Κωνσταντίνος Άγγελος Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν γιος του Ισαακίου Αγγέλου Δούκα, θείου του Ισαακίου Β΄ (βασίλευσε 1185-95, 1203-04).<ref name="Canduci, pg. 286">Canduci, pg. 286</ref> Ως εξάδελφος του Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, του ανατέθηκε η διεξαγωγή του πολέμου με τους Βλαχο-Βουλγάρους, που είχαν εξεγερθεί (1185-97). Ήταν τα τελευταία στάδια της εξέγερσης. Η κατάσταση στην Αυτοκρατορία χειροτέρευε, αλλά ο Κωνσταντίνος την αντέστρεψε.: Αναν και ήταν ακόμη νέος και αρκετά ορμητικός, έκανε τους στρατιώτες του να τον υπακούουν χωρίς αμφιβολία και τελικά οι Βλάχοι φοβόταν, όταν πλησίαζε.<ref name="Choniatēs, pg. 239">Choniatēs, pg. 239</ref>

Η ζωντάνια του στην αρχή ελεγχόταν από τους στρατιωτικούς συμβούλους του,<ref name="Canduci, pg. 286"/> αλλά μία σειρά από επιτυχίες στο πεδίο της μάχης επί του [[Πέτρος Δ΄ Ασέντης Βουλγαρίας|Πέτρου Δ΄ Ασέν]] τον ενθουσίασαν και ξεπερνώντας τις αντιρρήσεις τους, δήλωσε αυτοκράτορας.<ref name="Canduci, pg. 286"/> Βάδισε εναντίον της Αδριανούπολης, αλλά οι συνάδελφοί του στρατιωτικοί τον συνέλαβαν, -ίσως αφού δωροδοκήθηκαν από τον Ισαάκιο Β΄- και τον παρέδωσαν στον Αυτοκράτορα, που τον τύφλωσε.<ref name="Choniatēs, pg. 239"/>