γλώσσα|Ελληνική]] και τη [[Λατινική γλώσσα]]. Εκεί ο Άγιος Κύριλλος υποστήριξε ότι όλοι οι λαοί, όπως και οι Σλάβοι, δικαιούνται να δοξάζουν τον Θεό και να δημιουργούν την κουλτούρα τους στην μητρική τους γλώσσα. Οι αδελφοί επαινέθηκαν για την πολυμάθειά τους και την καλλιέργεια της επιρροή τους στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αναστάσιος ο Βιβλιοθηκάριος (βιβλιοθηκάριος και αρχειοφύλακας της Εκκλησίας της Ρώμης και [[Αντίπαπας]] για μικρό διάστημα) ονόμασε αργότερα τον Κύριλλο "άνθρωπο της αποστολικής ζωής" και "άνθρωπο με μεγάλη σοφία". Το έργο τους στη Μοραβία έτυχε υποστήριξης από τον [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Αδριανό Β΄]], που ενέκρινε επισήμως τη χρήση της νέας σλαβικής λειτουργίας. Στη συνέχεια ο Μεθόδιος χειροτονήθηκε ιερέας από τον ίδιο τον Πάπα, και πέντε Σλάβοι μαθητές χειροτονήθηκαν ιερείς (Άγιος Γκόραζντ, [[Άγιος Κλήμης της Αχρίδας]] και Άγιος Ναούμ) και διάκονοι (Άγιος Aγγελαρ και Άγιος Σάββας) από τους εξέχοντες επισκόπους [[Πάπας Φορμόζος|Φορμόζο]] και Γαυδέριχο. Οι νέοι ιερείς χοροστάτησαν στη δική τους γλώσσα στο ιερό μερικών από τις μεγάλες εκκλησίες. Όταν αισθάνθηκε το τέλος του να πλησιάζει, ο Κύριλλος έγινε μοναχός, πήρε το νέο όνομα Κύριλλος και πέθανε στη Ρώμη πενήντα ημέρες αργότερα (14η Φεβρουαρίου 869). Αμφισβητείται ο ισχυρισμός της ''Translatio (ix.)'' ότι είχε γίνει επίσκοπος. Ετάφη με τιμές στον προσωπικό τάφο του [[Πάπας Αδριανός Β΄|Πάπα Aδριανού τoυ Β΄]], ενώ αργότερα μετακινήθηκε στη βασιλική του Αγίου Κλεμεντίνου στη Ρώμη, όπου και σήμερα φυλάσσονται τα λείψανά του.
 
===Ο Μεθόδιος μόνος===
Γραμμή 69:
Οι αρχιεπισκοπικές αξιώσεις του Μεθόδιου θεωρήθηκαν τέτοιο πλήγμα για τα δικαιώματα του Σάλτσμπουργκ, που αναγκάστηκε να απαντήσει για αυτές σε μια σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στο [[Ρέγκενσμπουργκ]] με την παρουσία του βασιλιά [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου]]. Η σύνοδος, μετά από έντονη συζήτηση, κήρυξε την εκθρόνιση του εισβολέα και διέταξε να σταλεί στη Γερμανία, όπου κρατήθηκε αιχμάλωτος στο Ελβάγκεν για δυόμισι χρόνια. Παρά τις έντονες αιτιάσεις του ''Conversio Bagoariorum et Carantanorum'', γραμμένου το 871 για να επηρεάσει τον Πάπα, αν και δεν ομολογούσε ανοικτά το σκοπό του, η Ρώμη πήρε κατηγορηματικά το μέρος του Μεθόδιου και έστειλε έναν επίσκοπο να τον παλινορθώσει και να τιμωρήσει τους εχθρούς του, με την εντολή τα δύο μέρη να εμφανιστούν στη Ρώμη με τον απεσταλμένο.
