Αλεξάνδρα Κολλοντάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Αλεξάνδρα Μιχάιλοβνα Κολλοντάι''' (''Алекса́ндра Миха́йловна Коллонта́й'', γεννημένη ως '''Ντομοντόβιτς''', ''Домонто́вич'', [[31 Μαρτίου]]/[[19 Μαρτίου]] [[1872]] – [[9 Μαρτίου]] [[1952]]) ήταν [[Ρωσία|Ρωσίδα]] [[κομμουνισμός|κομμουνίστρια]] επαναστάτρια, αρχικά ως μέλος των [[Μενσεβίκοι|Μενσεβίκων]], και μετά το [[1914]] ως [[Μπολσεβίκοι|Μπολσεβίκος]]. Εξορίστηκε από τον [[Ιωσήφ Στάλιν|Στάλιν]] ο οποίος την έστειλε στο εξωτερικό ως διπλωμάτη, και έτσι ήταν μία από τους πολύ λίγους «Παλιούς Μπολσεβίκους» που απέφυγαν το θάνατο στη διάρκεια των [[Μεγάλη Εκκαθάριση|Μεγάλων Εκκαθαρίσεων]] της δεκαετίας του ’30.

 

Κατά τη διάσπαση του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος στους Μενσεβίκους υπό τον Γιούλιους Μάρτοβ και τους Μπολσεβίκους υπό τον [[Βλαντιμίρ Λένιν]] το [[1903]], η Κολλοντάι δεν υποστήριξε καμία πλευρά. Ωστόσο, άρχισε να αποστρέφεται όψεις του Μπολσεβικισμού και επέλεξε τους Μενσεβίκους.

 

Στην κυβέρνηση, η Κολλοντάι έκανε διαρκώς όλο και περισσότερο εσωτερική κριτική του Κομμουνιστικού Κόμματος, και μαζί με τον φίλο της, Αλεξάντερ Σλυαπνίκοβ, σχημάτισαν μια αριστερή ομάδα εντός του κόμματος που έγινε γνωστή ως [[Εργατική Αντιπολίτευση]]. Ωστόσο, ο [[Βλαντιμίρ Λένιν|Λένιν]] κατάφερε να διαλύσει την Εργατική Αντιπολίτευση, και μετά από αυτό η Κολλοντάι λίγο ή πολύ βγήκε ολοκληρωτικά εκτός πολιτικής δράσης.

 

Η Κολλοντάι δεν είχε πολιτική επιρροή και διορίστηκε από το Κόμμα σε διάφορες διπλωματικές θέσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, που την κράτησαν μακρυά από την ενεργοποίηση σε καθοδηγητικό ρόλο στην πολιτική για τις γυναίκες της ΕΣΣΔ. Το [[1923]] διορίστηκε Πρέσβειρα της Σοβιετικής Ένωσης στη [[Νορβηγία]], και έγινε έτσι η πρώτη παγκοσμίως γυναίκα [[Πρέσβυς]]. Αργότερα υπηρέτησε ως Πρέσβειρα στο [[Μεξικό]] και τη [[Σουηδία]]. Κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β’ Παγκοσμίου Πολέμου]] υπήρξαν κάποιες συζητήσεις των Ναζί για το πώς η πρεσβεία της στη [[Στοκχόλμη]] θα μπορούσε δυνητικά να γίνει κανάλι Γερμανο-Σοβιετικών διαπραγματεύσεων, αν και ποτέ δεν έγιναν πράξη. Ήταν επίσης μέλος της Σοβιετικής αντιπροσωπείας στην [[Κοινωνία των Εθνών]]. Πέθανε το [[1952]].