|
Ο '''Ανδρόνικος''' (π. 1057 - μετά το 1081) από τη [[Δυναστεία των Δουκών]] ήταν συν-Αυτοκράτορας των Ρωμαίων (1068-δεκαετία τουτού 1070), μαζί με τον πατριό του [[Ρωμανός Δ΄ Διογένης|Ρωμανό Δ΄ Διογένη]]. Δεν αναμείχθηκε με την πολιτική της εποχής του.
==Βιογραφία==
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τουτού [[Κωνσταντίνος Ι΄ ΔούλαςΔούκας|Κωνσταντίνου Ι΄]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και της [[Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα|Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας]], κόρης τουτού Ιωάννη Μακρεμβολίτη (και μίας ανιψιάς τουτού Πατριάρχη [[Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριος|Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριου]]).<ref>{{harvnb|Polemis|1968|p=46}}; {{harvnb|Kazhdan|1991|p=656}}.</ref>
Σπούδασε υπό τον [[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλό]] και αρκετά έργα επέζησαν, που συντέθηκαν από εξέχοντες λογίους της εποχής του για να τον βοηθήσουν στις σπουδές του: μία διατριβή για τη ''ΓεωμετρίαΠερί Γεωμετρίας'' τουτού Ψελλού και δύο φιλοσοφικά δοκίμια τουτού [[Ιωάννης ο Ιταλός|Ιωάννη τουτού Ιταλού]]. Ο Ψελλός συνέταξε μία πανηγυρική μονωδία για τον Ανδρόνικο, όταν εκείνος απεβίωσε.<ref>{{harvnb|Polemis|1968|pp=47–48}}; {{harvnb|Conley|1998|p=52}}.</ref>
Αντίθετα με τους άλλους δύο αδελφούς του [[Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας|Μιζαήλ Ζ΄]] και [[Κωνστάντιος Δούκας|Κωνστάντιο]], δεν αξιώθηκε από τον πατέρα του στη θέση τουτού ''συμβασιλέως''. Όταν απεβίωσε ο πατέρας του ακολούθησε σύντομη αντιβασιλεία της μητέρας του και των δύο άλλων αδελφών του.<ref>{{harvnb|Polemis|1968|p=47}}; {{harvnb|Garland|1999|p=171}}.</ref> Την Ευδοκία νυμφεύτηκε ο Ρωμανός Δ΄ Διογένης, ο οποίος τον έκανε ''συμβασιλέα'', ίσως με αίτημα της Ευδοκίας. Αλλά αυτό δεν είχε μεγάλη σημασία, μια και συμβασιλείς ήταν και οι δύο αδελφοί του και τα δύο τέκνα τουτού Ρωμανού Δ΄ με την Ευδοκία., Οπέντε Ρωμανόςσυνολικά. Δ΄ σύντομαΣύντομα μετά την ανάρρησή του ο Ρωμανός Δ΄ άφησε την Κωνσταντινούπολη για την εκστρατεία του στην Ανατολή· μαζί του πήρε και τον Ανδρόνικο, ουσιαστικά ως όμηρο.<ref>{{harvnb|Polemis|1968|p=47}}; {{harvnb|Garland|1999|pp=173–174, 176}}; {{harvnb|Conley|1998|p=52}}.</ref>
Κατά τη βασιλεία τουτού μεγαλύτερου αδελφού του Μιχαήλ Ζ΄, ο Ανδρόνικος συνέχισε να είναι συν-Αυτοκράτορας, μάλλον σε προτεραιότητα από τον μικρότερο Κωνστάντιο. Ήταν προφανής η έλλειψη ικανότητάς του και η θέση του ήταν απλά διακοσμητική, ωστόσο περιλαμβάνεται σε μερικούς καταλόγους Αυτοκρατόρων, μεταξύ τουτού Ρωμανού Δ΄ και τουτού Μιχαήλ Ζ΄.<ref>{{harvnb|Polemis|1968|p=47}}.</ref> Δεν γνωρίζουμε πότε απεβίωσε· ο Δ. Πολέμης κρίνει ότι αυτό έγινε μετά το 1081,<ref>{{harvnb|Polemis|1968|p=46}}.</ref> αλλά ο Τόμας Κόνλεϋ θεωρεί ότι απεβίωσε στις αρχές τουτού 1077, καθώς δεν αναφέρεται στην επίθεση τουτού [[Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης|Νικηφόρου Βοτανειάτη]] στην Κωνσταντινούπολη το ίδιο έτος.<ref>{{harvnb|Conley|1998|p=52}}.</ref>
==Οικογένεια==
Σύμφωνα με τη μονωδία τουτού Ψελλού, ο Ανδρόνικος νυμφεύτηκε μία, που δεν γνωρίζουμε το όνομά της, πουη οποία απεβίωσε λίγο μετά από αυτόν. Δεν είχαν αποκτήσει απογόνους.<ref>{{harvnb|Polemis|1968|p=48}}.</ref>
==Αναφορές==
| 