[[File:Stanislav Dospavski - Saints Cyril and Methodius.png|thumb|200px|Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, του Στάνισλαβ Ντοσπέφσκι, Βούλγαρου ζωγράφου]]
Η παπική βούληση υπερίσχυσε και ο Μεθόδιος εξασφάλισε την ελευθερία του και την αρχιεπισκοπική του εξουσία τόσο στη Μεγάλη Μοραβία όσο και στην Παννονία, αν και η χρήση της Σλαβονικής για τη λειτουργία δεν του επιτρεπόταν ακόμη. Η εξουσία του περιορίστηκε στην Παννονία όταν, μετά το θάνατο του Κότσελ, το πριγκιπάτο διοικούσαν Γερμανοί ευγενείς. Αλλά ο Σβάτοπλουκ κυβερνούσε τώρα ουσιαστικά με ανεξαρτησία στη Μεγάλη Μοραβία και έδιωξε το γερμανικό κλήρο. Αυτό προφανώς εξασφάλισε ανενόχλητο πεδίο δράσης για το Μεθόδιο και η "Vita Methodii" (χ.) παρουσιάζει τα επόμενα χρόνια (873-879) ως περίοδο γόνιμη προόδου. Ο Μεθόδιος φαίνεται να είχε αγνοήσει, εν όλω ή εν μέρει, την απαγόρευση της Σλαβονικής λειτουργίας και όταν [[Φράγκοι]] κληρικοί ξαναγύρισαν στη χώρα και η αυστηρότητα του αρχιεπισκόπου είχε δυσαρεστήσει τον έκφυλο Σβάτοπλουκ, αυτό έγινε αιτία καταγγελιών εναντίον του στη Ρώμη, σε συνδυασμό με κατηγορίες που αφορούσαν το [[Filioque]].
 
Μεθόδιος υποστήριξε την ορθοδοξία του στη Ρώμη, εύκολα καθώς το [[Σύμβολο της Πίστεως|Πιστεύω]] απαγγελλόταν ακόμα εκεί χωρίς το ''Filioque'', και υποσχέθηκε να υπακούσει σε σχέση με τη λειτουργία. Η άλλη πλευρά συμβιβαζόμενος δίνοντάς του ένα [[Σουηβία|Σουηβό]], το Βίχιγκ, ως βοηθό του. Όποτε οι μεταξύ τους σχέσεις ήταν τεταμένες, ο Ιωάννης Η΄ υποστήριζε σθεναρά το Μεθόδιο αλλά μετά το θάνατό του (Δεκέμβριος 882) η θέση του αρχιεπισκόπου έγινε ανασφαλής και η ανάγκη του για υποστήριξη τον έκανε να πάει να επισκεφτεί το Βυζαντινό αυτοκράτορα ("Vita Methodii" (xiii.)).
Γραμμή 79:
==Επινόηση του Γλαγολιτικού και του Κυριλλικού αλφαβήτου==
[[File:Bascanska ploca.jpg|thumb|200px|Η πινακίδα της Μπάσκα είναι ένα πρώιμο παράδειγμα Γλαγολιτικής γραφής από την [[Κροατία]]]]
Το Γλαγολιτικό και το Κυριλλικό αλφάβητο είναι τα αρχαιότερα γνωστά σλαβικά [[αλφάβητο|αλφάβητά]] και δημιουργήθηκαν από τους δύο αδελφούς και τους μαθητές τους για τη μετάφραση της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] και άλλων κειμένων στις [[Σλαβικές γλώσσες]]. Το αρχικό Γλαγολιτικό αλφάβητο χρησιμοποιήθηκε στη Μεγάλη Μοραβία μεταξύ 863 (άφιξη του Κυρίλλου και Μεθοδίου) και 885 (απέλαση των μαθητών τους) για την κυβέρνηση και τα θρησκευτικά έγγραφα και βιβλία και στην Ακαδημία της Μεγάλης Μοραβίας (''Veľkomoravské učilište'') που ιδρύθηκε από τον Κύριλλο, όπου εκπαιδεύονταν οι οπαδοί του Κυρίλλου και του Μεθοδίου, από τον ίδιο το Μεθόδιο μαζί με άλλους. Το αλφάβητο έχει παραδοσιακά αποδοθεί στον Κύριλλο. Η απόδοση αυτή έχει επιβεβαιωθεί ρητά από την παπική επιστολή ''Industriae tuae'' (880), που εγκρίνει τη χρήση της Παλαιάς Εκκλησιαστικής Σλαβονικής και αναφέρει ότι το αλφάβητο "επινοήθηκε από τον Κωνσταντίνο τον Φιλόσοφο". Ο όρος επινόηση δεν αποκλείει κατ' ανάγκην την πιθανότητα οι αδελφοί να έχουν κάνει χρήση προγενέστερων γραμμάτων, αλλά σημαίνει μόνο ότι πριν από εκείνη την εποχή οι σλαβικές γλώσσες δεν είχαν δική τους διακριτή γραφή.
