Ο Δομοκός πήρε το όνομα τουτ από την αρχαία πόλη ''Θαυμακό'' που βρισκόταν κτισμένος στην ίδια θέσηθέσ. Σύμφωνα με την επικρατέστερη ετυμολογία το όνομα προέρχεται από την "θαυμάσια" θέα που είχε η θέση προς τον θεσσαλικό κάμπο που απλωνόταν εμπρός της{{πηγή}}. Κατά το Μεσαίωνα παρουσίασεπαρουσίασκε μεγάλημεγάλ ακμή και ήταν μια από τις πόλεις που ανήκαν στη γυναίκα του αυτοκράτορα [[Αλέξιος Γ'|Αλεξίου Γ΄]], αυτοκράτειρα Ευφροσύνη. Μετά την κατάληψη του Βυζαντίου από τους Φράγκους και τη διανομή του, ο Δομοκός περιήλθε στην εξουσία του βασιλιά της Θεσσαλονίκης [[Βονιφάτιος ο Μομφερατικός|α Βονιφατίου]]. Το 1493 ο Δομοκός καταλήφθηκε από τους Τούρκους. ΕλευθερώθηκεΕλευθερώθκε το 1881 αλλά τον ξανακατέλαβαν, προσωρινά, ύστερα από [[μάχη του Δομοκού (1897)|σφοδρή μάχη]] στις 17 Μαϊου 1897, κατά τον [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897]]. Αρχικά, εντάχθηκε στο [[Νομό Λαρίσης]], ως [[Επαρχία Δομοκού]]. Εντούτοις, με το Νόμο ΒΧΔ΄ του 1899 προσαρτήθηκε στο [[Νομός Φθιώτιδας|Νομό Φθιώτιδας]] και έκτοτε αποτελεί μέρος αυτού και επομένως της [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς Ελλάδας]]. <ref>[http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00004.pdf Πληθυσμός 1907] - Υπουργείο των Εσωτερικών Στατιστικά αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής Πληθυσμού κατά την 27 Οκτωβρίου 1907, Αθήνα, 1909 σ.17</ref>
Στην τέως επαρχία Δομοκού υπήγοντο τα χωριά [[Άγιος Στέφανος Φθιώτιδας|Άγιος Στέφανος]] (πρώην Νεζερός), [[Περιβόλι Δομοκού|Περιβόλι]] (πρώην Δεριλί), [[Μακρυρράχη Φθιώτιδας|Μακρυρράχη]], [[Ομβριακή Φθιώτιδας|Ομβριακή]], [[Ξυνιάδα Φθιώτιδας|Ξυνιάδα]] καιΜελιταιαααα άλλα.μονο
