|
Η οικονομική δραστηριότητα συνδέεται με τη βιομηχανία (παραγωγή κρασιού, τροφίμων και ποτών) και την εξόρυξη και διύλιση του πετρελαίου. Είναι επίσης σημαντικό τουριστικό και πανεπιστημιακό κέντρο.
== Ιστορία ==
=== Κατάκτηση ===
Το [[1551]] ο Κυβερνήτης και Γενικός Διοικητής ('''capitán general''') της [[Χιλή|Χιλής]] [[Πέδρο ντε Βαλδίβια]] θα στείλει από το [[Κούσκο]] ([[Άνω Περού]]) την πρώτη ισπανική αποστολή ώστε να εξερευνήσει την περιοχή [[Κούγιο]]: τον [[Φρανσίσκο ντε Βιγιάγρα]] (αμερικάνικα ισπανικά) ή Φρανθίσκο (καστιλιάνικα ισπανικά) με εκατόν ογδόντα άντρες υπό τις εντολές του. Οι εξερευνητές ανέπτυξαν φιλικές σχέσεις με τους ιθαγενείς [[Ουάρπες]] (Huarpes), και αφού περάσαν τον χειμώνα μαζί τους, επέστρεψαν στην Χιλή. Λίγο αργότερα ο Βαλδίβια θα χάσει τη ζωή του σε μάχη και, μετά από πολλές αντιδικίες, θα τον διαδεχτεί ο Βιγιάγρα. Τελικά ο νέος Διοικητής της Χιλής [[Γκαρσία Ουρτάδο ντε Μεντόσα]] (αμερ. ισπανικά) ή Γκαρθία Ουρτάδο ντε Μεντόθα (καστιλ. ισπανικά), γιος του αντιβασιλέα του [[Περού]] [[Αντρές Ουρτάδο ντε Μεντόσα]], θα δώσει εντολή στον [[Πέδρο ντελ Καστίγιο]] να εγκατασταθεί στο Κούγιο και να το αποικίσει.
Στις [[22 Φεβρουαρίου]] του [[1561]], ο Πέδρο ντελ Καστίγιο θα φτάσει στην κοιλάδα του '''Ουεντάτα''' (Huentata), και θα καταλάβει την περιοχή ανεμίζοντας τα βασιλικά λάβαρα. Στις [[2 Μαρτίου]], μέσα σε δύσκολες καιρικές συνθήκες λόγω των σφοδρών αμμοθυελλών, θα ιδρύσει την νέα πόλη αποκαλώντας την «η νέα πόλη Μεντόσα Βάγιε ντε λα Ριόχα" ('''Ciudad de Mendoza del Nuevo Valle de La Rioja'''). Η αρχική θέση της Μεντόσα, στην περιοχή του [[Πέδρο Μολίνα]], ήταν στην τοποθεσία γνωστή σήμερα ως '''Media Luna''' (Ημισέληνος) η οποία βρίσκεται στο Τμήμα [[Γκουαϊμαγιέν]], στην ανατολική όχθη του καναλιού '''Κασίκε Γκουαϊμαγιέν'''. Η πόλη βρισκόταν υπό την δικαιοδοσία της [[Γενική Αρχηγία της Χιλής|Γενικής Αρχηγίας της Χιλής]] (Capitanía General de Chile) αν και ο Διοικητής, όπως και όλα τα εδάφη της ισπανικής επικράτειας νοτίως του [[Ισθμού του Παναμά]] , ανήκε στην [[Αντιβασιλεία του Περού]] (Virreinato del Perú).
Στις [[28 Μαρτίου]] του [[1562]] ο [[Χουάν Χουφρέ]] θα μεταφέρει την πόλη 100 μετρα δυτικότερα, εκεί που βρίσκεται σήμερα η '''Πλατεία Πέδρο ντελ Καστίγιο''', κερδίζοντας έτσι όχι μόνον την τιμή του ιδρυτή μιας νέας πόλης αλλα και το προβλεπόμενο χρηματικό έπαθλο.
