Μάχη των Δολιανών και Βερβένων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 18 του Μάη έξι χιλιάδες Τούρκοι και δύο [[κανόνι]]α υπό τον Μουσταφά βγήκαν από την Τρίπολη με στόχο την διάλυση του στρατοπέδου στα Βέρβενα και χωρίστηκαν σε τρείς φάλαγγες.<ref>ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΊΑ, Μεγάλες Μάχες, κεφάλαιο 2</ref> Η πρώτη φάλαγγα επιτέθηκε στα Δολιανά, η δεύτερη στα Βέρβενα και η τρίτη στο Δραγούνι. Ο [[Νικηταράς]] τότε έτρεξε με 150 ένοπλους στα Δολιανά όπου εκεί ενώθηκε με λίγους ακόμα πολεμιστές. Έτσι οι Έλληνες, όχι περισσότεροι από 300, οχυρώθηκαν σε 13 γερά σπίτια. Ξέσπασε μάχη κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν, αν και κατά πολύ λιγότεροι να απωθήσουν τους Τούρκους. <ref> Μπίκος Πέτρος: Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 1996</ref>Στο μεταξύ οι πολεμιστές στα Βέρβενα, αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο, επιτέθηκαν και χτύπησαν τους εχθρούς από τα νώτα. Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας πάνω από διακόσιους εχθρούςνεκρούς και ο Νικηταράς "κέρδισε" το προσωνύμιο του ''Τουρκοφάγου''. Στη μάχη σκοτώθηκαν ο [[Γεωργάκης Διγενής]] και ο Αναγνώστης Ρόρης Δολιανίτης και άλλοι δώδεκα τραυματίστηκαν.<ref>Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Α', κεφ.ΙΓ.</ref>