Γραμμή Ηλεκτρικού (Μετρό Αθήνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1855, ο πρωθυπουργός [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος]] κατέθεσε Νομοσχέδιο «περί συστάσεως σιδηροδρόμου απ’ Αθηνών εις Πειραιά», το οποίο δημοσιεύτηκε ως νόμος ΤΖ΄ στην [[Εφημερίς της Κυβερνήσεως|Εφημερίδα της Κυβερνήσεως]] στις 28 Δεκεμβρίου. <ref>[http://www.et.gr/index.php/2013-01-28-14-06-23/2013-01-29-08-13-13 Εθνικό Τυπογραφείο, ΦΕΚ Α 48, 28.12.1855]</ref> Σύμφωνα με το νόμο, ο σιδηρόδρομος χαρακτηρίστηκε έργο δημοσίας ανάγκης, προκειμένου να προβεί ο εργολάβος στις αναγκαίες εκποιήσεις οικοπέδων. Επίσης, παραχωρήθηκε το δικαίωμα εκμετάλλευσης στην εταιρεία ή τον ιδιώτη που θ’ αναλάμβανε το έργο για 55 χρόνια. Δύο χρόνια αργότερα, το δικαίωμα αυτό αυξήθηκε σε 75 χρόνια. Αμέσως άρχισαν προσπάθειες ανάθεσης του έργου, που δεν είχαν όμως επιτυχία. Δώδεκα χρόνια αργότερα, το 1867, το έργο κατακυρώθηκε τελικά στον [[Αγγλία|Άγγλο]] επιχειρηματία [[Εδουάρδος Πίκερινγκ|Εδουάρδο Πίκερινγκ]]. Ο επίγειος σιδηρόδρομος αρχίζει να κατασκευάζεται το Νοέμβριο του ίδιου έτους. Τον επόμενο χρόνο, το 1868, ο Πίκερινγκ ανέθεσε τη συνέχεια του έργου στη νεοϊδρυθείσα εταιρεία «[[Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς|Σιδηρόδρομοι Αθηνών-Πειραιώς]]» (ΣΑΠ ΑΕ).

 

 

Τα εγκαίνια του σιδηροδρόμου είχαν προγραμματιστεί για τις 15 Φεβρουαρίου 1869, αλλά αναβλήθηκαν για τις 27 του ίδιου μήνα. Τελικά ήταν έτοιμος στις 17 Φεβρουαρίου αυτού του έτους και την ίδια ημέρα η ΣΑΠ προχώρησε στο πρώτο δοκιμαστικό δρομολόγιο.<ref name="STASY_line1" />

* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ-ΑΘΗΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ |αριθμός = 16630}}

 

Αρχείο:Athens Metro barn.JPG|Το αμαξοστάσιο του Θησείου.

Αρχείο:Athens metro 2.JPG|Συρμός 10ης παραλαβής, στην περιοχή Θησείου