[[Εικόνα:Mendoza city.jpg| thumb | αριστερά | Η πόλη της Μεντόσα, Ίδρυμα περιοχή, Παλιά Κεντρική Πλατεία και [[Συμβούλιο]], λιθογραφία, Α. Γκέρινγκ, 1858.]]
Η πόλη διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τους λαούς που κατοικούσαν στην περιοχή πριν την ίδρυση της και που είχαν υποδεχθεί τον Φρανσίσκο ντε Βιγιάγρα (αμερ. ισπ.) ή Φρανθίσκο (καστιλ. ισπ.) ως φίλο. Σύμφωνα με μη εξακριβωμένες πηγές δεν εξοντώθηκαν από τους κατακτητές αλλά αφομοιώθηκαν με τους ισπανούς μετανάστες. Ωστόσο, άλλες πηγες αναφέρουν ότι πολλοί huarpes στάλθηκαν στην Χιλή, στο πλαίσιο του συστήματος [[Encomienda]], όπου υπέστησαν κακομεταχείριση και εκμετάλλευση, όπως και οι υπόλοιποι ιθαγενείς των ισπανικών κατακτήσεων.<ref> Οράσιο Βιδέλα, Ιστορία του San Juan, Academia del Plata -UNSJ, San Juan 1976-1990</ref>
===Αποικία===
Ο λόγος για τη δημιουργία της πόλης ήταν η ανάγκη για ένα κοντινό σημείο ως ενδιάμεσος σταθμός για να διασχίσουν τη [[Άνδεις]] σχετικά με τη διαδρομή του εμπορίου που εκτεινόταν από το [[Ρίβερ Πλέιτ]] στο [[Σαντιάγο της Χιλής]]. Μεντόσα ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα το χειμώνα ή για την εμπορική κίνηση και ως εκ τούτου, την εποχή της αποικιοκρατίας ήταν μια σημαντική πόλη. Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, η πόλη ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη στη χώρα κατά τη στιγμή της δημιουργίας του [[Αντιβασιλεία του Ρίο ντε λα Πλάτα]] στο τέλος του [[δέκατου όγδοου αιώνα]].
Από την ίδρυσή του πάνω από 215 χρόνια και Μεντόσα ήταν μέρος της [[Γενική Αρχηγία της Χιλής|Γενικής Αρχηγίας της Χιλής]] ως μέρος του [[Κούγιο| επαρχία Κούγιο Υπερ-Άνδεων]]. Συμμετέχοντας στο δρόμο των καραβανιών από τις πόλεις του [[Μπουένος Άιρες]] και [[Σαν Λουίς (πρωτεύουσα)|Σαν Λουίς]] και αυτό είναι έτσι καλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στο πολύπλοκο τρόπο μέσα από τις Άνδεις στη Χιλή το [[1776]], τη δημιουργία της αντιβασιλείας [[Αντιβασιλείας Ρίο ντε λα Πλάτα]] Μεντόσα και το υπόλοιπο του οποίου είχαν διατεθεί για τη νέα αντιβασιλεία.
Μεταξύ 1782 και 1783, με βασιλικό διάταγμα, Μεντόσα έγινε ο επικεφαλής του [[Δήμου του Κούγιο]], αλλά στη συνέχεια, διάλυση ότι η πολιτική ενότητα, την ένωσε με την υπόλοιπη του οποίου Ο [[Δήμος Κόρδοβα ντελ Τουκουμάν]]
Μετά την πτώση του αντιβασιλέα Cisneros, και να πάρει είδηση το σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης χούντας, οι προύχοντες της πόλης, συγκεντρώθηκαν στο τοπικό συμβούλιο αποφάσισε να ενώσει την αιτία και γερουσιαστές αποστέλλονται σε αυτό που έγινε γνωστό ως [[Μεγάλο Διοικητικό Συμβούλιο]].
