Βαρωνία της Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές|24|09|2015}}

Το 1209 με την οριστική κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους και την δημιουργία από τον [[Γουλιέλμος Σαμπλίτης|Γουλιέλμο Σαμπλίτη]] του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] το νέο κράτος χωρίστηκε σε φέουδα, υψηλές Βαρωνίες, εκκλησιαστικές Βαρωνίες, μοναστικές βαρωνίες και τιμάρια που δόθηκαν σε ιππότες. Η υψηλή Βαρωνία της Πάτρας δόθηκε στον ιππότη [[Γουλιέλμος Α΄ Αλλαμάνος|Γουλιέλμο Αλλαμάνο]], (Guillaume de Allaman), (αναφέρεται και Γωτιέρος), από το [[Λανγκντόκ|Λαγκεντόκ]] της Γαλλίας. Η Βαρωνία είχε 24 τιμάρια πολλούς δουλοπάροικους και περιελάμβανε έκταση ίση περίπου με την μετέπειτα [[Επαρχία Πατρών]] μεγαλύτερη πόλη την [[Πάτρα]] και την κώμη [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσα]]. Ήταν η μεγαλύτερη βαρωνία του Πριγκιπάτου.

Κατά την διοίκηση του δεύτερου βαρώνου της, του [[Κορράδος Αλλαμάνος|Κορράδου]], ανακαινίσθηκε η κώμη της [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσας]] η οποία στη συνέχεια αγοράστηκε μαζί με οκτώ τιμάρια από τον [[Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος|Γουλιέλμο Β' Βιλλαρδουίνο]], δόθηκε δώρο στον [[Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ]] και δημιουργήθηκε η [[Βαρωνία της Χαλανδρίτσας]].

 

 

{| class="wikitable"

|-

|}

 

== Πηγές ==

* Ernst Gerland, [http://archive.org/stream/neuequellenzurg00gerlgoog#page/n264/mode/2up ''Neue Quellen zur Geschichte des lateinischen Erzbistums Patras (1903)''], B.G. Teubner, 1903

* [http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/1/1/e/metadata-01-0000105.tkl&do=59795_05_01.pdf&pageno=52&width=482&height=696&maxpage=424&lang=el ''Ιστορία του ελληνικού έθνους: από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930'' / υπό Κ. Παπαρρηγοπούλου, προσθήκες, σημειώσεις και βελτιώσεις υπό Παύλου Καρολίδου, Τόμος E', Μέρος A': ''Από της αρχής της Φραγκοκρατίας μέχρι της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως υπό των Τουρκών''], Εν Αθήναις: Ελευθερουδάκης, [χ.χ.]

 

{{Βαρωνίες του Πριγκιπάτου της Αχαΐας}}