 
Το [[Κυριλλικό αλφάβητο|παλαιό Κυριλλικό αλφάβητο]] αναπτύχθηκε στην Α΄ Βουλγαρική Αυτοκρατορία και αργότερα τελεοποιήθηκε και διαδόθηκε από τους μαθητές Kλήμεντα και Ναούμ στις σχολές της Οχρίδας και της Πρεσλάβας του Τσάρου Βόρις της Βουλγαρίας, ως απλούστευση του Γλαγολιτικού αλφάβητου, που έμοιαζε περισσότερο με το Ελληνικό. Αυτό αναπτύχθηκε από τους μαθητές των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου στη Φιλολογική Σχολή της Πρεσλάβας στο τέλος του 9ου αιώνα.
 
Μετά το θάνατο του Κυρίλλου ο [[Άγιος Κλήμης της Αχρίδας|Κλήμης της Οχρίδας]] συνόδευσε το Μεθόδιο από τη Ρώμη στην Παννονία και τη Μεγάλη Μοραβία. Μετά το θάνατο του Μεθοδίου το 885 ο Κλήμης ηγήθηκε του αγώνα κατά των Γερμανών κληρικών στη Μεγάλη Μοραβία, μαζί με το Γκόραζντ. Αφού πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα στη φυλακή απελάθηκε από τη Μεγάλη Μοραβία και το 885 ή 886 έφθασαν στα σύνορα της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας μαζί με το Ναούμ της Πρεσλάβας, τον Αγγελάριο και ενδεχομένως το Γκόραζντ (σύμφωνα με άλλες πηγές ο Γκόραζντ τότε ήταν ήδη νεκρός). Οι τέσσερις τους στη συνέχεια εστάλησαν στη Βουλγαρική πρωτεύουσα Πλίσκα, όπου τους ανατέθηκε από τον Τσάρο Βόρις Α΄της Βουλγαρίας να εκπαιδεύσουν το μελλοντικό κλήρο του κράτους στη Σλαβονική γλώσσα.
 
Μετά την υιοθέτηση του Χριστιανισμού το 865 οι θρησκευτικές τελετές στη Βουλγαρία διεξάγονταν στα ελληνικά από κληρικούς που αποστέλλονταν από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Φοβούμενος την αύξηση της επιρροής του Βυζαντίου και την αποδυνάμωση του κράτους ο Βόρις θεώρησε την υιοθέτηση της Παλαιάς Σλαβονικής γλώσσας ως ένα τρόπο για να διατηρήσει την πολιτική ανεξαρτησία και τη σταθερότητα της Βουλγαρίας, έτσι ίδρυσε δύο φιλολογικές σχολές (ακαδημίες), της Πλίσκας και της [[Οχρίδα (πόλη)|Οχρίδας]], όπου η θεολογία θα διδασκόταν στη Σλαβονική γλώσσα. Ενώ ο Ναούμ της Πρεσλάβας έμεινε στην Πλίσκα, εργαζόμενος για την ίδρυση της εκεί Φιλολογικής Σχολής, στον Κλήμεντα ανατέθηκε από το Βόρις Α΄, να οργανώσει τη διδασκαλία της θεολογίας για τους μέλλοντες κληρικούς στην Παλαιά Εκκλησιαστική Σλαβονική στη Φιλολογική Σχολή της Οχρίδας. Επί επτά χρόνια (886-893) ο Κλήμης δίδαξε περίπου 3.500 μαθητές στη Σλαβονική γλώσσα και το Γλαγολιτικό αλφάβητο.
