Γιώργος Τζαβέλλας (σκηνοθέτης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
==Βιογραφία==
Ήταν απόγονος του οπλαρχηγού [[Λάμπρος Τζαβέλας|Λάμπρου Τζαβέλα]]. Στην αρχή, συνεργάστηκε με τον [[Νίκος Τσιφόρος|Νίκο Τσιφόρο]] σε σενάρια για το [[θέατρο]] και κατόπιν στράφηκε στον [[Κινηματογράφος|κινηματογράφο]]. Μαζί έγραψαν το θεατρικό έργο ''Ο κλέφτης της καρδιάς μου'' που παρουσίασε ο θίασος Μακρή-Χαντά-Οικονόμου το [[1936]] σε μορφή οπερέτας και με δική του μουσική<ref>[http://www.lifo.gr/team/pathologika/30070 από το lifo.gr]</ref>. Αρκετές ταινίες του έγιναν επιτυχίες (''[[Ο μεθύστακας]], [[Η Αγνή του λιμανιού]], [[Το Σοφεράκι]], [[Η Κάλπικη λίρα]]'') και θεωρούνται από τις σημαντικότερες του ελληνικού κινηματογράφου. Θεωρείται ο πρώτος σκηνοθέτης που αποδέσμευσε τους ηθοποιούς από το στομφώδες θεατρικό παίξιμο στον κινηματογράφο καθώς και ο πρώτος που εισήγαγε τον διπλό άξονα αφήγησης (''Κάλπικη Λίρα'') και τη σπονδυλωτή άρθρωση (''Μεθύστακας''). Μέσα από τη μυθοπλασία των ταινιών του έδινε την αίσθηση του πραγματικού, με ηθικολογικές προσεγγίσεις και στοιχεία νεορεαλισμού<ref name=FF/>.
Στην πρώτη ταινία του '''Γιώργου Τζαβέλλα''', ''Χειροκροτήματα'' η οποία γυρίστηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής, εμφανίζεται για πρώτη και τελευταία φορά σε ταινία ο [[Αττίκ]], που λίγο καιρό μετά τα γυρίσματα αυτοκτόνησε. Η ταινία του ''Κάλπικη λίρα'' ήταν η πρώτη που έκανε μεγάλη καριέρα σε αίθουσες του εξωτερικού και η μοναδική ελληνική ταινία που συμπεριλαμβάνεται
== Φιλμογραφία ==
|