===Ανεξαρτησία και αναρχία===
Η [[Δεύτερο Τριανδρίας (Αργεντινή)|Δεύτερη Τριανδρίας]] στην [[1813]] θέσπισε ότι ο Μεντόσα με [[Επαρχία Σαν Χουάν]] και [[Επαρχία Σαν Λουίς|Σαν Λουίς]] αποτέλεσε τη [[Δήμου του Κούγιο]], με έδρα στην πόλη της Μεντόσα και αποτελείται από τρία επιμέρους γραφεία ή κόμματα.
Πληκτρολογήστε το [[1814]] και [[1817]] Μεντόσα ήταν το σημείο όπου η προετοιμασία της διέλευσης των Άνδεων με επικεφαλής τον Γενικό Δον [[Χοσέ Φρανσίσκο ντε Σαν Μαρτίν]], ο οποίος είχε διοριστεί [[Δήμος Κούγιο|Διοικητή -Διοικητής του Κούγιο]] και η οποία περιελάμβανε την ενεργή συνεργασία των χιλιάδων Μεντόσα και Κούγιο, συμπεριλαμβανομένης της Patricias Mendocinas. Εκτός από τις στρατιωτικές του, ο γενικός Δεν παρέλειψε το έργο του ως διαχειριστή της πόλης αφήνοντας έργο που τελευταία ημερομηνία, όπως την Paseo de la Alameda.
Η οργάνωση και προετοιμασία για να ξεκινήσει την έκδοση του [[Στρατός των Άνδεων]] έγινε στην πόλη του [[Πλουμερίγιο]], στις παρυφές της πόλης, η οποία αναχώρησε στις [[Ιανουάριος 6]] του [[1817]].
Η [[1 Μαρτίου|Μάρτιος 1]] στο [[1820]] Πράξη υπογράφηκε από Μεντόσα, Σαν Λουίς και Σαν Χουάν έσπασε τους δεσμούς που τους έδενε με τους [[Δήμου του Κούγιο]] αποκτήσει κυριαρχία, όπως αναφέρει [[επαρχία]] είναι ανεξάρτητες.
===Εθνικού Οργανισμού ===
Μετά την πτώση του [[Χουάν Μανουέλ ντε Ρόσας]], Μεντόσα ήταν υπογράψει τη [[συμφωνία του Σαν Νικολάς ντε λος Αρρόγιος]], εκπροσωπούμενη από τον Γενικό [[Πέδρο Πασκουάλ Σεγούρα]], ο οποίος είχε ήδη εκτίσει την επαρχιακή κυβέρνηση η περίοδος [[1845]] - [[1847]], και ότι μετά την συνθήκη όρισε προσωρινό διοικητή εκπλήρωση αυτού του ρόλου από τον διορισμό του στην [[3 Μαρτίου]] στην [[1852]] μέχρι να Επαρχιακό Σύνταγμα γράφτηκε και εκλογές κάλεσε [[22 Φεβρουαρίου|Φεβρουάριος 22]] το [[1856]].
Μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε από [[Σεισμός|σεισμό]] στις [[20 Μαρτίου]] του [[1861]]. Ο σεισμός προκάλεσε επίσης μεγάλες απώλειες στον πληθυσμό, με τις εκτιμήσεις των ανθρώπινων απωλειών να κυμαίνονται από 40% έως 60% του τότε πληθυσμού.
Προς το δεύτερο εξάμηνο του [[δέκατο ένατο αιώνα]], [[Κάρολος Δαρβίνος]] επισκέφθηκε την περιοχή και στα γραπτά του και ημερολόγια ταξιδιού μπορεί να βρει κανείς αναφορές στην πολιτιστική, γεωλογικές, χλωρίδα, πανίδα.
Στο τέλος του [[δέκατο ένατο αιώνα]] Μεντόσα ήταν όπως και οι περισσότερες πόλεις της Αργεντινής, ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών, κυρίως ιταλικά, ισπανικά, αραβικά, εβραϊκά, κλπ..
== Κλίμα ==
| 