Γραμμή 92:
Η διαδικασία αγιοποίησης ήταν πολύ πιο αργή στις δεκαετίες μετά το θάνατο του Κυρίλλου από ότι σήμερα. Ο Κύριλλος θεωρήθηκε από τους μαθητές του ως άγιος λίγο μετά το θάνατό του. Οι πιστοί του εξαπλώθηκαν ανάμεσα στα έθνη που μετέδωσε το ευαγγέλιο και στη συνέχεια στην ευρύτερη Χριστιανική εκκλησία και ήταν γνωστός ως άγιος άνθρωπος, μαζί με τον αδελφό του Μεθόδιο. Υπήρξαν εκκλήσεις για αγιοποίηση του Κυρίλλου από τα πλήθη που πλαισίωναν τους δρόμους της Ρώμης κατά την επικήδεια πομπή του. Η πρώτη εμφάνιση των αδελφών σε παπικό έγγραφο είναι στο ''Grande Munus'' του Λέοντα Η' το 1880. Είναι γνωστοί ως "Απόστολοι των Σλάβων" και εξακολουθούν να χαίρουν μεγάλης εκτίμησης τόσο από τους Ρωμαιοκαθολικούς όσο και τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] [[Ορθόδοξο εορτολόγιο Μαΐου#-- 11 Μαΐου --|εορτάζει]] τους Aγίους Κύριλλο και Μεθόδιο στις 11 Μαΐου (αν και για τις Ορθόδοξες Εκκλησίες που χρησιμοποιούν το [[Ιουλιανό ημερολόγιο|παλαιό ημερολόγιο]] αυτό είναι 24 Μαΐου του [[Γρηγοριανό ημερολόγιο|νέου ημερολογίου]]). Η γιορτή τιμά επίσης την εισαγωγή του αλφαβητισμού και το κήρυγμα των ευαγγελίων στη σλαβική γλώσσα από τους αδελφούς. Η ημέρα της γιορτής τους είναι στις 14 Φεβρουαρίου για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία (για να συμπέσει με την ημερομηνία του θανάτου του Αγίου Κυρίλλου). Το [[1980]] ο [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄]] κήρυξε τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο συμπροστάτες της Ευρώπης<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/news/daily_news/watchpress_martis_papas.htm Ecclesia News Service<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref><ref>http://europa.eu/roadtoconstitution/index_el.htm</ref><ref>[http://www.hri.org/Martis/contents/doc19.html Nikolaos Martis: MACEDONIA<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> μαζί με τον [[Άγιος Βενέδικτος|Άγιο Βενέδικτο]]. Οι Κύριλλος και Μεθόδιος θεωρούνται επίσης άγιοι από την [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανική]] και την [[Αγγλικανισμός|Αγγλικανική εκκλησία]].
 
Σύμφωνα με παλιά Βουλγαρικά χρονικά η ημέρα των αγίων αδελφών εορτάστηκε εκκλησιαστικά ήδη από τον 11ο αιώνα. Ο πρώτος καταγεγραμμένος κοσμικός εορτασμός της Ημέρας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου ως "Ημέρα της Βουλγαρικής γραφής", όπως είναι παραδοσιακά δεκτό από τη Βουλγαρική ιστορία, πραγματοποιήθηκε στη [[Φιλιππούπολη]] στις 11 Μαΐου 1851, όταν μια τοπική Βουλγαρική σχολή ονομάστηκε "Αγίων Κύριλλου και Μεθόδιου", με πρωτοβουλία του διακεκριμένου Βούλγαρου εκπαιδευτικού Nάιντεν Γκέροφ, αν και ένας Αρμένιος περιηγητής αναφέρεται στην επίσκεψή του στη "γιορτή της Βουλγαρικής γραφής" στην πόλη [[Σούμεν]] στις 22 Μαΐου 1803.
 
Η ημέρα αυτή εορτάζεται ως αργία στις ακόλουθες χώρες :
 
*στη [[Βουλγαρία]] γιορτάζεται στις 24 Μαΐου και είναι γνωστή ως "Ημέρα Βουλγαρικής Παιδείας και Πολιτισμού και Σλαβονικής Λογοτεχνίας» (βουλγαρικά: Ден на българската просвета и култура и на славянската писменост), μια εθνική αργία εορτασμού του Βουλγαρικού πολιτισμού και λογοτεχνίας, καθώς και το αλφάβητο. Είναι επίσης γνωστοί ως "Ημέρα Αλφάβητου, Πολιτισμού και Παιδείας" (βουλγαρικά: Ден на азбуката, културата и просвещението). Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος είναι προστάτες της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βουλγαρίας και υπάρχει ένα μνημείο τους μπροστά από αυτή. Είναι οι δημοφιλέστεροι άγιοι στην Ορθόδοξη εκκλησία της Βουλγαρίας και εικόνες τους βρίσκονται σε κάθε εκκλησία.
*στην [[πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας]] γιορτάζεται στις 24 Μαΐου και είναι γνωστή ως "Ημέρα Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, Σλαβονικών Διαφωτιστών" (σλαβομακεδονικά:. Св Кирил и Методиј, Ден на словенските просветители), εθνική αργία. Η κυβέρνηση θέσπισε ένα διάταγμα της εθνικής εορτής τον Οκτώβριο του 2006 και το Κοινοβούλιο πέρασε μια αντίστοιχη νομοθεσία στις αρχές του 2007. Προηγουμένως γιορταζόταν μόνο στα σχολεία. Είναι επίσης γνωστή ως η ημέρα των "Θεσσαλονικέων Αδελφών" (σλαβομακεδονικά: Солунските браќа).
*στην [[Τσεχία]] και στη [[Σλοβακία]] οι δύο αδελφοί αρχικά γιορτάζονταν στις 9 Μαρτίου, αλλά ο [[Πάπας Πίος Θ΄]]Πάπας άλλαξε την ημερομηνία αυτή στις 5 Ιουλίου για διάφορους λόγους. Σήμερα οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος τιμώνται εκεί ως εθνικοί άγιοι και η ημέρα της εορτής τους (5 Ιουλίου), "Ημέρα Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου" είναι εθνική εορτή στην Τσεχία και τη Σλοβακία. Στην Τσεχία γιορτάζεται ως "Ημέρα Σλάβων ιεραπόστολων Κύριλλου και Μεθόδιου" (τσεχικά: Den slovanských věrozvěstů Cyrila a Metoděje)) και στη Σλοβακία ως "Ημέρα Αγίων Κυρίλλου και Mεθοδίου". (σλοβακικά: Sviatok svatého Cyrila ένα Metoda)
*στη [[Ρωσία]] γιορτάζεται στις 24 Μαΐου και είναι γνωστή ως "Ημέρα Σλαβονικής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού" (ρωσικά: День славянской письменности и культуры), γιορτάζοντας το Σλαβονικό πολιτισμό και τη λογοτεχνία, καθώς το αλφάβητο. Ο εορτασμός της είναι εκκλησιαστικός (11 Μαΐου του [[Ιουλιανό ημερολόγιο|Ιουλιανού ημερολόγιου]] της Εκκλησίας) χωρίς να αποτελεί όμως αργία.